Τελικά πόσο Λαζαρίδης είσαι;

«Καλούμε τη νέα ελληνική κυβέρνηση να μην θέσει εν αμφιβόλω την οικονομική πρόοδο που σημειώθηκε υπό την ηγεσία του Αντώνη Σαμαρά. Οι θυσίες που έγιναν από τον ελληνικό λαό δεν μπορούν να τεθούν σε κίνδυνο μέσα από μονομερείς δράσεις.
O Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να σεβαστεί όλες τις δεσμεύσεις, τις οποίες ανέλαβε η προηγούμενη κυβέρνηση. H Ελλάδα επιστρέφει σε ανάπτυξη και η ανεργία μειώνεται».

Με έκπληξη κι αποτροπιασμό διαβάσαμε...

στην «Κυριακάτικη Δημοκρατία» ότι ο εμπνευστής και συντάκτης της παραπάνω κατάπτυστης ανακοίνωσης του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος φέρει την υπογραφή του Χρύσανθου Λαζαρίζη.

Το θέμα είναι εθνικά αποτρόπαιο, πατριωτικά επώδυνο και πολιτικά απεχθές. Αναδεικνύει κατά δραματικό τρόπο την ποιότητα των πρωθυπουργικών συμβούλων. Πόσες ανόητες άραγε αποφάσεις της προηγούμενης κυβέρνησης και του προηγούμενου πρωθυπουργού έφεραν την υπογραφή αυτού του ανθρώπου; Ακόμα κι αν υποθέσουμε – που δεν το κάνουμε – ότι διέθετε κάποιες στοιχειώδεις ικανότητες, η τρομακτική έλλειψη πολιτικού και πατριωτικού ήθους τις ακυρώνει εν τη γενέσει τους. Αναρωτιέται εύλογα ο κάθε πολίτης τι σόι ασημαντότητες καθορίζουν την τύχη της χώρας αλλά και τις τύχες των πολιτών, τι σόι ελαχιστότατοι κρύβονται πίσω από τους πρωθυπουργούς της χώρας…

Αν είναι αυτής της ποιότητας οι φίλοι και οι στενοί συνεργάτες του κυρίου Σαμαρά, υποθέτει κάποιος εύλογα ότι η παρουσία του ως αρχηγού του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποτελεί τεράστιο πρόβλημα για τη χώρα, τον όποιο πολιτικό πολιτισμό μας, την εθνική μας σοβαρότητα και αξιοπρέπεια. Επίσης αναρωτιέται κανείς μήπως οι απαράδεκτες απρέπειες του κυρίου Σαμαρά να μην υποδεχτεί τον κύριο Τσίπρα στο Μέγαρο Μάξιμου ή να τον χαιρετίσει καθήμενος είναι δικής του εμπνεύσεως, γιατί σίγουρα είναι της ιδίας… τεχνοτροπίας.

Η συγκεκριμένη ενέργεια του κυρίου Λαζαρίδη – σύμφωνα με την αποκάλυψη της «Δημοκρατίας» –, του έμπιστου συνεργάτη του τέως πρωθυπουργού, αποτελεί το πλέον αποτρόπαιο παράδειγμα τυφλού κομματισμού, απύθμενης μισαλλοδοξίας και εθνικής ελεεινότητας. Πρόκειται για σύμπτωμα έκπτωσης που οφείλει το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του να το αντιμετωπίσει με γενναιότητα, ευθύτητα, ορθοφροσύνη και κυρίως με πατριωτική ευθύνη.

Ξενοφών Α. Μπρουντζάκης από το Ποντίκι