Η διαπραγμάτευση είμαστε εμείς!..

Όταν επί υπουργείας του ρωτήθηκε το εγκληματικό Στουρνάρι αν μπορούσε να ζήσει ο ίδιος με 500 ευρώ τον μήνα, απάντησε αυθόρμητα ''όχι βέβαια!''.

     Ακριβώς!
     Νομίζει κανείς ότι ο υπήρχε κάποιος από τον εμετικό συρφετό των μνημονιακών που να πίστευε ότι μπορεί να ζήσει κανείς με 500, 380, ή και 600 ευρώ τον μήνα; Και μάλιστα όταν ταυτόχρονα αυξάνεται η φορολογία και...

τα κάθε λογής χαράτσια;

     Όχι βέβαια! Το ήξεραν πολύ καλά.

     Παρ' όλα αυτά, αυτό μας ετοίμαζαν για τα επόμενα τριάντα τουλάχιστον χρόνια!

     Εν γνώσει τους, με σχέδιο και συγκροτημένα!

     Αυτό εννοούσαν όταν τάχα θλιμμένοι έλεγαν ''να πιάσουν τόπο οι θυσίες του λαού''!

     Το ''πιάσιμο τόπου'' κατά τους τσάτσους των δανειστών ήταν η αέναη φτωχοποίηση και δαιμονοποίηση για όλα τα δεινά, του ελληνικού λαού.

     Έτσι, σ' έναν λαό χειμαζόμενο, ταπεινωμένο και εκφοβισμένο για τα χειρότερα (ποιά χειρότερα;), αυτοί θα κυβερνούσαν διαρκώς.

     Τώρα, έχουν πιάσει στασίδι στα καταχρεωμένα κανάλια των εργολάβων-μηντιαρχών και περιμένουν πώς και πώς την πτώχευση της χώρας.

     Ποιά ''πτώχευση'',  ώ παλιάνθρωποι;

     Ο λαός έχει ήδη πτωχεύσει εδώ και τέσσερα χρόνια. Το ίδιο και η πραγματική οικονομία.

     Εσείς μας πτωχεύσατε!

     Εσείς, που με τον όρο και την φοβέρα ''πτώχευση'' εννοείτε την πτώχευση των τραπεζών, και τον εξαναγκασμό των εργολαβικών-μηντιαρχικών-''επιχειρηματικών'' και πολιτικών παρασίτων, να πληρώσουν και αυτοί επί τέλους αυτά που τους αναλογούν, και που είναι τεράστια!

     Εμείς όμως ως λαός αδιαφορούμε πλήρως για το αν πτωχεύσουν οι τράπεζες. Έτσι κι αλλοιώς σε εμάς άχρηστες είναι! Ένας ακόμη δυνάστης είναι για μάς, που εξυπηρετεί μόνον το σύστημα.

     Εξίσου αδιαφορούμε για τον αν πτωχεύσουν τα βοθρολυματοκάναλα και οι εφημερίδες των ''εθνικών νταβατζήδων''! Έτσι κι αλλοιώς τα χρέη τους και τα δάνειά τους που κάθε τόσο διαγράφουν οι τράπεζες,

     ..στην δική μας πλάτη φορτώνονται, έμμεσα, ως ''ανάγκη'' ανακεφαλαιοποίησης και ξανα-μανα-επανακεφαλαιοποίησης του τραπεζικού συστήματος!

     Γι αυτό και η αλλαγή που επιχειρείται αυτές τις μέρες είναι δική μας υπόθεση.

     Η πραγματική διαπραγμάτευση που τώρα αρχίζει, αφορά την δική μας επιβίωση.

     Όχι των τραπεζιτών ούτε των υπόλοιπων υψηλών και προνομιούχων της οικονομίας. Αυτοί δεν κινδυνεύουν στ' αλήθεια, παρά να μην αυξήσουν κι άλλο τον ήδη υπεραρκετό τους πλούτο.

    Η διαπραγμάτευση είμαστε εμείς!

    Πρέπει, αν χρειαστεί, να το επιβεβαιώσουμε και έμπρακτα,

    ..με ένα μεγαλειώδες, δυναμικό και ειρηνικό συλλαλητήριο συμπαράστασης,

    ..της προσπάθειας, της μάχης, του ''πολέμου'' που ήδη ξεκίνησε!..

Από Ουδέν Σχόλιον