Μετά την προτροπή για φυλάκιση του Τσίπρα, επειδή χειροκρότησε το αστείο του Ζίζεκ για τα γκούλαγκ, ο Θεόδωρος Πάγκαλος διέβη οριστικώς τον Ρουβίκωνα της φασίζουσας νοοτροπίας, του αυταρχισμού και της αντιδημοκρατικής εκτροπής. Το ζήτημα όμως δεν είναι αν διάβηκε τον Ρουβίκωνα ο Πάγκαλος, το γραφικό σκιάχτρο του παλαιού συστήματος. Το ζήτημα είναι αν έχει διαβεί το Ρουβίκωνα το ίδιο το παλαιό σύστημα, διότι αν έχει συμβεί κάτι τέτοιο, τα πράγματα είναι σκούρα.
Ο Πάγκαλος είναι το τροχιοδεικτικό βλήμα του συστήματος. Η αθυροστομία, ο κυνισμός, η κακία, η σκοταδοψυχιά και η μισανθρωπία του, τον κάνουν να λέει έξω από τα δόντια πράγματα που οι άλλοι δεν τολμούν ούτε να τα ψελλίσουν. Δεν τολμούν να τα ψελλίσουν, τολμούν όμως να τα κάνουν, έστω και...
με καθυστέρηση.
Ο Πάγκαλος ήταν που κήρυξε τον πόλεμο κατά της Αριστεράς σε ανύποπτο χρόνο, τότε δεν που διεκδικούσε ούτε κατά διάνοια την εξουσία. Το εμφυλιοπολεμικό κλίμα που καλλιεργεί σήμερα ο Κεδίκογλου και η εν γένει Δεξιά του Σαμαρά έχει μπαμπά που λέγεται Θεόδωρος.
Όταν οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ ζητούσαν συγγνώμη, επειδή αναγκάστηκαν να εφαρμόσουν το Μνημόνιο, ο Πάγκαλος έλεγε ότι το Μνημόνιο είναι ευτυχία δια τον τόπο, είναι ευκαιρία δια τον τόπο. Έλεγε τότε αυτά που λένε σήμερα οι κυβερνώντες, ακόμη και οι αριστερίζοντες εξ αυτών.
Ο Πάγκαλος ήταν που είπε πρώτος ότι, για να έρθουν επενδύσεις και τουρίστες, πρέπει να λουφάξουν οι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα και τα κόμματα, να ανασταλούν οι διαδηλώσεις και οι απεργίες. Τότε έμοιαζαν παγκάλιες υπερβολές, τώρα τα λένε όλοι φανερά και όχι μόνο τα λένε, ετοιμάζονται να το επιβάλουν κιόλας.
Ο Πάγκαλος ήταν ο πρώτος από το χώρο της Κεντροαριστεράς που έπλεξε δημοσίως το εγκώμιο του Σαμαρά, σήμερα η Κεντροαριστερά έχει αναδείξει το Σαμαρά σε ηγέτη και σωτήρα της. Ρωτήστε και το ΒΗΜΑ, που έχει κάνει το Θόδωρο μόνιμο αρθρογράφο του.
Όσο σκληραίνουν τα πράγματα, τόσο σκληραίνει και το τροχιοδεικτικό βλήμα. Εγκαταλείπει τα προσχήματα, ζητάει φυλακίσεις ηγετών της Αριστεράς και το πράττει από τη συχνότητα του ΜΕΓΚΑ, γεγονός διόλου αμελητέο και ασήμαντο. Να τον παρακολουθούμε τον Θόδωρο, να μην τον χάνουμε από τα μάτια μας, να μην τον υποτιμούμε, να τον παίρνουμε στα σοβαρά. Αν είναι να ακούσουμε τα μάνταλα της φυλακής, να τα ακούσουμε όταν θα ξεκλειδώνουν και όχι όταν θα κλειδώνουν.
Του Γ.Ανανδρανιστάκη από avgi
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου