Είδαν τους δρόμους και τις πλατείες γεμάτες με χαμόγελα και χ€στηκαν.
«Είδε ο φόβος τον απελπισμένο και χέστηκε απ' το φόβο του» λέει μια παροιμία που ταιριάζει γάντι και με το ύφος αλλά και με το μαλλί γνωστής πρωταγωνίστριας τηλεοπτικής σειράς τρόμου. Όσοι - εντός και εκτός Ελλάδας - επενδύουν στο φόβο της ελληνικής κοινωνίας για να επηρεάσουν - διαμορφώσουν το αποτέλεσμα των εκλογών μάλλον ξεχνούν τα βασικά: Ο φόβος ξεπερνιέται από την απελπισία. Και είναι η απελπισία που τρομάζει και τον πιο στυγνό εκφοβιστή. Είναι το βλέμμα του απελπισμένου που αντίκρισαν...
και χ€στηκαν από το φόβο τους οι τρομοκράτες. Και τώρα ψάχνουν από κανάλι σε κανάλι ένα ρολό χαρτί υγείας να σκουπίσουν τους λεκέδες τους.
Παίζουν με τα τρενάκια τους. Μετρούν τις μέρες, τις ώρες και τους σπασμούς της κοιλιακής τους χώρας. Μόνο που τώρα έπαψαν να ξερνούν φόβο και αφοδεύουν τον τρόμο τους. Θύματα της πολιτικής γαστρεντερίτιδας που θέρισε το σύστημά τους. Μολυσμένοι από τον ιό που οι ίδιοι κατασκεύασαν στα υπόγεια εργαστήρια του στρατηγείου τους. Έναν ιό που σκόπευαν να διοχετεύσουν, σαν κοινοί τρομοκράτες, στον αέρα που αναπνέουμε και στο νερό που πίνουμε και τελικά χτύπησε τους ίδιους τους δημιουργούς του. Και τώρα τρέχουν. Τρέχουν και δεν φτάνουν που πήγαν να τρομάξουν τους απελπισμένους. Και δεν τους φτάνουν τα ρολά υγείας. Και ψάχνουν εισαγόμενα από την Αργεντινή και τη Βενεζουέλα. Ως εκεί έφτασε η χάρη και η ξεβράκѠτη προπαγάνδα τους.
Είδαν τους δρόμους και τις πλατείες γεμάτες με χαμόγελα και χέστηκαν. Είδαν τα φωτισμένα πρόσωπα και τα υψωμένα χέρια και χ€στηκαν. Ο ένας κλεισμένος στην τουαλέτα του Μαξίμου, σε πλήρη απόκλιση από την πραγματικότητα και τα τσιράκια του ξαμολημένα στα κανάλια να πουλάνε ακόμα και σήμερα πολιτική του κώλου....«χωρίς εμάς, θα βγείτε από το ευρώ, δε θα έχετε λεφτά για μισθούς και συντάξεις, δε θα έχετε ψωμί ούτε και φάρμακα, πετρέλαιο και είδη πρώτης ανάγκης, θα γυρίσετε στα μαύρα χρόνια του λιμού». Και σα να μη φτάνουν τα μύρια όσα που ο ΣΥΡΙΖΑ θα φέρει, θα λείψει και το κѠλόχαρτο τρομάρα μας. Ο νηστικός καρβέλια ονειρεύεται κυρία μου στον ύπνο και στον ξύπνιο του κι όχι χαρτιά υγείας. Εκεί που η απελπισία και η πείνα περισσεύει τα λόγια σου δεν πιάνουν τόπο. Ψωμί κι ελπίδα ζητούν κι εσύ για κѠλόχαρτα μου σκίζεσαι στον τηλεοπτικό αέρα για να ξορκίσεις την γαστρεντερίτιδα που σε βασανίζει. Μα ο λαός διάλεξε. Προτίμησε την ελπίδα από τον φόβο. Γι αυτό λοιπόν μη σκιάζεσαι. Χάρισμά σου το κѠλόχαρτο. Εσύ είσαι που το έχεις ανάγκη.
Πέτρος Κατσάκος από left
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου