Γράφει ο mitsos175.
Αναπαύσου εν ειρήνη αξιαγάπητο περιβάλλον. Να ζήσουμε να σε θυμόμαστε, αν και δε το βλέπω να ζούμε χωρίς εσένα.
Αναπαύσου εν ειρήνη αξιαγάπητο περιβάλλον. Να ζήσουμε να σε θυμόμαστε, αν και δε το βλέπω να ζούμε χωρίς εσένα.
Μήτσο τι λες, τρελάθηκες; Θα ρωτήσεις;
Ναι, τρελάθηκα. Θυμήθηκα την ημέρα του Περιβάλλοντος.
Ρε Μήτσο, θα μου πεις και με το δίκιο σου, σήμερα γιορτάζουν οι γυναίκες.
Αλήθεια; Γιορτάζουν; Χρόνια τους πολλά κι...
ευχαριστούμε πάρα πολύ για όλα. Να υποθέσω πως σήμερα θα σταματήσουν να είναι σκλάβες κι από αύριο θα ξαναρχίσουν; Μ' ένα μπουκέτο λουλούδια ή ένα κουτί γλυκά, να γίνει και τζίρος, θα ξοφλήσουμε για ένα χρόνο εκμετάλλευσης;
Μήτσο, θα μου πουν κάποιοι, τα παραλές.
Καλά θα μιλήσω τότε για το περιβάλλον. Βλέπεις, δεν περιμένω μια φορά το χρόνο να πω, πόσο μεγάλη σημασία έχει. 365 μέρες το χρόνο, τα δίσεκτα 366, το καταστρέφουμε συστηματικά. Και μια φορά το χρόνο, στις 5 Ιουνίου, θυμόμαστε πως δεν πρέπει να το καταστρέφουμε. Μπράβο μας!
Εντάξει, δεν ισχύει για όλους, δυστυχώς όμως ισχύει για την πλειοψηφία. Επομένως ποια γιορτή; Μνημόσυνο κάνουμε στο περιβάλλον και μελλοντική κηδεία στον εαυτό μας κάθε 5 Ιούνη.
Έτσι ακριβώς και με τις γυναίκες. Εκατομμύρια πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης κάθε μέρα. Δούλες στον άντρα λες και δε φτάνει η εκμετάλλευση από τους πλούσιους. Η ισότητα δεν είναι επέτειος, είναι τρόπος ζωής. Κανονικά όλες οι μέρες πρέπει να ανήκουν τόσο στις γυναίκες όσο και στους άνδρες. Για να έχουμε μια μέρα το χρόνο "ημέρα της γυναίκας" σημαίνει πως οι υπόλοιπες είναι των ανδρών; Αυτό είναι άδικο.
Και πως θα πολεμήσεις τ' άδικο οικονομικό σύστημα, αν δεν πολεμήσεις την ανισότητα μέσα στο ίδιο σου το σπίτι; Δεν ισχύουν για όλους οι κατηγορίες αυτές, ευτυχώς. Όμως η αδικία κυριαρχεί. Δεν νομίζω, ότι αρκούν τα λόγια. Με συγχωρείτε όμως, δεν ήθελα να χαλάσω το εορταστικό πνεύμα.
Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
Ναι, τρελάθηκα. Θυμήθηκα την ημέρα του Περιβάλλοντος.
Ρε Μήτσο, θα μου πεις και με το δίκιο σου, σήμερα γιορτάζουν οι γυναίκες.
Αλήθεια; Γιορτάζουν; Χρόνια τους πολλά κι...
ευχαριστούμε πάρα πολύ για όλα. Να υποθέσω πως σήμερα θα σταματήσουν να είναι σκλάβες κι από αύριο θα ξαναρχίσουν; Μ' ένα μπουκέτο λουλούδια ή ένα κουτί γλυκά, να γίνει και τζίρος, θα ξοφλήσουμε για ένα χρόνο εκμετάλλευσης;
Μήτσο, θα μου πουν κάποιοι, τα παραλές.
Καλά θα μιλήσω τότε για το περιβάλλον. Βλέπεις, δεν περιμένω μια φορά το χρόνο να πω, πόσο μεγάλη σημασία έχει. 365 μέρες το χρόνο, τα δίσεκτα 366, το καταστρέφουμε συστηματικά. Και μια φορά το χρόνο, στις 5 Ιουνίου, θυμόμαστε πως δεν πρέπει να το καταστρέφουμε. Μπράβο μας!
Εντάξει, δεν ισχύει για όλους, δυστυχώς όμως ισχύει για την πλειοψηφία. Επομένως ποια γιορτή; Μνημόσυνο κάνουμε στο περιβάλλον και μελλοντική κηδεία στον εαυτό μας κάθε 5 Ιούνη.
Έτσι ακριβώς και με τις γυναίκες. Εκατομμύρια πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης κάθε μέρα. Δούλες στον άντρα λες και δε φτάνει η εκμετάλλευση από τους πλούσιους. Η ισότητα δεν είναι επέτειος, είναι τρόπος ζωής. Κανονικά όλες οι μέρες πρέπει να ανήκουν τόσο στις γυναίκες όσο και στους άνδρες. Για να έχουμε μια μέρα το χρόνο "ημέρα της γυναίκας" σημαίνει πως οι υπόλοιπες είναι των ανδρών; Αυτό είναι άδικο.
Και πως θα πολεμήσεις τ' άδικο οικονομικό σύστημα, αν δεν πολεμήσεις την ανισότητα μέσα στο ίδιο σου το σπίτι; Δεν ισχύουν για όλους οι κατηγορίες αυτές, ευτυχώς. Όμως η αδικία κυριαρχεί. Δεν νομίζω, ότι αρκούν τα λόγια. Με συγχωρείτε όμως, δεν ήθελα να χαλάσω το εορταστικό πνεύμα.
Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου