Ο τριπλασιασμός της τιμής της μετοχής της Τράπεζας Πειραιώς μέσα σε λίγες, μαγιάτικες συνεδριάσεις του Χ.Α. μπορεί να αποδείχθηκε «φούσκα», που «έσκασε» πολύ γρήγορα και με δραματικό τρόπο για αρκετούς επενδυτές, αλλά για τον Μ. Σάλλα αποδείχθηκε άκρως επωφελής: ο πρόεδρος της Τρ. Πειραιώς πρόλαβε σε χρόνο-ρεκόρ να «πυροβολήσει» περισσότερα από 32 εκατ. μετοχές και να αποκομίσει πάνω από 11,6 εκατ. ευρώ, χρηματοδοτώντας με άνεση τη δική του συμμετοχή στην αύξηση κεφαλαίου.
Ο κ. Σάλλας κατάφερε να εναρμονισθεί ιδανικά με μια σπάνια χρηματιστηριακή συγκυρία...
αναίτιας, όπως αποδείχθηκε, εκτόξευσης της μετοχής του τραπεζικού ομίλου που διευθύνει. Όπως δείχνουν τα στοιχεία από τις γνωστοποιήσεις συναλλαγών του κ. Σάλλα στο Χ.Α., τα οποία αποκαλύπτει σήμερα το “B”.
Μέσα σε 13 συνεδριάσεις, από τις 9 έως και τις 29 Μαΐου, δηλαδή πριν εγκριθεί από το Χ.Α. η ολιγοήμερη αναστολή διαπραγμάτευσης της μετοχής της Τρ. Πειραιώς για το reverse split και την αποκοπή του δικαιώματος στην αύξηση κεφαλαίου, ο κ. Σάλλας, η σύζυγός του και η εταιρεία Shent Enterprises, που ο ίδιος ελέγχει, κατάφεραν να πουλήσουν συνολικά 32.368.946 μετοχές, σε αρκετά υψηλή μέση τιμή (σχεδόν 0,36 ευρώ κατά μέσο όρο) και να αντλήσουν 11.646.341,02 ευρώ.
Μάλιστα, ο κ. Σάλλας πούλησε 1,4 εκατ. μετοχές ακόμη και στη συνεδρίαση της Τετάρτης, 29 Μαΐου, δηλαδή λίγες ώρες πριν γνωστοποιηθούν στην αγορά οι προτεινόμενοι από το διοικητικό συμβούλιο της τράπεζας όροι της αύξησης κεφαλαίου, τους οποίους προφανώς ο κ. Σάλλας, ως πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου, είχε υπόψη του όταν προχωρούσε σε ρευστοποιήσεις 1,4 εκατ. μετοχών, νωρίτερα την ίδια ημέρα.
Οι όροι αποτέλεσαν, κατά πολλούς, «κεραυνό εν αιθρία» για το επενδυτικό κοινό, που δεν περίμενε ότι η διοίκηση της Τρ. Πειραιώς θα αποφάσιζε να δώσει απεριόριστα δικαιώματα συμμετοχής των ιδιωτών μετόχων στην αύξηση, διαμορφώνοντας τη σχέση νέων/παλαιών μετοχών σε 35,68 νέες μετοχών για κάθε μία παλαιά. Αυτός ήταν και ο λόγος της μεγάλης «βουτιάς» της μετοχής την επόμενη της ανακοίνωσης των όρων (συνεδρίαση της 30/5/2013), όταν υποχώρησε από τα 0,255 στα 0,185 ευρώ.
Ο κ. Σάλλας διενήργησε μόνος του πώληση υπετριπλάσιου αριθμού μετοχών από όλους τους υπόλοιπους insiders της τράπεζας. Όλα μαζί τα άλλα στελέχη, την ίδια χρονική περίοδο, πούλησαν 10.724.245 μετοχές, όπως προκύπτει από επεξεργασία των στοιχείων από τις γνωστοποιήσεις συναλλαγών. Συνολικά, ο κ. Σάλλας και τα υπόλοιπα στελέχη της τράπεζας πούλησαν το Μάιο 43.093.191 μετοχές (3,8% του συνόλου των μετοχών της Τρ. Πειραιώς) με αξία 16.838.530,16 ευρώ, δηλαδή κατά μέσο όρο πέτυχαν στις συναλλαγές τους τιμή πώλησης λίγο πάνω από τα 39 λεπτά του ευρώ.
Καθόλου άσχημα, αν αναλογισθεί κανείς ότι η μετοχή της τράπεζας, μόλις στις 5 Απριλίου είχε υποχωρήσει σε χαμηλό έτους (0,16 ευρώ), πριν φθάσει στις 17 Μαΐου στο... ρετιρέ έτους, δηλαδή στα 0,654 ευρώ (τετραπλασιασμός!), για να «προσγειωθεί» και πάλι απότομα στα 0,20 ευρώ, στην τελευταία συνεδρίαση του Μαΐου. Για αυτές τις ακραίες διακυμάνσεις, μέχρι στιγμής δεν έχει προταθεί κάποια πειστική εξήγηση.
