Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

Δημοσιογραφία για γέλια και για κλάματα

Γράφει η Μαρία Σεφέρου
Υποτίθεται ότι παραδοσιακές εφημερίδες όπως το Έθνος είναι αξιόπιστες, έστω κι αν είναι κομματικά φερέφωνα. Δηλαδή έτσι νόμιζα μέχρι σήμερα το πρωί που μπήκα να ενημερωθώ στο ΕΘΝΟΣONLINE κι έπεσα πάνω σε άρθρο με τον τίτλο, «Παπανδρέου: Πάμε για τεράστιες περικοπές», που αναφερόταν στη συνέντευξη του Πρωθυπουργού στο διεθνές δίκτυο Bloomberg, στις 17-12-2009.

Ξεκίνησα να διαβάζω το άρθρο με βουλιμία για να δω τι είπε ο Γ. Παπανδρέου, και καθώς προχωρούσα έπεφτα επάνω σε δηλώσεις που μ’ έκαναν μπαρούτι. «Πάει», είπα, «το χάσαμε το παιδί, ρεζίλι μας έχει κάνει διεθνώς. Αποκλείεται να τον πάρουν στα σοβαρά.» Άρχισα, λοιπόν, να "δουλεύω" στο μυαλό μου ένα άρθρο-καταπέλτη, και αμφιταλαντευόμουνα αν το ύφος μου θα ήταν κυνικό ή μελοδραματικό. Βασικά με είχαν εξαγριώσει τα εξής σημεία της συνέντευξης:

1. «…Το έλλειμμα του προϋπολογισμού, σύμφωνα με τον υπό ψηφοφορία προϋπολογισμό του 2010, θα μειωθεί σχεδόν στο 4%. Πρόκειται για σημαντική περικοπή σε περίοδο ύφεσης, αλλά είναι απαραίτητη και θα γίνει.»

«Πω, πω, καραμπινάτο ψέμα!», αναφώνησα, ενώ και οι τοίχοι γύρω μου είχαν ωχριάσει. Θυμήθηκα ότι ο Υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωσταντίνου την προηγούμενη μέρα, επίσης στο Βloomberg είχε πει άλλα, όπως είχα διαβάσει στη NAFTEMPORIKI.GR:
«Την πρόθεση του οικονομικού επιτελείου για "πιο επιθετική μείωση του ελλείμματος" το 2010 στο 8,7% γνωστοποίησε ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου, μιλώντας στο Bloomberg.

"Ο στόχος είναι πλέον μείωση του ελλείμματος στο 8,7%" ανέφερε ο κ. Παπακωνσταντίνου, ενώ ο προηγούμενος στόχος ήταν για μείωση του ελλείμματος στο 9,1%.»

«Τι συμβαίνει;» αναρωτήθηκα. Δεν ενημερώνει ο κ. Παπακωνσταντίνου τον πρωθυπουργό; Ή μήπως ο κ. Παπανδρέου ψεύδεται συνειδητά νομίζοντας ότι οι διεθνείς αγορές τρώνε το κουτόχορτο; Όπως και νάχει το πράγμα, τίθεται θέμα όχι μόνο αξιοπιστίας αλλά και ελλείμματος φαιάς ουσίας, σκέφτηκα, καθώς ετοιμαζόμουνα για ένα πολύ καυτό άρθρο που θα έκανε πάταγο.

Συνέχισα όμως να διαβάζω περισσότερα από το άρθρο αναζητώντας κι άλλα ευρήματα καραμπινάτης τρέλας, κι έπεσα πάνω στο δεύτερο ανέκδοτο του κ. Παπανδρέου:

2. «Καταλαβαίνω ωστόσο, ότι προς το παρόν, ο κόσμος αναρωτιέται. Εγώ απαντώ, ζητώντας ένα μικρό διάστημα χάριτος. Θα σας δείξουμε τι μπορούμε να κάνουμε. Είμαστε αποφασισμένοι να γυρίσουμε την Ελλάδα 360 μοίρες.»

Ωχ!» ξεφώνισα. «Θα μας γυρίσει 360 μοίρες; Δηλαδή θα μας γυρίσει στο ίδιο σημείο από όπου ξεκινήσαμε; Βρε συμφορά που μας βρήκε!» Διότι, παίδες, όταν βαδίζοντας συμπληρώνεις έναν πλήρη κύκλο – αυτό θα πει 360 μοίρες – φτάνεις ασθμαίνοντας στο ίδιο σημείο απ’ όπου ξεκίνησες. Η ανησυχία μου για τη συγκρότηση του Γιώργου εντάθηκε. «Αυτό δεν είναι για γέλια», είπα στον εαυτό μου. «Αυτό είναι για κλάματα, διότι ο κ. Παπανδρέου δεν είναι ένα τυχαίο άτομο, σαν και του λόγου μου, που μπορεί να λέει ό, τι μπαρούφα θέλει χωρίς να έχει επιπτώσεις σε κανένα, καθότι φωνή βοώσης εν τη ερήμω. Εδώ διακυβεύεται το μέλλον μιας χώρας, ενός λαού, και πρέπει να σημάνει συναγερμός.»

