Παγκόσμια πληγή η φοροδιαφυγή και η διαφθορά

Η δεδηλωμένη σε όλους τους τόνους και προς όλους τους εταίρους θέση της κυβέρνησης Τσίπρα ότι η φορολογική δικαι­οσύνη, η αναδιάρθρωση του φορολογικού συστήματος και η καταπολέμηση της διαφθοράς θα αποτελέσουν την αιχμή του δόρατος της μεταρρυθμιστικής της πολιτικής, δεν αποτελεί μόνο ελληνική αναγκαιότητα, αλλά ένα παγκόσμιο αίτημα που βρίσκει συ­νεχώς νέους συμπαραστάτες.

Η χρονική στιγμή που η Ελλάδα για πρώτη φορά αρ­θρώνει έναν διαφορετικό λόγο απέναντι στις αποτυχη­μένες πολιτικές λιτότητας, είναι...

σε διεθνές επίπεδο η πλέον κατάλληλη αφού παγκοσμίως προβάλλεται η κα­ταπολέμηση της εισοδηματικής και κοινωνικής ανισό­τητας καθώς και η αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής ως τα πιο επείγοντα προβλήματα του πλανήτη.

Ενδεικτικό είναι ότι η διεθνής οργάνωση Oxfam (η γνωστή οργάνωση που ασχολείται με τα προβλήμα­τα φτώχειας και κοινωνικών ανισοτήτων σε παγκόσμιο επίπεδο) έχει ξεκινήσει παγκόσμια εκστρατεία προκειμένου τον Ιούλιο του 2015 να πραγματοποιηθεί παγκό­σμια διάσκεψη με θέμα το φορολογικό, σε μια προσπά­θεια όλες οι χώρες ως ισότιμοι εταίροι να συμφωνήσουν σε ένα κοινό πλαίσιο δίκαιης φορολογίας.

Είναι χαρακτηριστικό του αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει η παγκόσμια κοινότητα εξαιτίας της συγκέ­ντρωσης του παγκόσμιου πλούτου στα χέρια του 1% των κατοίκων του πλανήτη το ότι ακόμα και η σκληρή Κριστίν Λαγκάρντ χτύπησε το καμπανάκι του κινδύνου όχι γιατί ξαφνικά αποφάσισε να πάρει έστω και μικρή απόσταση από τη νεοφιλελεύθερη λογική, αλλά για λό­γους καθαρά επιβίωσης.

Έτσι, η διευθύντρια του ΔΝΤ σε όλους τους τόνους επισημαίνει ότι η τεράστια εισοδηματική ανισότητα απο­τελεί το μεγαλύτερο πρόβλημα για την επιβίωση των κυ­βερνήσεων και του πολιτικού συστήματος.

Ότι το τερά­στιο εισοδηματικό χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών συνεπάγεται την κατακόρυφη πτώση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς τις κυβερνήσεις αλλά και τους επιχει­ρηματίες σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, πτώση εμπι­στοσύνης που θα οδηγήσει νομοτελειακά σε ευθεία αμ­φισβήτηση του όλου πολιτικού οικοδομήματος.

Η Oxfam σε πρόσφατες δημοσιεύσεις της αναφέρ­θηκε και στην Ελλάδα, επισημαίνοντας ότι η παραοι­κονομία αποτελούσε το 1/3 του ΑΕΠ επί πολλά χρόνια και, εάν η Ελλάδα μπορούσε να μειώσει τη φοροδιαφυ­γή και την φοροαποφυγή, τότε θα μπορούσε να αποφύγει τις περικοπές στην υγεία και την παιδεία και θα μπορούσε να αναπτύξει μια ισχυρή κοινωνική πολιτική για τα εκατομμύρια των πολιτών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας.

Χρυσός κανόνας η φορολογική αδικία για την Ελλάδα

Tη οποία συνδέεται άμεσα με την τερά­στια φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή, που είναι ο χρυσός κανόνας στην Ελλά­δα, αποκαλύπτει η διεθνής οργάνωση Οχ[αη. Όπως επισημαίνει, στην Ελλάδα κατά το διά­στημα 1999-2007, το ποσό της φοροδιαφυγής ανερχόταν στο 1/3 του ΑΕΠ, καθιστώντας την ελληνική παραοικονομία τη μεγαλύτερη από οποιαδήποτε άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η διεθνής οργάνωση επισημαίνει παράλληλα ότι, εάν η Ελλάδα μπορούσε να μειώσει τη φο­ροδιαφυγή και τη φοροαποφυγή, τότε θα μπο­ρούσε, για παράδειγμα, να αποφύγει τις περικο­πές στην υγειονομική περίθαλψη και την παιδεία και θα μπορούσε να ενισχύσει τις ομάδες εκείνες των πολιτών που διαβιούν κάτω από το όριο της φτώχειας εξαιτίας των μνημονιακών πολιτικών λιτότητας.

Σύμφωνα με την Oxfam, το πρόβλημα είναι εκρηκτικό συνολικά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού εκτιμά ότι η φοροδιαφυγή και η φοροαπο­φυγή από μεγάλες εταιρείες και πλούσιους ιδιώ­τες κοστίζει στην Ευρώπη τουλάχιστον 120 δισ. ευρώ από απώλεια φορολογικών εσόδων κάθε χρόνο.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της διεθνούς οργάνωσης, η φοροδιαφυγή από τους πλούσιους κοστίζει στην Ε.Ε. τουλάχιστον 50 δι­σεκατομμύρια ευρώ τον χρόνο και η φοροαποφυγή των πολυεθνικών, περίπου, 70 δισεκατομ­μύρια ευρώ ετησίως.

Συσχετίζοντας, μάλιστα, η Oxfam το τεράστιο πρόβλημα φοροδιαφυγής με το επενδυτικό σχέ­διο Γιούνκερ ύψους 300 δισεκατομμυρίων ευ­ρώ, επισημαίνει ότι η Ε.Ε. χάνει εξαιτίας της φο­ροδιαφυγής τεράστια ποσά που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την αναζωογόνηση της ευρωπαϊκής οικονομίας και την ανασύσταση του τομέα της υγείας και άλλων δημοσίων υπη­ρεσιών που έχουν συντριβεί από τις πολιτικές λι­τότητας.

Η διεθνής οργάνωση επισημαίνει ότι το πολυ­διαφημισμένο σχέδιο Γιούνκερ για την ανάπτυ­ξη είναι βασισμένο στο σενάριο ότι η προικοδό­τηση ενός Ταμείου για Επενδύσεις με το ποσό των περίπου 20 δισεκατομμυρίων ευρώ μπορεί μέσω της μόχλευσης να ρίξει τελικά στην ευρω­παϊκή οικονομία 300 δισεκατομμύρια με τη λογική ότι κάθε ευρώ που επενδύεται παράγει 15 σε αντάλλαγμα. Εν ολίγοις, η Κομισιόν θα μπο­ρούσε να «επενδύσει» σε πολιτικές για ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα και να εξασφαλίσει 150 δι­σεκατομμύρια αντί να κάνει ασκήσεις επί χάρτου προσδοκώντας τα 20 δισεκατομμύρια να γίνουν 300...

Παγκόσμια Διάσκεψη για το Φορολογικό

Τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Oxfam στα μέσα Ιανουαρίου για το μέγεθος της εισοδηματικής και κοινωνικής ανισότητας που κυριαρχεί στον πλανήτη, με αφορμή το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός, ήταν εκείνα που προκάλεσαν κινητοποίηση προκειμένου τον ερχόμενο Ιούλιο να πραγματοποιη­θεί Παγκόσμια Διάσκεψη για το Φορολογικό με αφορμή την Παγκόσμια Διάσκεψη του ΟΗΕ όπου θα οριστικοποιηθούν οι προτάσεις για τους αναπτυξιακούς στόχους της επόμενης δε­καπενταετίας, προτάσεις για την υλοποίησή των οποίων θα κληθούν τα ισχυρά κράτη του πλανή­τη να δεσμευθούν.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασαν, μόλις 80 κάτοικοι αυτού του πλανήτη διαθέτουν περιουσία 1,9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, όση δηλαδή διαθέτουν μαζί 3,5 δισεκατομμύρια πο­λίτες! Παράλληλα, σύμφωνα με την ίδια έρευνα, το 1% του πλανήτη κατείχε το 2014 το 48% του παγκόσμιου πλούτου, ποσοστό που θα φτάσει το 50% το 2016, ενώ μόλις το 5,5% του παγκό­σμιου πλούτου μοιράζεται στο 80% του ενήλι­κου πληθυσμού της Γ ης.

Η συγκέντρωση του παγκόσμιου πλούτου στο 1% του πληθυσμού δεν αποτελεί δείγμα μιας άριστης επιχειρηματικής πρακτικής, αλλά συν­δέεται άμεσα με το πολυδαίδαλο σύστημα φο­ροδιαφυγής και φοροαποφυγής που έχει απλώ­σει τα πλοκάμια του στην παγκόσμια οικονομία.

Αποκαλύψεις επί αποκαλύψεων, όπως για πα­ράδειγμα το σκάνδαλο LuxLeaks, βεβαιώνουν ότι η νέα τάξη πραγμάτων, ιδιαίτερα την τελευ­ταία δεκαετία, έχει οικοδομηθεί πάνω σε χαρι­στικές φορολογικές πολιτικές για τις πολυεθνι­κές εταιρείες αλλά και τους πολύ πλούσιους του πλανήτη.

