Αντιμνημονιακή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ

Επιτέλους! Απαλλάχτηκε η Ελλάδα από τη λαομίσητη κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου! Ξεφορτώθηκε η χώρα μας τα μνημονιακά παράσιτα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, μετά τη σαρωτική επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ επί της Δεξιάς στις βουλευτικές εκλογές της Κυριακής. Θρίαμβος με 8,5 (!) εκατοστιαίες μονάδες διαφορά (36,34% του ΣΥΡΙΖΑ έναντι 27,81% της ΝΔ), που συνιστά αβυσσαλέα υπεροχή.

Μετά το 1981, στις δώδεκα φορές που είχαν γίνει βουλευτικές εκλογές μέχρι την περασμένη Κυριακή, μία και μοναδική φορά η διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου κόμματος ήταν μεγαλύτερη -το 2009.

Τότε ο Γιώργος Παπανδρέου με το ΠΑΣΟΚ είχε θριαμβεύσει με 43,92% επί της ΝΔ του Κώστα Καραμανλή, η οποία είχε πάρει μόνο 33,48% - διαφορά 10,42 εκατοστιαίες μονάδες. Πρόκειται για τον ίδιο Γιώργο Παπανδρέου, τον πρωθυπουργό του 44%, ο οποίος απέτυχε να πάρει την Κυριακή ποσοστό μεγαλύτερο του... 3% (!) με το προσωπικό του κόμμα, το ΚΙΔΗΣΟ, για...

να μπει στη Βουλή και να κερδίσει τη βουλευτική ασυλία!

Έγινε έτσι ρεζίλι ο Γιώργος Παπανδρέου σε όλο τον κόσμο, όχι μόνο στην Ευρώπη, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το άτομο αυτό εξακολουθεί να είναι πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς! Διεθνής, λοιπόν, ο εξευτελισμός του. Το Μνημόνιο, στο καθεστώς  του οποίου αναίσχυντα υπήγαγε την Ελλάδα  διέλυσε εντελώς το ΠΑΣΟΚ και κατέστρεψε προσωπικά τον ίδιο πολιτικά, μια τιμωρία που ήταν απολύτως δίκαιη και για το ΠΑΣΟΚ και γι' αυτόν.

«Η ΝΔ άντεξε»!

Γέλασε και το παρδαλό κατσίκι με την προσπάθεια του Αντώνη Σαμαρά να χρυσώσει το χάπι της εκλογικής συντριβής της ΝΔ. Η Ν.Δ παρά τη σκληρή, αντιλαϊκή πολιτική της, έχασε μόνο 2 εκατοστιαίες μονάδες, είπε ο ατιμωτικά απελθών τέως πρωθυπουργός Σαμαράς. Επιφανειακά, έχει δίκιο: η ΝΔ έπεσε απ΄  το 29,66% του Ιουνίου του 2012 στο 27,81% της 25ης Ιανουάριου του 2015.

Ο Αντώνης Σαμαράς υποκρινόταν ότι ξεχνούσε τη «λεπτομέρεια» πως ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος τον Ιούνιο του 2012 βρισκόταν 3 μονάδες πίσω από τη ΝΔ (29,66% η ΝΔ έναντι 26,89% του ΣΥΡΙΖΑ), τώρα βρισκόταν... 8,5 εκατοστιαίες μονάδες μπροστά! Δεν ένοιαζε, δηλαδή, τον πρώην πρωθυπουργό ότι είχε σημειωθεί μια αβυσσαλέα αντιστροφή κατά της ΝΔ, που υπερέβαινε τις... 11 (!) εκατοστιαίες μονάδες, ούτε ότι η ΝΔ έχασε την κυβερνητική εξουσία! Αν νομίζει ότι με τέτοιες ανοησίες θα σώσει το «πολιτικό τομάρι» του, βαθιά είναι νυχτωμένος...