Τρομοκρατημένη όπως ήμουνα, συνέχισα το διαλογισμό πάνω στη βαρυσήμαντη συνέντευξη και νάσου πέφτω επάνω σε άλλο μαργαριτάρι:

3. «ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ: Παρόλα αυτά θεωρείτε την αδυναμία πληρωμών πιθανή;

Γ. Α. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ: Δεν νομίζω. Αντιθέτως, πιστεύω ότι η αδυναμία πληρωμών δεν είναι εναλλακτική λύση, απλώς και μόνον γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση μας υποστηρίζει αρκούντως και επίσης, γιατί έχουμε σημειώσει πρόοδο σε θέματα τακτοποίησης της οικονομίας μας.»

Πω, πω, κουφάθηκα! Τι έκανε λέει; «η αδυναμία πληρωμών δεν είναι εναλλακτική λύση»; Βρε Γιωργάκη, βρε καλέ μου, τι είναι αυτά που μας λες; Δηλαδή η αδυναμία πληρωμών μπορεί να είναι μια κάποια ΛΥΣΗ, αλλά εσείς απλά δεν τη δέχεστε ως εναλλακτική ΛΥΣΗ, όπως είναι π.χ. οι "Οικολόγοι εναλλακτικοί"; Και δεν είναι εναλλακτική επειδή η Ευρώπη μας υποστηρίζει αρκούντως; Δηλαδή αν δε μας υποστήριζε αρκούντως θα καταφεύγατε σ’ αυτή την εναλλακτική λύση; Βρε τι ακούμε και τι καταπίνουμε χάρη της Δημοκρατίας, σκέφτηκα, κι άρχισα να ετοιμάζω τον εξάψαλμο.

Όμως, κάτι μου έλεγε μέσα μου να ψάξω να βρω τη συνέντευξη του πρωθυπουργού στα Αγγλικά, προτού πληκτρολογήσω τον σπαραξικάρδιο τίτλο σχετικού άρθρου. Έψαξα, λοιπόν, και βρήκα τη συνέντευξη στο YouTube. Δείτε το εδώ.
 
Σχετικά με το ανέκδοτο νούμερο 1, άκουσα τον κ. Παπανδρέου να λέει: «We are already cutting our deficit down close to 4%»

Δηλαδή «Ήδη μειώνουμε το έλλειμμα περίπου κατά 4%».
Η καρδιά μου άρχισε να πηγαίνει στη θέση της. «Αυτό βρίσκεται σε συμφωνία με εκείνο που είπε ο κ. Παπακωνσταντίνου, σκέφτηκα.» Όντως 12,7% - 4% = 8,7%

Σχετικά με το μαργαριτάρι νούμερο 2, ο κ Παπανδρέου είπε: «We are determined to turn this around», που σημαίνει, «Είμαστε αποφασισμένοι να το αναστρέψουμε.» Σωστά απάντησε ο άνθρωπος. Τι Πρωθυπουργός θα ήταν αν δεν ήταν αποφασισμένος να αναστρέψει τον κατήφορο της χώρας, έστω στα λόγια;

Προχωράω στο μαργαριτάρι νούμερο 3 και ακούω τον κ. Παπανδρέου να λέει: «Default is out of the question simply because we have the strong backing of the European Union and also because we are moving ahead and putting our economy into a much different position.»

Τι σημαίνει αυτό σε απλά ελληνικά; Ότι η στάση πληρωμών αποκλείεται λόγω ισχυρής υποστήριξης από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αυτά τα ολίγα για τη δημοσιογραφία της συμφοράς, και αν διαβάζει αυτές τις γραμμές κάποιος που έχει πρόσβαση στα άδυτα του ΠΑΣΟΚ παρακαλώ ας ενημερώσει τον Πρόεδρο για το πώς παρερμηνεύονται τα λόγια του από μεταφραστές δημοσιογράφους εφημερίδων που τον στηρίζουν και πώς κινδυνεύει να παρεξηγηθεί εξ αιτίας τους.

Επί της ουσίας τώρα, θα πω μόνο:
Δύσκολους καιρούς διαλέξατε να είστε Πρωθυπουργός, κύριε Παπανδρέου.
Αναγνωρίζω τα αδιέξοδα στα οποία οδήγησαν τη χώρα όλες οι διεφθαρμένες και ανίκανες κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης και ο λαός που τις επέλεξε και τις ανέχτηκε, κι ότι για να βγούμε από το σκοτεινό τούνελ θα χρειαστεί ένα θαύμα εθνικής παλιγγενεσίας.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία στηρίζετε τις ελπίδες σας, μπορεί να μας δώσει κάποια πίστωση χρόνου, αλλά φοβάμαι ότι δε θα μας ανασύρει από το γκρεμό εάν εμείς επιμείνουμε στην εθνική αυτοκτονία…
Από seferou