Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

Η χρεοκοπία ως μια εκ των καλών τεχνών...

Η χρεοκοπία είναι η λέξη τρόμος που παίζει συνέχεια, όχι μόνο αυτές τις μέρες αλλά τα τελευταία έξι χρόνια, από τότε δηλαδή που μας φόρεσαν καπέλο αυτό το πράγμα που ονόμασαν μνημόνιο, και που ακριβώς είχε σαν σκοπό, λένε, να μας γλυτώσει από τη χρεοκοπία. Από τότε και μέχρι σήμερα, χιλιάδες άνθρωποι..χρεοκόπησαν. Χιλιάδες πολίτες είδαν το καντράν της αφθονίας τους να μηδενίζεται, είδαν τα ψυγεία να αδειάζουν, το πετρέλαιο να στεγνώνει, τις τσέπες άδειες. Είδαν τα παιδιά τους να μετακομίζουν σε αλλους προορισμούς εκτός "διασωθείσης Ελλάδας", είδαν τους παπούδες και τις γιαγιάδες να μαζεύουν σαπιοντομάτες στο κλείσιμο της λαϊκής, πρώην νοικοκυραίους να στριγμόνονται...
στα συσσίτια, πρώην φιλήσυχους να πηδάνε από τα μπαλκόνια ή να κρεμιούνται μπροστά στα μάτια των παιδιών τους. Είδαν αρρώστους χωρίς φάρμακα, παιδιά χωρίς φαί, νέους χωρίς όνειρα, χωρίς κανένα μέλλον.

Εννοείται όλα αυτά καλά καλυμμένα από μια παράλληλη Ελλάδα, που συνέχιζε να κυκλοφορεί με τα τζιπάκια της, να φορτώνει λογαριασμούς στις τράπεζες, να λικνίζει το κορμάκι της στα σκυλάδικα τις νύχτες και στις παραλίες των νησιών υπό τους ήχους ένος γλυκού και ηδονικού φιλοτομορισμού του στυλ δεν πα να ψοφίσουν όλοι η κοιλαρα μου να είναι καλά. Ολα αυτά καλυμμένα από τις φωνές τηλεαστέρων και πολιτικάντηδων  που έχουν εξασφαλισμένα και τα δισέγγονα τους, που δεν γνωρίζουν πως είναι να κυκλοφορείς χωρίς να έχεις μια πεντακοσάρα τουλάχιστον στη τσέπη κι ένα μάτσο χρυσές και πλατινένιες κѠλ⓪κάρτες φουλαρισμένες. Ολα αυτά καλυμμένα από ένα μέρος νεολαίας που χτύπαγε τα ποδαράκια κάτω για το πότε ο μπαμπάς θα τους πάρει το επόμενο αι-χάσου, πότε θα βγει το επόμενο twilight και πόσοι θα κάνουν like στα φατσοβιβλία.

