«Δεν ζητούμε αυτοδυναμία αλαζονείας όπως ζητούσαν και έκαναν τα κόμματα
εξουσίας που γνωρίζαμε από το ΄74 μέχρι σήμερα». Αυτό δηλώνει τις
τελευταίες μέρες ο Αλέξης Τσίπρας, αυτό δήλωσε και χθες στην τηλεοπτική
του συνέντευξη στον Αnt1 και τη Μαρία Χούκλη.
Μπορεί επί τέσσερις περίπου δεκαετίες ο δικομματισμός ΠΑΣΟΚ – ΝΔ να έδινε λιγότερο ή περισσότερο ισχυρές αυτοδυναμίες αλλά στην περίπτωση της Αριστεράς ή αλλιώς του «ανώριμου» ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έφτασε να διεκδικεί...
με αξιώσεις την αυτοδυναμία, φαίνεται ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει. Πλέον στη μόδα είναι οι κυβερνήσεις συνεργασίας και ειδικά με τον ΣΥΡΙΖΑ εν όψει στη διακυβέρνηση της χώρας, το σχετικό αίτημα διατυπώνουν διάφοροι εκπρόσωποι του απερχόμενου ή επίδοξοι πρωταγωνιστές του νέου πολιτικού σκηνικού που διεκδικούν να παραμείνουν εν ζωή μέσα από το ρόλο του πολιτικού ρυθμιστή. Την ίδια ώρα επιχειρούν να συκοφαντήσουν την έννοια της αυτοδυναμίας τώρα που δεν είναι οι ίδιοι στα πράγματα.
Γιατί λοιπόν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μιλά για «αυτοδυναμία αλαζονείας» και πώς εννοεί την αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ;
Αυτοδυναμία… που ενώνει
Ο Αλέξης Τσίπρας διαχωρίζει τη θέση του από τον τρόπο που άσκησαν τη διακυβέρνηση της χώρας το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ τα προηγούμενα χρόνια και επιχειρεί να καθησυχάσει φόβους για ρεβανσισμό, για στήσιμο ενός κομματικού κράτους, κλπ που ενδεχομένως υπάρχουν σε μερίδα του εκλογικού σώματος και σε κάθε περίπτωση καλλιεργούνταιι από τους πολιτικούς του αντιπάλους.
Είναι χαρακτηριστική η αποστροφή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στην χθεσινή του συνέντευξη:
«Δε ζητάμε λευκή επιταγή και δε ζητάμε να πάρουμε μία ιστορική ρεβάνς, θέλουμε να ενώσουμε κι όχι να διχάσουμε τις Ελληνίδες και τους Έλληνες, θέλουμε όμως την απόλυτη πλειοψηφία στην επόμενη Βουλή». Ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται για να ενώσει και όχι να διχάσει τους Έλληνες, επανέλαβε σε άλλο σημείο της συνέντευξής του, προσθέτοντας ότι «ο αγώνας για την επόμενη μέρα θα είναι δύσκολος, επομένως χρειάζεται εθνική ενότητα».
Ο Αλέξης Τσίπρας ξεκαθάρισε ότι χρειάζεται την απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία τόσο για να αντιπαρατεθεί στο σύστημα της διαπλοκής στο εσωτερικό της χώρας όσο και για να έχει «λυμμένα» τα χέρια του στη διαπραγμάτευση στο επίπεδο της Ευρώπης.
Ελπίζει για ΑΝΕΛΛ και ΚΚΕ, ανοιχτός στο Ποτάμι
Μέχρι σήμερα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει επιλέξει να δίνει το μήνυμα ότι ακόμη και με αυτοδυναμία θα αναζητήσει συνεργασίες όπου υπάρχει συμφωνία με το πρόγραμμά του.
Στην περίπτωση όμως που δεν έχει αυτοδυναμία οι επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν να είναι περιορισμένες καθώς αποκλείει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (σε αυτούς φαίνεται να περιλαμβάνει και τον Γιώργο Παπανδρέου) – «δεν μπορούμε να συνεργαστούμε κι είναι σαφές, με τα υλικά του χθες δεν μπορείς να δημιουργήσεις το αύριο» είπε χθες – ενώ από την άλλοι πιθανοί σύμμαχοί είτε «βλέπουν» οριακά τη Βουλή, όπως οι ΑΝΕΛΛ είτε δεν τη «βλέπουν» καθόλου όπως η ΔΗΜΑΡ.