Σημειώνεται, βέβαια, ότι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, ο ακούραστος φύλακας του επενδυτικού κοινού, δεν έχει μπει ως τώρα στον κόπο ούτε καν να ερωτήσει τη διοίκηση της Τράπεζας Πειραιώς πώς μπορεί να εξηγείται το υπερφυσικό «άλμα» της μετοχής, στις συνεδριάσεις της εβδομάδας από 13 έως και 17 Μαΐου, όταν η μετοχή ξαφνικά... «δίπλωσε» (από τα 0,295 ανήλθε στα 0,654 ευρώ), με τεράστιους όγκους συναλλαγών, που συνολικά προσέγγισαν τα 179 εκατ. μετοχές. Αυτή η ανεξήγητη άνοδος, που έδωσε τη θέση της σε μια δραματική πτώση κατά 70% στις επόμενες συνεδριάσεις, ως το τέλος του μήνα, «εγκλωβίζοντας» μεγάλο αριθμό επενδυτών, φαίνεται ότι αντιμετωπίζεται σαν... φυσικό φαινόμενο από την Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, παρότι όσοι παρακολουθούν το Χ.Α. από το παρελθόν θυμούνται ότι κάποτε η χρηματιστηριακή αρχή έστελνε συνεχώς επιστολές, για να ζητήσει εξηγήσεις για κάθε περίεργη άνοδο διάφορων «περιφερειακών» μετοχών.
Οι εξηγήσεις της Τράπεζας Πειραιώς
Για τους προτεινόμενους όρους της αύξησης, από τη διοίκηση της Τράπεζας Πειραιώς υποστηρίζεται ότι δεν υπήρξε αιφνιδιασμός των μετόχων, διότι «η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου χωρίς να μπαίνει όριο στη συμμετοχή των παλαιών μετόχων, είναι απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων της τράπεζας, η οποία ανακοινώθηκε στις 23 Απριλίου 2013».
Τονίζεται, επίσης, ότι «η επιλογή να πραγματοποιηθεί η Α.Μ.Κ. χωρίς περιορισμό στα δικαιώματα προτίμησης, υπαγορεύτηκε από την ηθική υποχρέωση να δοθεί η δυνατότητα στους παλαιούς μετόχους να συμμετάσχουν στην Α.Μ.Κ., με δεδομένο ότι ήδη η Τράπεζα Πειραιώς είχε διασφαλίσει το ελάχιστο όριο του 10%, μέσα από τις συμφωνίες εξαγοράς των τραπεζών Γενική και Millennium. Οποιοσδήποτε περιορισμός της ιδιωτικής συμμετοχής στο 10% ή ακόμη, για παράδειγμα, στο 12%, θα απέκλειε ουσιαστικά τους παλαιούς μετόχους από την Α.Μ.Κ.».
Η αλήθεια είναι ότι η ανακοίνωση της 23ης Απριλίου, για τα αποτελέσματα της ψηφοφορίας για τα θέματα που αφορούν την αύξηση κεφαλαίου, δεν απέκλειε το ενδεχόμενο να δοθούν απεριόριστα δικαιώματα συμμετοχής των παλαιών μετόχων στην αύξηση. Σίγουρα, όμως, δεν ήταν διατυπωμένη κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να προαναγγελθεί με απόλυτη σαφήνεια στην αγορά ότι η συμμετοχή των παλαιών μετόχων στην αύξηση θα ήταν απεριόριστη, σε αντίθεση μάλιστα με την πρακτική των άλλων δύο συστημικών τραπεζών, οι οποίες έθεσαν «πλαφόν» στον αριθμό μετοχών που εκδίδουν υπέρ των παλαιών μετόχων.
Ειδικότερα, στην ανακοίνωση για τις αποφάσεις της συνέλευσης, αναφερόταν σχετικά ότι:
«Η Γενική Συνέλευση αποφάσισε (...)την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας, με έκδοση νέων κοινών μετοχών για άντληση κεφαλαίων ως εξής:
Α) μέχρι ποσού 7.335.000.000 ευρώ για κάλυψη κεφαλαιακών απαιτήσεων της Τράπεζας, όπως αυτές προσδιορίσθηκαν από την Τράπεζα της Ελλάδος, το οποίο θα καλυφθεί (α) σε μετρητά (i) από επενδυτές με ιδιωτική τοποθέτηση και μερική κατάργηση του δικαιώματος προτίμησης των παλαιών μετόχων μέχρι ποσού 400.000.000 ευρώ, (ii) με παροχή δικαιώματος προτίμησης και δικαιώματος προεγγραφής στους παλαιούς μετόχους και (iii) με διάθεση των αδιάθετων μετοχών από το (Διοικητικό Συμβούλιο κατ’ άρθρο 13 παρ. 8 κ.ν. 2190/1920, καθώς και (β) με εισφορά σε είδος από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για το ποσό που δεν θα καλυφθεί κατά τα παραπάνω σε μετρητά, σύμφωνα με τον ν. 3864/2010 και την ΠΥΣ 38/9-11-12, (...).