Η Ελλάδα του μαζί τα φάγαμε και η Ελλάδα του δεν προλάβαμε να φάμε τίποτα κι αυτό το λίγο που είχαμε μας το πήραν από το πιάτο ασύδοτοι φαταούλες και κινούμενες μόνιμα ασκόπως κουραδομηχανές. Σ΄αυτό το σημείο φτάσαμε σε μια πιθανή αληθινή καθολική χρεοκοπία κι έπεσε ο πανικός. Τι θα απογίνουμε!! Θα κλείσουν τα ΑΤΜ, θα χάσουμε τα λεφτουδάκια μας, θα μας πάρουν τα μπιχλιμπίδια μας. Ε λοιπόν, ξέρετε κάτι, μην φοβάστε. Δεν νομίζω ότι θα συμβεί η επίσημη χρεοκοπία (η ανεπίσημη είναι ήδη εδώ) αλλά και να συμβεί, θα βάλετε λίγο αλατοπίπερο στη ζωή σας. Θα γίνει λίγο πιο γκορ η μίζερη καθημερινότητα σας.  Βάλτε κάτω τα φυλλάδια που κυκλοφορούν με τους κανόνες επιβίωσης να δείτε  τι πρέπει να αποθηκεύσεις, πως επιβιώνει μια οικογένεια ατόμων από μια καταστροφή για 12 μήνες ας πούμε, πως μπορείς να βρεις τροφή, νερό καθαρό, φάρμακα. Είναι μια τέχνη η επιβίωση. Κι η χρεοκοπία είναι ένας τρόπος να μπορέσει κανείς να γευτεί αυτή τη τέχνη . Για σκεφθείτε πως υπάρχει κόσμος που μέχρι να πεθάνει δεν θα μάθαινε ποτέ πως είναι να μην έχεις δεκάρα και να πρέπει να ζήσεις τα παιδιά σου. Να σε έχουν πετάξει σαν σκουπίδι και να μην νοιάζεται κανείς αν ζεις ή αν πεθαίνεις κι εσύ να αντέχεις και στο τέλος να τα καταφέρνεις να σταθείς όρθιος και περήφανος.

Οι υπόλοιποι που είστε ήδη χρεοκοπημένοι τι φοβάστε? Εχουμε κάνει ατέλειωτες πρόβες στη ζωή μας χρεοκοπίας. Στημένοι στα ταμεία ανεργίας, παλεύοντας στα επείγοντα ενός νοσοκομείου με το 240 αριθμό αναμονής ενός ο ανθρωπός μας είχε δεν είχε δυο λεπτά ζωής ακόμα, έχουμε σπάσει το κεφάλι να δούμε πως θα πάρουμε ένα ρούχο στα παιδιά, πως θα τους εξασφαλίσουμε το κολατσιο για το σχολείο, πως θα μπορέσουμε να ζεσταθούμε χωρίς θέρμανση, πως θα μπορέσουμε να ζήσουμε με ένα δεκάευρω στη τσέπη από τις 5 του μήνα. Και πόσοι κατάφεραν μετά από αυτούς τους προσωπικούς αρμαγεδώνες να γίνουν αληθινοί άνθρωποι. Πόσοι είδαν τα σκουπίδια και τις πραγματικές αξίες στην αληθινή τους διάσταση.

Ξέρετε, η χρεοκοπία στην ουσία είναι το ξεγύμνωμα μιας ψευτιάς και το μέτρημα ποιος έχει τα @ρχίƍι@ να τα βγάλει πέρα, χωρίς κλάψες, χωρίς ελεημοσύνες, χωρίς ΦΟΒΟ, με το κεφάλι ψηλά. Από αυτή την άποψη η χρεοκοπία πρέπει να γίνει μια εκ των καλών τεχνών, γιατί ΑΝ ΑΝΤΕΞΕΙΣ, σίγουρα θα βγεις καλύτερος άνθρωπος από εκείνον τον εθισμένο ηλίθιο καταναλωτή σκουπιδιών που ήσουν πριν να σου συμβεί. ΑΝ ΑΝΤΕΞΕΙΣ μπορεί να δεις τη ζωή με άλλα μάτια και να ανακαλύψεις που κρύβονται οι ουσιαστικοί θησαυροί κι όχι τα καθρεφτάκια που σου πασάρουν για να σε κρατάνε συνέχεια ζωντόβολο. ΑΝ ΑΝΤΕΞΕΙ ένα κράτος μια χρεοκοπία μπορεί μετά να βάλει τις δικές του μηχανές να δουλέψουν, μπορεί να φτιάξει ακόμα και με χίλια ζόρια τους δικούς του χάρτες, και να κοιτάζει στα μάτια όλους όσους πρόσβαλαν, ξεφτύλισαν, ταπείνωσαν ένα λαό με το ανάστημα ψηλά, λέγοντας είμαστε αυτοί που τα καταφέραμε και πήραμε τη τύχη μας στα χέρια μας.