Ο Ραχόι και το σόι

Τα έχουν και λίγο -ίσως και πολύ- χαμένα εκεί στη Ν.Δ. Γιατί, να κουβαλάς τους φίλους σου στο δικαστήριο ως μάρτυρες υπερασπίσεως -είναι καλό παιδί ο κατηγορούμενος, κύριε πρόεδρε- το καταλαβαίνει κανείς. Αλλά συνήθως, με τη βοήθεια των συνηγόρων, διαλέγουν ως μάρτυρα κάποιον που να έχει στοιχειωδώς καθαρό βιογραφικό. Δεν φωνάζουν κάποιον με μουτζουρωμένο ποινικό μητρώο, που αντί να βοηθήσει θα κάψει τον κατηγορούμενο.

Μεταφέροντας στο επίπεδο της πολιτικής την υπόθεση, θα περίμενε κανείς...

οι μάρτυρες υπερασπίσεως του Αντώνη Σαμαρά, ενόψει της λαϊκής κρίσης, να είχαν τουλάχιστον καθαρό πολιτικό μητρώο. Αλλά να μας κουβαλάνε τον Γιούνκερ; Με αποτέλεσμα να τους κράζει όλη η ήπειρος; Και τώρα τον Ραχόι; Που πιο μουτζουρωμένος πολιτικά σε όλο τον ευρωπαϊκό ορίζοντα δεν υπάρχει; Τον άνθρωπο που οι Ισπανοί δεν θέλουν να βλέπουν ούτε ζωγραφιστό;

Διότι ο Ραχόι έριξε την Ισπανία στα βράχια της λιτότητας. Ο Ραχόι δεν τήρησε ούτε μια από τις υποσχέσεις του. Ο Ραχόι είναι εκ των πατέρων της πρωτοφανούς ανεργίας και των εξώσεων στην ιβηρική χώρα. Και εν τέλει ο Ραχόι είναι ο πολιτικός ηγέτης που κατάφερε, μέσα σε λίγα χρόνια, να καταβαραθρώσει την επιρροή του κόμματος του. Τρίτο κόμμα και με διαφορά το δίνουν οι δημοσκοπήσεις στην Ισπανία το Λαϊκό του Κόμμα.

Είναι από το ίδιο πολιτικό σόι βέβαια ο Ραχόι και ο Σαμαράς. Τους ενώνει η καταστροφική για τις χώρες τους πολιτική και προσωπική αποτυχία. Τους ενώνει επίσης η συμπεριφορά καλού μαθητή απέναντι στην κυρία Μέρκελ. Και τους ενώνει, τέλος, ότι βύθισαν τα κόμματά τους κι έχουν απέναντι ο ένας το Podemos και ο άλλος τον ΣΥΡΙΖΑ. Δυο κόμματα από άλλο ανέκδοτο, που απειλούν τον όμορφο κόσμο της μονόπλευρης λιτότητας και της γερμανικής Ευρώπης.

Έτσι υποστήκαμε χθες μια γκροτέσκα εκδοχή Ιερής Συμμαχίας. Να πνίξουμε από κοινού τα επικίνδυνα μωρά πριν μας πνίξουν. Μια συμμαχία της μαυρίλας και της μούχλας αντίθετη σε κάθε πνοή αλλαγής στην Ευρώπη. Και τη χυδαιότητα να έρχεται ένας ξένος πρωθυπουργός για να μας πει πόσο σπουδαίος leader είναι ο δικός μας. Τι να πεις. El que ríe último ríe mejοr, senor Rajoy. Γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος, κύριε Ραχόι. Είτε είναι Ισπανός είτε Έλληνας...

Tου Θανάση Καρτερού από avgi