Η διεθνής οργάνωση επισημαίνει ότι η ακραία ανισότητα που πλέον παρατηρείται και στις ανε­πτυγμένες χώρες μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο εάν υπάρξει συμφωνία σε ένα κοινό πλαίσιο για την υιοθέτηση κοινών κανόνων όσον αφορά τη φορολόγηση των πολυεθνικών.

Η Oxfam ζητεί από τα κράτη την υιοθέτηση ενός σχεδίου καταπολέμησης των ανισοτήτων, με την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, με τη μεγαλύτερη φορολόγηση του κεφαλαίου έναντι της εργασίας, με τη θεσμοθέτηση κατώτερων μισθών και με τη θέσπιση μέτρων κοινωνικής προστασίας για τους φτωχότερους.

Όπως επισημαίνει η διεθνής οργάνωση στην έκκλησή της για την πραγματοποίηση της Πα­γκόσμιας Διάσκεψης για τους Φόρους, θα πρέ­πει οι αρχηγοί των κρατών να βάλουν ψηλά στην ατζέντα ζητήματα όπως:

Πού πρέπει να φορολογούνται τα κέρδη των εταιρειών, αφού κανόνας έχει γίνει πλέον ότι οι πολυεθνικές δεν φορολογούνται στις χώρες όπου γίνεται η παραγωγή, αλλά σε φορολογι­κούς παραδείσους κατόπιν ακόμα και διακρατι­κών συμφωνιών.

Πώς θα σταματήσει ο ιδιότυπος ανταγωνι­σμός που έχει αναπτυχθεί μεταξύ κρατών για το ποιο θα προσφέρει χαμηλότερους φορολο­γικούς συντελεστές σε εκείνους που δεν θέλουν να πληρώσουν για τα κέρδη τους.

Να σημειωθεί ότι και από τα αποτελέσματα της παγκόσμιας έρευνας που έγινε με πρωτο­βουλία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και τη συμμετοχή 7 εκατομμυρίων πολιτών από 194 χώρες με αντικείμενο τα αιτήματα των πολιτών εν όψει της αναπτυξιακής ατζέντας για τα επόμε­να δεκαπέντε χρόνια, ως ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα προέκυψε αυτό της ανυποληψίας των κυβερνήσεων.

Οι πολίτες στην παγκόσμια δημοσκόπηση του ΟΗΕ έθεσαν στις πρώτες προτεραιότητές τους τη δραστική αλλαγή του τρόπου διακυβέρ­νησης ζητώντας ειλικρινείς, τίμιες κυβερνήσεις, που θα ανταποκρίνονται στα αιτήματά τους.

Η crème de la crème της φοροδιαφυγής

Είναι κοινό μυστικό ότι ένας από τους απλούς και ασφαλείς τρόπους φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής, ιδιαίτερα όσον αφορά τη μεγάλη ακίνητη περιουσία, είναι μέσω των υπερά­κτιων εταιρειών. Ιδιαίτερα ακριβά ακίνητα περνάνε σε εξω­χώριες εταιρείες και τελικά δεν φορολογούνται, τη στιγμή που στη χώρα μας οι πολίτες πληρώνουν επί της ουσίας ενοί­κιο στο ίδιο τους το σπίτι για να αντεπεξέλθουν στην υψηλή φορολογία που είχε μπει μέσω μνημονίων.

Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του 2013, οι εξωχώριες εταιρεί­ες με ακίνητα στη χώρα μας ανέρχονται σε 6.575, εκ των οποί­ων η συντριπτική πλειονότητα δεν πληρώνει τον φόρο που αναλογεί. Να σημειωθεί ότι οι υπεράκτιες εταιρείες που κατέ­χουν ακίνητα στην Ελλάδα, οφείλουν κάθε Μάιο να καταβάλλουν το 15% της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου ως φόρο.

Είναι ενδεικτικό ότι η ΦΑΕ Πειραιά και πριν το θέμα των ελέγ­χων περάσει στην αρμοδιότητα του ΚΕΦΟΜΕΠ προχώρησε σε ελέγχους σε 45 υπεράκτιες εταιρείες από τις 1.195 που είχε στη δικαιοδοσία της και επέβαλε πρόστιμα ύψους άνω των 17,5 εκατομμυρίων ευρώ.

Να υπενθυμίσουμε επίσης ότι τον Δεκέμβριο του 2013 και μετά τον σάλο που προκλήθηκε, ο τότε υπουργός Οικονομι­κών Γ ιάννης Στουρνάρας υποχρεώθηκε να πάρει πίσω διά­ταξη που είχε συμπεριληφθεί στο νομοσχέδιο για τον ενιαίο φόρο ακινήτων και αφορούσε την αναδρομική φοροαπαλλα­γή των εξωχώριων εταιρειών που μισθώνουν ακίνητά τους σε ναυτιλιακές εταιρείες.

1/3 του ΑΕΠ υπολογίζεται το ποσό της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα κατά το διάστη­μα 1999-2007

120 δισεκατομμύρια ευρώ χάνουν συνολικά οι χώρες της Ε.Ε. από φορολογικά έσοδα κάθε χρόνο

48% του παγκόσμιου πλούτου κατέχει το 1% του πλανήτη, ποσοστό που θα φτάσει το 50% το 2016

6.575 είναι οι εξωχώριεςεταιρείες με ακίνητα στη χώρα μας, εκ των οποίων η συντρι­πτική πλειονότητα δεν πληρώ­νει τον φόρο που αναλογεί

370 πολυεθνικές εταιρείες είχαν κάνει μυστικές συμφω­νίες με την κυβέρνηση του Λουξεμβούργου, οι οποίες προέβλεπαν τη φορολόγησή τους με συντελεστή χαμηλό­τερο του 1%!

80 κάτοικοι αυτού του πλα­νήτη διαθέτουν περιουσία 1,9 τρισεκατομμυρίων δολαρίων, όση δηλαδή διαθέτουν μαζί 3,5 δισεκατομμύρια πολίτες!

50% αύξηση στον πλούτο που κατέχουν, και συγκεκρι­μένα αύξηση κατά 600 δισε­κατομμύρια δολάρια, είχαν ογδόντα δισεκατομμυριούχοι

750 δισεκατομμύρια δο­λάρια έχασαν τα τελευταία 4 χρόνια οι φτωχοί του πλανήτη που αποτελούν το 50%

5,5% του παγκόσμιου πλούτου μοιράζεται στο 80% του ενήλικου πληθυσμού της

Γης

52% του παγκόσμιου πλούτου μοιράζεται στο 20% των πλου­σίων κατοίκων του πλανήτη

28 δισεκατομμύρια ευρώ εκτιμήθηκε κατά το 2009 το ύψος της φοροδιαφυγής στην Ελλάδα από το Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

Φοροαποφυγή by Γιούνκερ

Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επι­τροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ βρέ­θηκε σε δεινή θέση όταν λίγο πριν από την εκλογή του αποκαλύφθηκε ότι η χώρα του, το Λουξεμβούρ­γο, και μάλιστα κατά τη θητεία του ως πρωθυπουργού, είχε γίνει η χώρα που έδινε φορολογικό συγχωροχάρτι στις μεγαλύτερες πολυε­θνικές του πλανήτη.

Το σκάνδαλο αποκαλύφθηκε από τη Διεθνή Σύμπραξη Ερευνητών Δημοσιογράφων, στην κατοχή της οποίας περιήλθαν 28.000 σελίδες εγγράφων, τα οποία πέρα από κάθε αμφισβήτηση αποδείκνυαν το κόλ­πο γκρόσο με το οποίο άλλα ευρω­παϊκά κράτη έχασαν έσοδα δισεκα­τομμυρίων ευρώ.

Σύμφωνα με τα έγγραφα που πα­ρουσιάστηκαν για το χρονικό διά­στημα 2002 - 2011 που υπάρχουν στοιχεία, το Λουξεμβούργο προχώ­ρησε στη σύναψη ειδικών φορολο­γικών συμφωνιών με περισσότερες από 370 πολυεθνικές εταιρείες, συμφωνίες που προέβλεπαν τη φορολόγησή τους με συντελεστή χα­μηλότερο του 1%!

Ο Γιούνκερ υπερασπίστηκε την πολιτική του υποστηρίζοντας ότι 22 από τις 28 χώρες της Ε.Ε. εφαρ­μόζουν την ίδια πρακτική των μυ­στικών φορολογικών συμφωνιών.

Μίλησε, όμως, πιεζόμενος από τη γενική κατακραυγή για την ανάγκη να υπάρξει ευρωπαϊκή αντίδραση στην ανισότητα των εθνικών φορο­λογικών προδιαγραφών και παρα­δέχθηκε πως ό,τι είναι νόμιμο δεν είναι και ηθικό.

Ο πρόεδρος της Κομισιόν, μετά τον θόρυβο που προκάλεσε το σκάνδα­λο LuxLeaks, δεσμεύθηκε επίσης ότι μέχρι τον Ιούνιο θα έχει παρου­σιάσει κοινοτική Οδηγία αυτόματης ανταλλαγής πληροφοριών για όσους εμπλέκονται σε κρούσματα φοροδι­αφυγής και σχετικές δικαστικές απο­φάσεις, μεταξύ των κρατών - μελών και των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε., σε μια προσπάθεια να υπάρξει κατά το δυνατόν καταπολέμηση της φο­ροδιαφυγής και της φοροαποφυγής.

Από το Ποντίκι