Ο Τσίπρας έσπευσε

Κανένας στη ΝΔ δεν τόλμησε να θέσει ανοιχτά θέμα αλλαγής αρχηγού. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν θα αρχίσει σύντομα να περιδινείται σε κρίση, εκτός κι αν προηγηθεί η μεθόδευση ενός... «βελούδινου πολιτικού αποκεφαλισμού» του Αντώνη Σαμαρά! Θα δούμε ποια μέθοδο θα επιλέξουν οι δελφίνοι της ΝΔ για να φάνε τον αρχηγό τους.

Έτσι κι αλλιώς, ελάχιστη σημασία έχουν πλέον οι εσωτερικές εξελίξεις στη ΝΔ, η οποία για την ώρα συμβολίζει το παρελθόν.

Τώρα όλα τα βλέμματα είναι στραμμένα προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τον νεότερο πρωθυπουργό στη σύγχρονη ιστορία του ελληνικού κράτους, τον Αλέξη Τσίπρα.

Διαπιστώνοντας ότι αφενός δεν έχει κοινοβουλευτική αυτοδυναμία και αφετέρου ότι οι ΑΝΕΛ μπήκαν πανηγυρικά στη Βουλή με 4,75%, διαψεύδοντας  τις δημοσκοπήσεις, που πάλι αποδείχτηκαν... για τα μπάζα, ο Τσίπρας κινήθηκε αστραπιαία. Συναντήθηκε τη Δευτέρα το πρωί με τον Πάνο Κομμένο, συμφώνησαν για τον σχηματισμό κυβέρνησης και στις τέσσερις το απόγευμα ο Τσίπρας είχε ήδη ορκιστεί πρωθυπουργός, μην αφήνοντας κανένα περιθώριο για οποιεσδήποτε άλλες μεθοδεύσεις.

Μία η ώρα το μεσημέρι της Δευτέρας ανακοίνωσε επισήμως ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης τα αποτελέσματα των εκλογών στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, σε τρεις ώρες (!) ο Τσίπρας είχε ήδη ορκιστεί.

Δεν αρκέστηκε σ' αυτό. Έχοντας ήδη εκφωνήσει τον επινίκιο λόγο του στα Προπύλαια, μέσα στον λαό και μπροστά από το Πανεπιστήμιο, που απαλλάχτηκε από τον τέως πρύτανη Φορτσάκη που την «κοπάνησε» κι αυτός για να γίνει βουλευτής της  ΝΔ πριν τον «κατασπαράξουν» πολιτικά οι φοιτητές, προχώρησε ο Τσίπρας σε δύο ακόμη κινήσεις υψηλού συμβολισμού με πολιτική σημασία.

Πρώτον, ορκίστηκε με πολιτικό όρκο και όχι θρησκευτικό. Δεύτερον, μετά την ορκωμοσία του πήγε αμέσως στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής για να καταθέσει  κόκκινα τριαντάφυλλα στη μνήμη των εκτελεσμένων κομμουνιστών.

Η προσφορά του Καμμένου

Από τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε 149 έδρες, άρα δεν είχε κοινοβουλευτική αυτοδυναμία, και το ΚΚΕ αρνιόταν κατηγορηματικά κάθε συνεργασία μαζί του, ο Αλέξης  Τσίπρας είχε δύο δυνατότητες σχηματισμού κυβέρνησης - να πάει είτε με τους ΑΝΕΛ είτε με το Ποτάμι.

Διάλεξε τους ΑΝΕΛ.  Ήταν η καλύτερη επιλογή από τις δύο. Ο Πάνος Κομμένος είναι ένας δεξιός ηγέτης, πλούσιος από τα γεννοφάσκια του και έχει εμπράκτως αποδείξει ότι μέχρι τώρα είναι συνεπής αντιμνημονιακός. Ο σχηματισμός κυβέρνησης  συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύει ότι υπάρχουν και αντιμνημονιακοί  δεξιοί, αποτρέποντας έτσι την ταύτιση των δεξιών ψηφοφόρων με το Μνημόνιο. Αυτή είναι σημαντική προσφορά, καθόλου αμελητέα πολιτικά.

Φυσικά, μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι καθαρά αντιμνημονιακή, βάσει των διακηρυγμένων θέσεων των δύο κομμάτων που τη συναπαρτίζουν. Τώρα που γίνονται κυβέρνηση θα κληθούν αμέσως να αποδείξουν ότι υλοποιούν τις  αντιμνημονιακές διακηρύξεις τους. Θα τα κρίνουμε βάσει των πράξεών τους. Οψόμεθα.

Αντιθέτως, το Ποτάμι έχει γίνει ένα απεχθές μνημονιακό συνονθύλευμα, στο οποίο μετακόμισαν πολιτικά όλα σχεδόν τα στελέχη της «Αριστερός της προσκολλήσεως», πολλά από τα οποία προέρχονται από τη ΔΗΜΑΡ. Όλος αυτός ο εσμός αποδείχτηκε με τη στάση του πιο «γερμανοτσολιάδικα» μνημονιακός ακόμη κι από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ!

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν καταδικασμένη εκ των προτέρων σε ενσωμάτωση στο σύστημα αν υποχρεωνόταν να συγκυβερνήσει με το Ποτάμι σε περίπτωση που οι ΑΝΕΛ δεν έμπαιναν στη Βουλή και δεν απαλλασσόταν από δαύτο σε έναν δυο μήνες, προκηρύσσοντας νέες εκλογές, έχοντας ψηφίσει τέσσερα πέντε φιλολαϊκά μέτρα με την ελπίδα να πάρει αυτοδυναμία.

Ελλάδα, ελπίδα πανευρωπαϊκά

Πέρα από τις εσωτερικές διαστάσεις του σχηματισμού αντιμνημονιακής  κυβέρνησης στην Ελλάδα, αυτό το γεγονός έχει τεράστια ψυχολογική σημασία για την όποια Αριστερά της Ευρωζώνης και της ΕΕ. Όλοι οι Ευρωπαίοι αριστεροί έχουν αναθαρρήσει!

Η εμφάνιση ενός αριστερού πόλου αντίστασης στη γερμανική ηγεμονία μέσω του ευρώ στη Γηραιά  Ήπειρο φαντάζει πλέον ως πραγματική δυνατότητα στα μάτια τους. Αν ο Αλέξης Τσίπρας αντισταθεί και δεν καμφθεί από τη γερμανική πίεση, θα συνεισφέρει τα μέγιστα στην κατάκτηση της πρώτης θέσης από το αριστερό κίνημα των Ισπανών Αγανακτισμένων  Podemos στις βουλευτικές εκλογές που θα γίνουν στη μεγάλη χώρα της Ιβηρικής τον Νοέμβριο.

Αν στο μεταξύ έχει ενισχυθεί ουσιωδώς και η αντι-ΕΕ Δεξιά του Κόμματος Ανεξαρτησίας στις βρετανικές βουλευτικές εκλογές του Μαΐου, με τις εκλογές στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία να ακολουθούν, καθόλου δεν αποκλείεται η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ να λειτουργήσει ως καταλύτης για τη συγκρότηση αντιγερμανικών μετώπων στην Ευρωζώνη και να αλλάξει η κατάσταση, παρά την «ευρωλαγνεία» του ΣΥΡΙΖΑ ως κόμματος.

Όσο όμως ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ αποτελούν τη μοναδική αντιμνημονιακή κυβέρνηση της Ευρωζώνης, έχει τεράστια σημασία να μην υποκύψουν στους Γερμανούς, παρά τη σίγουρα τεράστια πίεση που θα ασκήσει η κυβέρνηση του Βερολίνου πριν υποχρεωθεί σε ουσιώδεις παραχωρήσεις.

Η «κωλοτούμπα» που έκαναν οι Γερμανοί λίγο πριν από τις ελληνικές βουλευτικές εκλογές, εγκαταλείποντας στη μοίρα του τον Σαμαρά, όταν διαπίστωσαν ότι δεν μπορούσε με τίποτα να κερδίσει κι ότι δεν περνούσε η γερμανική εκστρατεία εκφοβισμού των Ελλήνων, είναι ένα καλό μάθημα για την κυβέρνηση Τσίπρα. Η αντίσταση αποδίδει!

Πηγή: Γιώργος Δελαστίκ – «Επίκαιρα»

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