Περί προβοκατόρων το ανάγνωσμα

Του Γ. Γ.

Να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα.

1. Ενέργειες λαϊκής αντιβίας ή λαϊκής αυτοάμυνας  είναι απολύτως δικαιολογημένες –πιθανόν και επιβεβλημένες- σε συγκεκριμένες περιπτώσεις απέναντι στους κατασταλτικούς μηχανισμούς.

2. Η προβοκάτσια και η παρακρατική δραστηριότητα είναι σχεδιασμοί που χρησιμοποιούν όλα τα αστικά κράτη απέναντι...

στο λαϊκό κίνημα.

3. Είναι άκρως προβληματικό κάθε δυναμική ενέργεια να την αποδίδουμε σε έργο προβοκατόρων.

Με αφορμή, λοιπόν τα όσα έγιναν χτες να γράφω την προσωπική μου άποψη.

Από το 2010 γράφαμε σ’ αυτό το μπλοκ

Το παλιό «Τμήμα Συνδικαλισμού» της ασφάλειας που υπήρχε στην εποχή της ΕΡΕ, εδώ και χρόνια έχει αντικατασταθεί από το «Τμήμα Ασφάλειας Κράτους και Πολιτεύματος»!

Το συγκεκριμένο τμήμα δημιουργήθηκε το 2001 και όπως λέει το Προεδρικό διάταγμα που καθορίζει την λειτουργία του: «είναι αρμόδιο για την πρόληψη και την καταστολή κάθε ενέργειας που στρέφεται κατά της ασφάλειας του κράτους και του δημοκρατικού πολιτεύματος. Στο πλαίσιο αυτό προβαίνει ιδίως στην αναζήτηση, συλλογή, επεξεργασία και αξιοποίηση πληροφοριών και στοιχείων για τη δράση ατόμων ή οργανωμένων ομάδων που ενεργούν πράξεις που στρέφονται κατά της ασφάλειας του κράτους και του δημοκρατικού πολιτεύματος, ή πράξεις βίας κατά προσώπων ή πραγμάτων, καθώς και στην παρακολούθηση των δραστηριοτήτων αυτών».

Απ’ ότι καταλαβαίνετε πρόκειται για έναν χαφιεδίστικο-ασφαλίτικο μηχανισμό, που μέσα στο νεφέλωμα της «πρόληψης και την καταστολής κάθε ενέργειας που στρέφεται κατά της ασφάλειας του κράτους και του δημοκρατικού πολιτεύματος», μπορεί να εντάξει κάθε δραστηριότητα του. 

Παράλληλα παραθέταμε δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη» που ανέφερε συγκεκριμένη προβοκατόρικη δραστηριότητα ασφαλιτών. Παρόμοιες καταγγελίες έχουν γίνει από τον Σύριζα, και την  Αντιεξουσιαστική Κίνηση Αθήνας μέχρι τον Νότη Μαριά.

Αλλωστε σχετικές φωτογραφίες και βίντεο με την δράση ασφαλιτών προβοκατόρων κυκλοφορούν στο διαδίκτυο.

Από την άλλη όμως είναι εντελώς απαράδεκτο να χρεώνεις κάθε δυναμική ενέργεια που ξεφεύγει από την αστική νομιμότητα σε διατεταγμένη ενέργεια προβοκατόρων.

Κουκουλοφόροι  υπήρξαν και στις διαδηλώσεις του Σιάτλ και της Γένοβας που τα έκαναν όλα λαμπόγιαλο. Μπορεί να πει κανείς ότι ήταν προβοκάτορες; Είναι δηλαδή το ίδιο επικίνδυνο να ισχυριστεί κανένας ότι χτες οι εκατοντάδες νεολαίοι που αντέδρασαν δυναμικά στο όργιο κρατικής καταστολής ήταν όλοι προβοκάτορες. (Αν έχουμε ενστάσεις για τον τρόπο δράσης του ή όχι είναι μια άλλη συζήτηση).

Το ερώτημα όμως που μπαίνει είναι άλλο. Τι κάνει το μαζικό κίνημα (σε κάθε έκφραση του), όταν εντοπίσει προβοκάτορες; Τους μπαγλαρώνει, τους ταπεινώνει και τους εξευτελίζει κάνοντας τους να σκεφτούν διπλά την επόμενη φορά αν θα αναλάβουν την ίδια βρόμικη δουλειά, στέλνοντας και ένα μήνυμα στους προϊστάμενους τους;  Η απάντηση είναι ναι αν συμβεί κάτι τέτοιο στο … Μεξικό.

Την παρακάτω δημοσίευση την βρήκαμε στην ιστοσελίδα info-war.gr

Καθηγητές έδεσαν ασφαλίτες… στο Μεξικό

Δημόσια διαπόμπευση περίμενε μέλη των αρχών ασφαλείας που παρεισέφρησαν σε πορεία εκπαιδευτικών στο Μεξικό.

Τα μέλη του συνδικάτου καθηγητών CNTE, που δραστηριοποιείται στις φτωχότερες περιοχές του Νότιου Μεξικού, έδεσαν τους ασφαλίτες και τους παρουσίασαν στις κάμερες των μέσων ενημέρωσης.

Και η παρακάτω φωτο από δική μας ανάρτηση. Αναφερόμαστε σε εντοπισμό προβοκατόρων σε συγκεντρώσεις της συνδικαλιστικής παράτακης του ΚΚΕ και τονίζαμε:

Αντί τα μέλη του ΠΑΜΕ να τουλουμιάσουν στο ξύλο τον μπάτσο για να στείλουν ένα μήνυμα και στους ομόσταβλους του βγάζουν ανακοίνωση που λέει «Θεωρούμε απαράδεκτη αυτή την ενέργεια του υπουργείου Δημόσιας Τάξης και της κυβέρνησης, είναι υπεύθυνος ο ίδιος ο κ. Χρυσοχοΐδης, αλλά και η κυβέρνηση. Σαν ΠΑΜΕ του δηλώνουμε ότι δεν θα ανεχτούμε τέτοια πρακτική, να στέλνει προβοκάτορες στη συγκέντρωσή μας. Εμείς, τους αποκαλύπτουμε και του λέμε ότι δεν θα ανεχτούμε αυτήν την κατάσταση. Θα πρέπει να σταματήσει αυτή η πρακτική».

 Μετά απ’ αυτό τρομοκρατήθηκαν οι μπάτσοι και ο Χρυσοχοϊδης θα αποκτήσει εφιάλτες …

«Βλέπετε, οι άνθρωποι που έχουν δύναμη, μόνο ένα πράγμα ξέρουν και καταλαβαίνουν: τη βία».

Νόαμ Τσόμσκι, από το βιβλίο του Understanding Power, του 2002.

Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