Το ΚΚΕ αποκλείει κατηγορηματικά κάθε ενδεχόμενο συνεργασίας ή ψήφου ανοχής, ωστόσο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να το περιλαμβάνει στους πιθανούς πολιτικούς συμμάχους στην επόμενη Βουλή .
Στην παρατήρηση της Μαρίας Χούκλη ότι το ΚΚΕ έχει ήδη πει «όχι», ο Αλέξης Τσίπρας αντέδρασε λέγοντας «θα δούμε τι θα πει ο καθένας την ώρα της κρίσης, απέναντι στην κρίση της κοινωνίας και στην κρίση της ιστορίας», μεταφέροντας για ακόμη μια φορά την αίσθησή του ότι υπό την πίεση των νέων πολιτικών και κοινωνικών συσχετισμών μετεκλογικά, το ΚΚΕ ενδέχεται να αλλάξει στάση.
Ανοιχτό, εκ των πραγμάτων, αφήνει ο ΣΥΡΙΖΑ το ενδεχόμενο συνεργασίας με το Ποτάμι υπό τον όρο ότι θα αποδεχτεί το πρόγραμμά του: «Αν λοιπόν υπάρξουν, που πιστεύω ότι θα υπάρξουν, μπορεί να υπάρξουν δυνάμεις, που αποδεχθούν την άμεση εφαρμογή και υλοποίηση του προγράμματος για την ισχυρή διαπραγμάτευση προς όφελος της χώρας σε ευρωπαϊκό πλαίσιο, εμείς θα είμαστε ανοιχτοί» σημείωσε.
Ωστόσο, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αποφεύγει να μπαίνει σε λεπτομέρειες σχετικά με τις συνεργασίες ή τις συμμαχίες της επόμενης ημέρας τόσο γιατί δεν γνωρίζει πώς θα διαμορφωθεί τελικά το μετεκλογικό τοπίο όσο και γιατί δεν επιθυμεί να αλλοιωθεί το βασικό μήνυμα εν όψει της κάλπης ότι δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί σθεναρά την αυτοδυναμία ή αλλιώς μια καθαρή και ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα του δίνει τη δυνατότητα να υλοποιήσει το πρόγραμμά του και να διαπραγματευτεί με τους εταίρους.
Μπορεί επί τέσσερις περίπου δεκαετίες ο δικομματισμός ΠΑΣΟΚ – ΝΔ να έδινε λιγότερο ή περισσότερο ισχυρές αυτοδυναμίες αλλά στην περίπτωση της Αριστεράς ή αλλιώς του «ανώριμου» ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έφτασε να διεκδικεί...
με αξιώσεις την αυτοδυναμία, φαίνεται ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει. Πλέον στη μόδα είναι οι κυβερνήσεις συνεργασίας και ειδικά με τον ΣΥΡΙΖΑ εν όψει στη διακυβέρνηση της χώρας, το σχετικό αίτημα διατυπώνουν διάφοροι εκπρόσωποι του απερχόμενου ή επίδοξοι πρωταγωνιστές του νέου πολιτικού σκηνικού που διεκδικούν να παραμείνουν εν ζωή μέσα από το ρόλο του πολιτικού ρυθμιστή. Την ίδια ώρα επιχειρούν να συκοφαντήσουν την έννοια της αυτοδυναμίας τώρα που δεν είναι οι ίδιοι στα πράγματα.
Γιατί λοιπόν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μιλά για «αυτοδυναμία αλαζονείας» και πώς εννοεί την αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ;
Αυτοδυναμία… που ενώνει
Ο Αλέξης Τσίπρας διαχωρίζει τη θέση του από τον τρόπο που άσκησαν τη διακυβέρνηση της χώρας το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ τα προηγούμενα χρόνια και επιχειρεί να καθησυχάσει φόβους για ρεβανσισμό, για στήσιμο ενός κομματικού κράτους, κλπ που ενδεχομένως υπάρχουν σε μερίδα του εκλογικού σώματος και σε κάθε περίπτωση καλλιεργούνταιι από τους πολιτικούς του αντιπάλους.
Είναι χαρακτηριστική η αποστροφή του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στην χθεσινή του συνέντευξη:
«Δε ζητάμε λευκή επιταγή και δε ζητάμε να πάρουμε μία ιστορική ρεβάνς, θέλουμε να ενώσουμε κι όχι να διχάσουμε τις Ελληνίδες και τους Έλληνες, θέλουμε όμως την απόλυτη πλειοψηφία στην επόμενη Βουλή». Ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται για να ενώσει και όχι να διχάσει τους Έλληνες, επανέλαβε σε άλλο σημείο της συνέντευξής του, προσθέτοντας ότι «ο αγώνας για την επόμενη μέρα θα είναι δύσκολος, επομένως χρειάζεται εθνική ενότητα».
Ο Αλέξης Τσίπρας ξεκαθάρισε ότι χρειάζεται την απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία τόσο για να αντιπαρατεθεί στο σύστημα της διαπλοκής στο εσωτερικό της χώρας όσο και για να έχει «λυμμένα» τα χέρια του στη διαπραγμάτευση στο επίπεδο της Ευρώπης.
Ελπίζει για ΑΝΕΛΛ και ΚΚΕ, ανοιχτός στο Ποτάμι
Μέχρι σήμερα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει επιλέξει να δίνει το μήνυμα ότι ακόμη και με αυτοδυναμία θα αναζητήσει συνεργασίες όπου υπάρχει συμφωνία με το πρόγραμμά του.
Στην περίπτωση όμως που δεν έχει αυτοδυναμία οι επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν να είναι περιορισμένες καθώς αποκλείει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ (σε αυτούς φαίνεται να περιλαμβάνει και τον Γιώργο Παπανδρέου) – «δεν μπορούμε να συνεργαστούμε κι είναι σαφές, με τα υλικά του χθες δεν μπορείς να δημιουργήσεις το αύριο» είπε χθες – ενώ από την άλλοι πιθανοί σύμμαχοί είτε «βλέπουν» οριακά τη Βουλή, όπως οι ΑΝΕΛΛ είτε δεν τη «βλέπουν» καθόλου όπως η ΔΗΜΑΡ.
Το ΚΚΕ αποκλείει κατηγορηματικά κάθε ενδεχόμενο συνεργασίας ή ψήφου ανοχής, ωστόσο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να το περιλαμβάνει στους πιθανούς πολιτικούς συμμάχους στην επόμενη Βουλή .
Στην παρατήρηση της Μαρίας Χούκλη ότι το ΚΚΕ έχει ήδη πει «όχι», ο Αλέξης Τσίπρας αντέδρασε λέγοντας «θα δούμε τι θα πει ο καθένας την ώρα της κρίσης, απέναντι στην κρίση της κοινωνίας και στην κρίση της ιστορίας», μεταφέροντας για ακόμη μια φορά την αίσθησή του ότι υπό την πίεση των νέων πολιτικών και κοινωνικών συσχετισμών μετεκλογικά, το ΚΚΕ ενδέχεται να αλλάξει στάση.
Ανοιχτό, εκ των πραγμάτων, αφήνει ο ΣΥΡΙΖΑ το ενδεχόμενο συνεργασίας με το Ποτάμι υπό τον όρο ότι θα αποδεχτεί το πρόγραμμά του: «Αν λοιπόν υπάρξουν, που πιστεύω ότι θα υπάρξουν, μπορεί να υπάρξουν δυνάμεις, που αποδεχθούν την άμεση εφαρμογή και υλοποίηση του προγράμματος για την ισχυρή διαπραγμάτευση προς όφελος της χώρας σε ευρωπαϊκό πλαίσιο, εμείς θα είμαστε ανοιχτοί» σημείωσε.
Ωστόσο, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αποφεύγει να μπαίνει σε λεπτομέρειες σχετικά με τις συνεργασίες ή τις συμμαχίες της επόμενης ημέρας τόσο γιατί δεν γνωρίζει πώς θα διαμορφωθεί τελικά το μετεκλογικό τοπίο όσο και γιατί δεν επιθυμεί να αλλοιωθεί το βασικό μήνυμα εν όψει της κάλπης ότι δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί σθεναρά την αυτοδυναμία ή αλλιώς μια καθαρή και ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία που θα του δίνει τη δυνατότητα να υλοποιήσει το πρόγραμμά του και να διαπραγματευτεί με τους εταίρους.
Μαρία Μητσοπούλου από το Ποντίκι
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου