Ένα μύθο θα σας πω...

Ποιος είναι ο Αντώνης Σαμαράς όλοι το ξέρουν, μετά από τόσα χρόνια παρουσίας του στην πολιτική. Όχι μεγάλες δυνατότητες, χλωμό επικοινωνιακό ταλέντο, μηδέν από λάμψη. Υπήρχε όμως μέχρι σήμερα ένα στερεότυπο που συνόδευε τον πρωθυπουργό: Αντέχει στα δύσκολα. Μπορεί να διαχειρίζεται τις κρίσεις με ψυχραιμία και αποφασιστικότητα.

Το στερεότυπο καλλιεργήθηκε με δεκάδες -αν όχι εκατοντάδες- διαγγέλματα, με διαρροές και ανακοινώσεις που εμφάνιζαν τον Σαμαρά να λύνει τα δύσκολα, με αγιογραφίες παπαγαλίας που προσπαθούσε να βρει κάποιο χάρισμα σε έναν μέτριο πολιτικό. Αλλά δεν χρειάστηκαν παρά...

λίγες εβδομάδες εκλογικής μάχης για να αποδειχτεί όλη αυτή η φιλολογία άλλη μια μπούρδα και μισή.

Διότι πώς αντέδρασε και πώς αντιδρά στην πίεση της πραγματικότητας και των δημοσκοπήσεων, που δείχνουν ότι θα είναι ο πρώτος δεξιός -και τι δεξιός!- πρωθυπουργός στην Ιστορία που θα παραδώσει την κυβερνητική εξουσία σε έναν αριστερό; Λαλά έχει πάθει ο καλός μας. Άπλωσε πρώτα τη στρατηγική του τρόμου. Ύστερα, όταν είδε ότι ο κόσμος τον παίρνει φαλάγγι κι αυτόν και τον τρόμο, σκάρωσε μερικές θετικές εξαγγελίες, του είδους τσάτρα πάτρα.

Κι όταν κι αυτό δεν βγήκε, έγινε εμφανές σε όλους ότι η ψυχραιμία του πάει στα αζήτητα. Άρχισε μια χαζή προσπάθεια να κρατήσει τους συντηρητικούς ψηφοφόρους με μια ρητορεία εμφυλίου, με σοβιέτ και ερυθρά άλογα. Έβαλε και μπόλικο πατρίς, θρησκεία, οικογένεια, αμόλησε και τους σκληρούς να γαβγίζουν, έψαλε και μαζί με τον Άνθιμο τη Υπερμάχω. Πλην τζίφος. Κι έτσι χθες, λίγες ώρες ουσιαστικά πριν την κάλπη, θυμήθηκε τους κεντρώους.

Τους κεντρώους, αν έχετε το Θεό σας. Αφού πρώτα τους έβγαλε από τα ρούχα τους με τον Μπαλτάκο, με τον Βορίδη, με τα ακροδεξιά κεριά και τα διχαστικά λιβάνια, χθες τους άνοιξε την αγκαλιά του. Ελάτε να σώσουμε την πατρίς - θρησκεία - οικογένεια από τον Τσίπρα. Ίσως αύριο να καλέσει και τους καλούς αριστερούς να μας σώσουν από τους κακούς αριστερούς.

Αυτός ο πολιτικός διαφημίστηκε ως σταθερός και ψύχραιμος στα δύσκολα! Μπορεί τώρα να καταλάβει ο καθένας με πόση ψυχραιμία και σταθερότητα υπερασπίστηκε τη χώρα του. Πώς και γιατί ζήτησε συγνώμη για τα αντιμνημονιακά του παραπτώματα ενώπιον της Μέρκελ. Έτσι όμως γίνεται συνήθως στην πολιτική. Πριν από το πρόσωπο, καταρρέει ο μύθος του...

Tου Θανάση Καρτερού από avgi