στο κυβερνητικό success story...
Τρόποι για να βγεις στη σύνταξη υπάρχουν. Τρόπος για να βρεις δουλειά δεν υπάρχει!
* Πρόκειται για μνημονιακή κατάντια όταν σε μία κοινωνία η μόνη πιθανότητα για να έχεις ασφάλιση και ένα πενιχρό εισόδημα είναι να πάρεις σύνταξη...
* Και η νέα γενιά που έχει μια ζωή μπροστά της για να βγει στη σύνταξη, τι έχει να περιμένει;
* Διότι, ακόμα και όσοι νέοι βρίσκουν δουλειά είτε αμείβονται με ψίχουλα είτε...
Τρόποι για να βγεις στη σύνταξη υπάρχουν. Τρόπος για να βρεις δουλειά δεν υπάρχει!
* Πρόκειται για μνημονιακή κατάντια όταν σε μία κοινωνία η μόνη πιθανότητα για να έχεις ασφάλιση και ένα πενιχρό εισόδημα είναι να πάρεις σύνταξη...
* Και η νέα γενιά που έχει μια ζωή μπροστά της για να βγει στη σύνταξη, τι έχει να περιμένει;
* Διότι, ακόμα και όσοι νέοι βρίσκουν δουλειά είτε αμείβονται με ψίχουλα είτε...
είναι ανασφάλιστοι...
* Είτε και τα δύο μαζί, το πλέον σύνηθες!
* Αυτό το κυβερνητικό success story προς τα πού είναι, για να του απονείμουμε το μετάλλιο της ανοιχτής παλάμης;
* Κατά τ' άλλα, ο Αντώνιος ο Δεξιός θλίβεται για τους νέους επιστήμονες που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν για το μεροκάματο...
* Και, προφανώς, η θλίψη του δεν τον αφήνει να κάνει κάτι για να μην ξαναζήσει η Ελλάδα το μαρτύριο της ξενιτιάς...
* Εκτός κι αν συνειδητά παραμένει άπραγος, ώστε να επιστρέψουμε σε εκείνες τις δεκαετίες...
* Τότε, που η φτώχεια ήταν το σήμα κατατεθέν της χώρας, αλλά ο ρυθμός ανάπτυξης ήταν υψηλός!
* Εν αντιθέσει με σήμερα, που δεν ευημερούν ούτε καν οι αριθμοί...
* Για τους ανθρώπους ποιος νοιάζεται... Οχι, πάντως, ο πρωθυπουργός.
* Τότε, που η άρχουσα τάξη έκανε ό,τι ήθελε χωρίς κανείς να την εμποδίζει, αφού οι ενοχλητικοί για το καθεστώς βρίσκονταν σε φυλακές και ξερονήσια...
* Οχι σαν σήμερα, που κυκλοφορούν ελεύθεροι!
* Τότε που οι κυβερνώντες υπέγραφαν άλλου είδους μνημόνια υποτέλειας, χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν...
* Και όχι όπως στις μέρες μας, που πρέπει να απολογούνται για τις επιλογές τους...
* Διόλου απίθανο, λοιπόν, να θέλει ο Αντώνιος ο Δεξιός να επιστρέψει η χώρα σ' εκείνα τα μαύρα χρόνια...
* Και, μεταξύ μας, γιατί να μην θέλει....
* Μια χαρά περνούσαν τότε οι άνθρωποι της παράταξής του.
* Της εθνικόφρονος, βεβαίως-βεβαίως, που είχε στους κόλπους της τους δωσίλογους και τους μαυραγορίτες!
* Ολους αυτούς που πλούτισαν από τη δυστυχία των συνανθρώπων τους στην Κατοχή και αποτέλεσαν το μεταπολεμικό εθνικό κορμό...
* Ενώ σήμερα, ακόμα και δικοί τους άνθρωποι, βιώνουν την κρίση...
* Φυσικά και ανεπίτρεπο. Πόσω μάλλον όταν εξακολουθούν να κυβερνούν οι πολιτικοί απόγονοι των κουκουλοφόρων!
* Οσο για τους υπόλοιπους Ελληνες, όπως δεν ενδιαφέρονταν οι τότε κυβερνώντες, έτσι δεν νοιάζονται κι αυτοί που σήμερα μας κυβερνούν...
* Λες και το κράτος της Δεξιάς (και της Ακροδεξιάς, μην την αδικήσουμε...) θέλει να πάρει εκδίκηση, επειδή το 1981 ο Ανδρέας Παπανδρέου έδωσε φωνή και γλυκό ψωμί στους ξεχασμένους και παραπεταμένους.
* Κι έτσι κατάφεραν κι αυτοί να ζήσουν ισότιμα και να προκόψουν στα χρόνια που ακολούθησαν...
* Και φαίνεται ότι ούτε σε αυτούς το συγχώρεσαν!
* Δεν διστάζουν, λοιπόν, να καταστρέψουν μία ολόκληρη χώρα, μόνο και μόνο από εκδίκηση!
* Γι' αυτό και καταργούν τα εργασιακά δικαιώματα, τη δωρεάν υγεία και παιδεία και γυρίζουν το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό σύστημα πίσω στις δεκαετίες που τόσο νοσταλγούν...
* Κι επειδή πληρώνουν τις συνέπειες και τα δικά τους παιδιά, σπεύδουν να τα εξευμενίσουν λέγοντας ότι για όλα αυτά ευθύνεται το μεταπολιτευτικό καθεστώς (του ΠΑΣΟΚ μόνο, όχι και της Νέας Δημοκρατίας...).
* Φυσικά και η κοινωνία που δημιουργήσαμε δεν είναι αυτή που προσδοκούσαμε...
* Φυσικά και η Δημοκρατία που αποκτήσαμε δεν είναι αυτή που ονειρευόμασταν...
* Φυσικά και έγινε κατάχρηση εξουσίας από όλες τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις...
* Φυσικά και πολιτικοί μαζί με παρατρεχάμενούς τους πλούτισαν στο όνομα του Σοσιαλισμού...
* Φυσικά και οι ευθύνες έχουν ονοματεπώνυμο. Και όχι μόνο πολιτικών, αλλά και πολιτών...
* Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι πρέπει να ρίξουμε στη μνημονιακή πυρά και αυτά τα λίγα, αλλά σημαντικά, που αποκτήσαμε τα τελευταία 30 χρόνια!
* Κράτος δικαίου, κ. πρωθυπουργέ, δεν είναι αυτό που καταργεί τα δικαιώματα όλων, αλλά αυτό που τα προασπίζει...
* Και πολύ περισσότερο, κράτος δικαίου δεν είναι αυτό που υπηρετεί τα προνόμια των λίγων εις βάρος των πολλών, αλλά αυτό που τα καταργεί...
* Πόσω μάλλον όταν οι λίγοι είναι τ' αφεντικά και οι πολλοί ο λαός!
Γιώργος Τζεδάκις από enet μέσω nonews-NEWS
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου