Tο να λέει κάποιος μια μπούρδα, ενώ νομίζει ότι λέει κάτι σπουδαίο, δεν είναι πάντα κάτι κακό. Μπορεί καμιά φορά να είναι ως και χαριτωμένο. Αρκεί, ανοίγοντας τη στοματάρα του, να μην βλάπτει το συνάνθρωπό του.
Όταν όμως λέει κάποιος μια μπούρδα, και όχι μόνο νομίζει ότι εκείνη την ώρα λέει κάτι σπουδαίο, αλλά ταυτοχρόνως βλάπτει με αυτήν το συνάνθρωπό του, ε, τότε σειρά έχουν η πίσσα και τα πούπουλα.
Ο πολύς Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είπε (ακόμα) μια τέτοια μπούρδα. Από εκείνες που βλάπτουν. Την αμόλησε, όταν αντέτεινε στο επιχείρημα...
Όταν όμως λέει κάποιος μια μπούρδα, και όχι μόνο νομίζει ότι εκείνη την ώρα λέει κάτι σπουδαίο, αλλά ταυτοχρόνως βλάπτει με αυτήν το συνάνθρωπό του, ε, τότε σειρά έχουν η πίσσα και τα πούπουλα.
Ο πολύς Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είπε (ακόμα) μια τέτοια μπούρδα. Από εκείνες που βλάπτουν. Την αμόλησε, όταν αντέτεινε στο επιχείρημα...
της νωπής δημοκρατικής εντολής της ελληνικής κυβέρνησης το επιχείρημα της δημοκρατικής νομιμοποίησης της δικής του και των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων.
Μα, καλά! Τόσο το βάθος και τόση η έκταση της αδυναμίας (ή μήπως απροθυμίας;) της γερμανικής κυβέρνησης να διδαχθεί πραγματικά από το ίδιο το δικό της παρελθόν; Τέτοια πια και τόση;
Ρωτάω, κι εγώ: Με δημοκρατική νομιμοποίηση δεν ξεκίνησε η πορεία για το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο; Πώς την αντιλαμβάνεται τη δημοκρατία ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών;
Ρητορικό είναι φυσικά το ερώτημα. Όλοι γνωρίζουμε πώς την αντιλαμβάνεται, εδώ που τα λέμε. Αλλά να, δεν τις μπορώ αυτές τις μπούρδες, ρε παιδιά! Δεν τις μπορώ!
Ας μη μείνουμε στους αφορισμούς όμως και ας θέσουμε το επιχείρημα του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε σε έλεγχο. Να δούμε αν αντέχει:
Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι έχουμε πενήντα ανθρώπους σ’ ένα λεωφορείο που ταξιδεύει στα βουνά μες την παγωνιά. Σαρανταπέντε από αυτούς ψηφίζουν ν’ ανοίξουν τα παράθυρα, επειδή είναι θαυμάσια ευκαιρία να πάρουν καθαρό αέρα, λόγος για τον οποίο ήθελαν άλλωστε να κάνουν αυτό το ταξίδι. Για τον ίδιο λόγο βρίσκονται μες στο λεωφορείο οι υπόλοιποι πέντε από τους πενήντα επιβάτες. Αυτοί οι πέντε όμως το προηγούμενο βράδυ την άρπαξαν και πούντιασαν. Και, αν ανοίξουν τα παράθυρα, είναι βέβαιο ότι το βράδυ θα έχουν πνευμονία. Σαρανταπέντε εναντίον πέντε για ένα παράθυρο, δηλαδή. Τι λέει τότε η δημοκρατία κύριε Σόιμπλε. Ε; Οι πέντε πουντιασμένοι να πεθάνουν από πνευμονία; Αυτό λέει η δημοκρατία; Επειδή εσύ θέλεις ν’ απολαμβάνεις τον καθαρό αέρα στις γερμανικές άλπεις;
Αφήνω κατά μέρος ότι υπάρχουν και κάτι δικοί μας εδώ που τις μηρυκάζουν αυτές τις μπούρδες του χερ Βόλφγκανγκ…
Από Sotos
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου