Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015

Βαρουφάκης, Βαρουfuckης ή... Μπαρουφάκης;

Yπάρχουν τριών ειδών Ελληνες αυτή την εποχή. Εκείνοι που πανηγυρίζουν με τον Βαρουφάκη, όσοι λένε ότι έρχεται το τέλος με τον Βαρουφάκη, και οι υπόλοιποι, που έχουν αράξει και περιμένουν τη συνέχεια τρώγοντας πατατάκια. Επειδή ανήκω στην τρίτη κατηγορία, νομίζω πως μπορώ να είμαι και περισσότερο αντικειμενικός.
    
Δεν ξέρω, αρχικά, αν είναι Βαρουφάκης ή... Μπαρουφάκης. Με τα οικονομικά δεν τα πάω καλά και αφήνω άλλους, περισσότερο ειδικούς...
να τον κρίνουν ανάλογα.
    
Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης, ας πούμε, τον κατηγόρησε προεκλογικά ότι είχε προβλέψει στην αρχή της κρίσης ότι... «σε 90 μέρες δεν θα υπάρχει ευρώ»! Το άκουσε και το κατάπιε, χωρίς να απαντήσει... Οταν μιλάς πολύ κι απαντάς σε όλα με θράσος, πιστεύοντας ότι η δική σου αλήθεια είναι η αληθινή, λογικό να σου ξεφεύγουν πράγματα για τα οποία μετανιώνεις.
    
Οπως και να ‘χει, πάντως, το δυνατό του σημείο είναι η επικοινωνία. Αυτό το χάρισμα τον έκανε μέσα σε λίγες μέρες διάσημο. Ο υπουργός-σταρ, που έστρεψε πάνω του τις κάμερες όχι μόνο για τις απόψεις του αλλά και με το λουκ του.
    
Ηδη κάπου 40 χιλιάδες άτομα έγιναν φίλοι της σελίδας «V for Varoufakis» στο Facebook. Οπου το V παραπέμπει στο περίφημο V for Vendetta, το γκράφικ νόβελ με ήρωα έναν μασκοφόρο αναρχικό που πήγε κόντρα στο φασιστικό σύστημα της Βρετανίας. Εγινε πρώτα βιβλίο, μετά ταινία κι έσπασε ταμεία. Λογικά, εκείνο που ιντριγκάρει στην περίπτωση είναι ότι ο δικός μας συμπεριφέρεται όπως ο «V». Με αλαζονεία και αγένεια, πετώντας στην άκρη τα πρωτόκολλα και την «καλή συμπεριφορά».
    
Κι εκεί που βρέθηκε προχθές, με την πλάτη στο... Τείχος του Βερολίνου, έπαιξε με τακτική Ρεχάγκελ. Να θυμίσω τι έλεγε ο χερ Οτο: «Οχι ανεξέλεγκτες επιθέσεις. Οταν ο αντίπαλος είναι καλύτερος, σε πιέζει στην άμυνα. Κι αν είναι τόσο καλός, θα πρέπει να βάλει πέντε γκολ»! Ε, ο Σόιμπλε δεν του έριξε πέντε. Αντίθετα, το αποτέλεσμα αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας για τη ρεβάνς, όποτε και αν γίνει...
    
Με κάτι τέτοια, ο υπουργός απογείωσε απότομα την καριέρα του. Εκεί που παλιότερα έβγαινε και μιλούσε στον «Μπαμ και Κάτω», στον NovaSport fm, ή στην εκπομπή του Κωστόπουλου στον ΑΝΤ1 για να πει πόσο καλός πολίστας ήταν μικρός, τώρα τον φωνάζουν κάθε τρεις και λίγο στο CNN ή στο BBC.
    
Μόλις το περασμένο Σάββατο, μετά από εκείνο το άθλιο ρεπορτάζ που έδειξε το εγκυρότερο υποτίθεται βρετανικό κανάλι, βάζοντας ακόμη και ασπρόμαυρα πλάνα από το οικονομικό κραχ του 1929 για να το παραλληλίσει με την ελληνική κρίση, τον ακούσαμε να λέει στην τηλεπερσόνα... ότι «δεν έχω δει ποτέ ρεπορτάζ με περισσότερες ανακρίβειες»! Αγαλμα η δημοσιογράφα, που τον αποκαλούσε... Βαρουfuckης με άψογη αγγλοσαξονική προφορά!
    
Το μεγάλο του προσόν είναι ότι μιλάει και καταλαβαίνεις. Με παραδείγματα... «Μ’ αυτό που γίνεται σήμερα, είναι σαν να μας δίνουν μια πιστωτική κάρτα για να βγάζουμε κάθε μέρα λεφτά και να τους τα δίνουμε». Ή: «Ενας φίλος μου έχει εδώ και δεκαετίες μια επικερδή επιχείρηση. Το βιβλίο παραγγελιών του είναι γεμάτο. Το 95% των προϊόντων εξάγεται. Παρ’ όλα αυτά η επιχείρηση βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, επειδή δεν μπορεί να πάρει πλέον πρώτες ύλες και ανταλλακτικά. Αν στη Γερμανία μια επικερδής επιχείρηση δεν είχε πρόσβαση σε δάνεια, θα χρεοκοπούσε». Τέτοια απλά...
    
Ολο αυτό το νέο επικοινωνιακό έκανε, λοιπόν, τον Βαρουφάκη πρώτο μάγκα, ανεβάζοντας την ψυχολογία της μάζας, αλλά και τη δική του.
    
Αναγκαζόμαστε να τον προσέξουμε, καθώς συνδυάζει το στιλ μ’ έναν τρόπο σκέψης που ξαφνιάζει... Παρατηρούμε τα πουκάμισά του, που μερικές φορές τα παραγγέλνει από το ίδιο ύφασμα που φτιάχνει τα κοστούμια του ο Γιώργος Μάγκας με το κλαρίνο του. Τον βλέπουμε να μπουκάρει με μηχανή στο Μαξίμου σαν Ξένοιαστος Καβαλάρης. Ολόκληρος «Guardian» ζουμάρει στο «α λα Ιούλιος Καίσαρας» κούρεμα ή στη δερμάτινη καμπαρντίνα «εμπόρου ναρκωτικών».
    
Μαθαίνουμε από την άλλη ότι μιλάει με τα χέρια στις τσέπες, αν και αυτό «είναι ένδειξη έλλειψης αυτοπεποίθησης και αμηχανίας», καθώς «ο άντρας που φέρνει το χέρι στην τσέπη νιώθει άβολα, και δεν είναι τόσο σίγουρος για τον εαυτό του», οπότε «ενστικτωδώς κρύβει τα χέρια του όταν αισθάνεται νευρικός».
    
Η απάντηση, βέβαια, έρχεται πληρωμένη μέσα από το facebook: «Προτιμώ έναν υπουργό που θα βάζει τα χέρια στις δικές του τσέπες παρά στις δικές μου»!
    
Και φυσικά, μαζεύει γύρω του θαυμαστές και θαυμάστριες. Από... λυσσάρες μέχρι την... Ελένη Λουκά!
    
«Μαρξιστής κατά περίπτωση», όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου, ήταν ο πρώτος που έπεισε τον Τσίπρα να αναθεωρήσει τη δογματική θέση του ΣΥΡΙΖΑ που έλεγε πως μόνο με έξοδο από το ευρώ θα γλίτωνε η ελληνική οικονομία. Σήμερα, η γραμμή λέει το ακριβώς αντίθετο.
    
Κι ένα ερώτημα είναι, αν όλο αυτό το επικοινωνιακό τζέρτζελο ωφελεί στην τελική περισσότερο τον Βαρουφάκη, παρά την ίδια τη διαπραγμάτευση. Αλλά κάτι τέτοιο θα φανεί με τον καιρό...
   
Νίκος Ασημακόπουλος από efsyn