Και σε άλλο σημείο της ίδιας ανακοίνωσης γινόταν λόγος για «αντίστοιχη τροποποίηση των άρθρων 5 και 27 του καταστατικού και παροχή σχετικών εξουσιοδοτήσεων στο Διοικητικό Συμβούλιο της Τράπεζας, μεταξύ άλλων:
Να προσδιορίζει το τελικό ποσό της αύξησης μετοχικού κεφαλαίου μέχρι ποσού 7.335.000.000 ευρώ με την έκδοση νέων κοινών ονομαστικών μετοχών ο αριθμός των οποίων θα προκύψει από τον λόγο των αντληθησόμενων κεφαλαίων προς την τιμή διάθεσης εκάστης μετοχής, έτσι ώστε η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα να αποτελεί το 10% του ποσού της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου. Σε κάθε περίπτωση, το ποσό αυτό θα είναι ανώτερο των 518,5 εκατ. ευρώ που αποτελεί την υποχρεωτική συμμετοχή ιδιωτών σύμφωνα με απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδος προκειμένου η Τράπεζα να διατηρήσει τον ιδιωτικό χαρακτήρα της».
Διαβάζοντας αυτή την ανακοίνωση, οι περισσότεροι επενδυτές οδηγήθηκαν στο συμπέρασμα ότι η Πειραιώς, λόγω της συμμετοχής της Millenium BCP και της Societe Generale μέσω της ιδιωτικής τοποθέτησης, θα ανέβαζε το ποσοστό της αύξησης που θα κάλυπταν οι ιδιώτες μέτοχοι, με έκδοση δικαιωμάτων προτίμησης, πάνω από το 10%, πιθανόν στο 12%, ή και περισσότερο. Ελάχιστοι περίμεναν, όμως, ότι η Πειραιώς θα έδινε τη δυνατότητα στους παλαιούς μετόχους να καλύψουν ακόμη και ολόκληρη την αύξηση κεφαλαίου, με την έκδοση δικαιωμάτων προτίμησης σε... αστρονομική αναλογία νέων προς παλαιές μετοχές.
Οι μόνοι που είναι βέβαιο ότι ερμήνευσαν εξαρχής σωστά τις αποφάσεις της συνέλευσης, όπως φαίνεται και από τη χρηματιστηριακή συμπεριφορά τους (μαζικές πωλήσεις), ήταν τα ίδια τα ανώτερα στελέχη της τράπεζας, με πρώτο τον κ. Σάλλα. Το να διαπιστωθεί αν προχώρησαν σε επικερδείς χρηματιστηριακές συναλλαγές, αξιοποιώντας προνομιακή πληροφορία για τους όρους της αύξησης κεφαλαίου, δεν βρίσκεται ασφαλώς στη σφαίρα αρμοδιοτήτων των δημοσιογράφων, αλλά των αρμόδιων αρχών, που εν προκειμένω, όπως ορίζει ο νόμος 3340/1975, είναι η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς και οι εισαγγελείς.
Το επιχείρημα της διοίκησης της Τράπεζας Πειραιώς ότι είχε «ηθική υποχρέωση» στους παλαιούς μετόχους να τους επιτρέψει να καλύψουν την αύξηση ακόμη και στο σύνολό της, με αποτέλεσμα να είναι, ουσιαστικά, «μονόδρομος» οι αποφάσεις που ανακοινώθηκαν για τους όρους της αύξησης, δεν είναι ιδιαίτερα πειστικό.
Αυτή η «ηθική υποχρέωση» δεν γεννήθηκε τώρα, αλλά προφανώς υπήρχε και ήταν εξίσου ισχυρή και κατά το χρόνο διεξαγωγής της γενικής συνέλευσης της 23ης Απριλίου. Εάν, λοιπόν, η διοίκηση αισθανόταν μεγάλο το βάρος της υποχρέωσης αυτής, και δεδομένου ότι ήταν γνωστά και στις 23 Απριλίου όλα τα επιμέρους στοιχεία της αύξησης κεφαλαίου, θα μπορούσε να έχει θέσει στους μετόχους προς έγκριση εξαρχής τους ίδιους όρους της αύξησης, που ανακοινώθηκαν ένα μήνα αργότερα, αντί να ζητήσει και να λάβει μια γενική εξουσιοδότηση από τους μετόχους, προκειμένου να προσδιορίσει αργότερα «εν λευκών» τους όρους της αύξησης.
Αν δεν είχε ακολουθηθεί αυτή η κατ’ εξοχήν αδιαφανής πρακτική, θα ήταν εξαρχής δυνατό σε κάθε ενδιαφερόμενο να κάνει με μεγάλη ακρίβεια τους υπολογισμούς του για την αύξηση και πιθανόν να μην είχε δημιουργηθεί βάση για ακραία χρηματιστηριακή κερδοσκοπία στη μετοχή της τράπεζας, με ανόδους που εντυπωσιάζουν και «βουτιές» που τρομάζουν...
Από banks2day
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου