 |
| Η πολιορκία των Αθηνών από τον Κιουταχή,υδατογραφία του Παναγή Ζωγράφου με βάση τη διήγηση του Μακρυγιάννη |
O συγγραφέας Τάσος Λιγνάδης στο εκπληκτικό βιβλίο του «Η ξενική εξάρτησις κατά την διαδρομήν του Νεοελληνικού Κράτους (1821-1945). Πολιτική Διαμόρφωσις - Εθνική Γη - Δανειοδότησις» (Αθήναι 1975), αντί εισαγωγής, παραθέτει ένα απόσπασμα από τα «Απομνημονεύματα» του Μακρυγιάννη: «Αφού ο Θεός τους λυπήθη και θέλει να τους αναστήση, οι άνθρωποι τους καταπολεμούν να τους φάνε, να τους χάσουνε, να τους σβύσουνε, να μην ξαναειπωθούν Ελληνες. Και τι σας έκαμεν αυτό το όνομα των Ελλήνων εσάς των γενναίων αντρών της Ευρώπης, εσάς των πλουσίων; (...) Εντυναν τους ανθρώπους αρετή, τους γύμνωναν από την κακή διαγωγή· και τοιούτως θεωρούσαν γενικώς την ανθρωπότη και γένονταν δάσκαλοι...
της αλήθειας. Κάνουν και οι μαθηταί τους οι Ευρωπαίοι την ανταμοιβήν εις τους απογόνους εμάς - γύμναση της κακίας και παραλυσίας. Τέτοι' αρετή έχουν, τέτοια φώτα μας δίνουν».
Η συμπεριφορά των Ευρωπαίων προς την Ελλάδα -ακόμη και σήμερα με τα εξοντωτικά μνημόνια- δικαιώνει την οργή του στρατηγού Μακρυγιάννη. Από τις πρώτες μέρες του απελευθερωτικού αγώνα οι Εθνικές Συνελεύσεις αποφάσισαν για την οικονομική ενίσχυση της Επανάστασης να επιδιώξουν τη σύναψη δανείων στο εξωτερικό με υποθήκευση των εθνικών κτημάτων. Ετσι αρχίζει η εξάρτηση του νεογέννητου κράτους. Ο Τάσος Λιγνάδης περιγράφει διεξοδικά και με πλήρη στοιχεία τις περιπέτειες των τοκογλυφικών ληστρικών δανείων προς την άμοιρη Ελλάδα.
Οι Ελληνες αντιπρόσωποι των πρώτων Εθνοσυνελεύσεων έβρισκαν κλειστές τις πόρτες των διαφόρων ευρωπαϊκών χωρών. Τελικά οι Ελληνες απεσταλμένοι Ι. Ορλάνδος και Α. Λουριώτης συνεργάστηκαν με τη Φιλελληνική Εταιρεία του Λονδίνου και πέτυχαν τη σύναψη δανείου 800.000 λιρών στερλινών. Καθοριζόταν διορία 36 ετών για την απόσβεση του δανείου. Για την αποπληρωμή του θα ήταν ως παρακαταθήκη η εθνική περιουσία της Ελλάδας, τα εθνικά κτήματα, οι δασμοί των τελωνείων, αλυκών και αλιεύσεων. Συγκεκριμένα, «ως εγγύησις διά την πληρωμήν των τόκων ετίθεντο πάντα τα δημόσια έσοδα, διά δε την πληρωμήν του κεφαλαίου πάντα τα εθνικά κτήματα».
Το δάνειο, πριν καν δοθεί, είχε ληστευθεί αγρίως από τους τοκογλύφους δανειστές. Από τις 800.000 λίρες στερλίνες μόνο οι 457.700 λίρες ήταν το ενεργητικό ποσό, το οποίο θα έπαιρνε η Ελλάδα. Από το ποσό αυτό αφαιρέθηκε η προκαταβολή τόκων δύο ετών (80.000 λίρες) και για χρεόλυτρα δύο ετών 16.000 λίρες, όποτε το αρχικό ποσό έπεφτε στις 358.700 λίρες. Νέες αφαιμάξεις γίνονταν για δαπάνες μεταφοράς, προμήθειες, έξοδα της αντιπροσωπείας που θα έφερνε τα χρήματα, όποτε έμεναν να δοθούν στην Ελλάδα 298.700 λίρες στερλίνες!
Την ίδια και χειρότερη τύχη είχε και το δεύτερο αγγλικό δάνειο ύψους 2.000.000 λιρών στερλινών, που υπεγράφη στις 7 Φεβρουαρίου 1825. Μετά τις αλλεπάλληλες άγριες αφαιμάξεις (προκαταβολή τόκων, προμήθειες, μεσιτείες, έξοδα κ.λπ.), στα ελληνικά ταμεία θα φτάσουν τελικά μόλις 232.558 λίρες στερλίνες! Πάντα με ληστρικούς όρους πήρε δάνεια η Ελλάδα και αργότερα κατά την περίοδο του Καποδίστρια, του Οθωνα, του Γεωργίου Α', του Χαρίλαου Τρικούπη, όταν η χώρα οδηγήθηκε στην πτώχευση - έως και τον 20ό αιώνα. Η μακρά ιστορία των ληστρικών τοκογλυφικών δανείων δεν χωράει σε ένα άρθρο. Δώσαμε ενδεικτικά κάποια στοιχεία, από τα οποία φαίνεται πως δεν βάλαμε μυαλό για να απαλλαγούμε από την ξενική εξάρτηση. Και φυσικά δεν θα απαλλαγούμε με εθνικοπατριωτικές κορόνες που δεν έχουν κανένα απολύτως αντίκρισμα, αλλά με σοβαρή δουλειά για την αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων αυτής της ευλογημένης χώρας.
Οι μεν δανειστές τοκογλύφοι κάνουν τη δουλειά τους. Το ερώτημα είναι τι κάνει η Ελλάδα για την απεξάρτησή της από τον δανεισμό. Δυστυχώς η Ελλάδα έφτασε και ώς τις μέρες μας να παίρνει δάνεια για να πληρώσει τις δόσεις προηγούμενων δανείων. Η χώρα, για να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση των τελευταίων πέντε χρόνων, υπέγραψε τα γνωστά Μνημόνια που οδήγησαν στην εξαθλίωση και την ανεργία. Τα κόμματα της σημερινής κυβέρνησης είχαν υποσχεθεί στις εκλογές μέτρα ανακούφισης αν έπαιρναν την εξουσία. Σχημάτισαν κυβέρνηση η οποία ανακοίνωσε ότι θα αναλάβει αυτή την εβδομάδα νομοθετικές πρωτοβουλίες για α) την πάταξη της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς β) την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και γ) τη μεταρρύθμιση της δημόσιας διοίκησης. Αξιέπαινες αυτές οι πρωτοβουλίες, αλλά δεν καλύπτουν το μέγα ερώτημα: Πού θα βρει η κυβέρνηση τα χρήματα για να γίνουν πράξη όσα προεκλογικά υποσχέθηκε; Εχει ακόμη περίοδο χάριτος για να απαντήσει σ' αυτό το κρίσιμο ερώτημα. Πάντως ο λαός δεν αντέχει άλλες φορολογικές επιβαρύνσεις.
Βίκτωρ Νέτας από efsyn
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου