«Από τα στοιχεία της δικογραφίας ουδόλως προέκυψε ότι όπισθεν του Γ. Αποστολόπουλου “κρύπτεται” ή υπάρχει οποιοδήποτε τραπεζικό ή επιχειρηματικό στέλεχος, πολιτικό κόμμα ή Κυβέρνηση ή οποιοσδήποτε κυβερνητικός παράγων». Αυτά αναφέρει μεταξύ άλλων το πόρισμα του Αντεισαγγελέα Εφετών κ. Παναγιώτη Παναγιωτόπουλου που έστειλε την υπόθεση Χαϊκάλη-Αποστολόπουλου στο αρχείο.
Ο εισαγγελέας ουσιαστικά βασίστηκε στα επιχειρήματα που παρουσίασαν από την πρώτη στιγμή τηλεοπτικοί σταθμοί...
Ο εισαγγελέας ουσιαστικά βασίστηκε στα επιχειρήματα που παρουσίασαν από την πρώτη στιγμή τηλεοπτικοί σταθμοί...
πανελλαδικής εμβέλειας με σκοπό να μειώσουν την αξιοπιστία της πλευράς Χαϊκάλη. Σύμφωνα με το σκεπτικό του, εφόσον οι αρχές δεν γνώριζαν το όνομα του μεσάζοντα, δεν υπήρχε δυνατότητα να έχουμε διαρροή και να αποφύγει αυτός τη σύλληψη επ’ αυτοφώρω. Το επιχείρημα ακούστηκε σε όλα τα δελτία ειδήσεων. Πρόκειται για ένα παραπλανητικό τέχνασμα: γιατί χρειαζόταν το όνομα του μεσάζοντα; Δεν αρκούσε να φτάσει στο κέντρο η πληροφορία ότι ο βουλευτής πήγε στον εισαγγελέα και κατήγγειλε απόπειρα δωροδοκίας για να ματαιωθεί η επιχείρηση;
Ποιο κέντρο; Δεν υπήρχε κανένα κέντρο, εδώ έχουμε έναν τύπο, σχεδόν μυθομανή, που παριστάνει τον παράγοντα, ο οποίος έδρασε με δική του πρωτοβουλία. Αυτή ήταν η βασική γραμμή άμυνας. Ακόμα, ο εισαγγελέας δέχεται ότι και μόνο το γεγονός πως καταγραφόταν η συνομιλία στο ξενοδοχείο και από τις δύο πλευρές πιστοποιεί πως ήταν ένα περίεργο παιχνίδι που δεν είχε πραγματικό σκοπό το χρηματισμό(!)
Να κλείσει γρήγορα αυτή η βρώμικη υπόθεση, ζητούσε ο κεντρικός σχολιαστής του MEGA Γ. Πρετεντέρης. Αντίστοιχη ήταν η αρθρογραφία στις βασικές εφημερίδες της συγκυβέρνησης. Για βούρκο έκανε λόγο και ο Σταύρος Θεοδωράκης η παρουσία του οποίου στην πολιτική σκηνή με το Ποτάμι μαρτυρά ακριβώς τον αναβαθμισμένο ρόλο των ανθρώπων των μίντια στη διαμόρφωση της τρέχουσας πολιτικής κατάστασης. Ενώ με το δικό του τρόπο ο Γ. Τράγκας, ο «τελευταίος αντιμνημονιακός», όπως δηλώνει, έβγαλε αμέσως το πόρισμα ότι η υπόθεση είναι γελοία. Τη γραμμή περί γελοιότητας Χαϊκάλη υποστήριξε ο ηθοποιός Αντώνης Καφετζόπουλος, όπως περίπου θα έλεγε κάποιος για μια γυναίκα που καταγγέλλει απόπειρα βιασμού: «Ναι, αλλά κι αυτή πήγαινε γυρεύοντας».
Σε πολιτιστικό επίπεδο πρέπει να προσέξουμε αυτή τη σύμπραξη ανθρώπων των μίντια και του θεάματος. Σε πολιτικό επίπεδο αυτή η βιαστική εκκαθάριση της υπόθεσης, που άφησε την αίσθηση της συγκάλυψης, αναδεικνύει το μέτωπο της δικαιοσύνης δίπλα στο κεντρικό πολιτικό μέτωπο. Για να απονεμηθεί δικαιοσύνη για όλες τις βρώμικες υποθέσεις της τελευταίας τετραετίας απαιτείται όχι απλώς λαϊκή πίεση σε μια κυβέρνηση με προοδευτικό προσανατολισμό – απαιτείται ένα αναβαθμισμένο μαζικό κίνημα που θα παλεύει για το ξήλωμα του μνημονιακού καθεστώτος και στο επίπεδο της δικαστικής εξουσίας με γενικό σκοπό τη διαμόρφωση ενός βαθιά δημοκρατικού δικαστικού σώματος που θα συνδέεται με το λαϊκό αίσθημα. Ακόμα απαιτείται ένα ισχυρό κίνημα για το ξήλωμα αυτού του μνημονιακού καθεστώτος και στη σφαίρα των μίντια. Με βασικό στόχο όχι να λέει πιο αντικειμενικά τις ειδήσεις ο ΣΚΑΙ, αλλά να περάσουν η παραγωγή των ειδήσεων και τα μέσα ενημέρωσης στα χέρια του εργαζόμενου λαού.
Tου Παναγιώτη Φραντζή από prin
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου