«Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΚΥΝΑΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΕΙ ''Ο,ΤΙ ΠΕΙΤΕ ΚΥΡΙΑ ΜΕΡΚΕΛ''». ΟΡΜΗ ΚΑΙ ΥΦΟΣ ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΡΑΓΚΑ
Δεν είναι δύσκολο στις μέρες μας να περνάς όρια, σύνορα, κόκκινες γραμμές, ρυάκια, χαντάκια, χαράδρες και να βρίσκεσαι από την άλλη πλευρά. Καθημερινό φαινόμενο στην πολιτική (Μπίστης και Μαρκόπουλος που μας χρειάζεται!), στην κοινωνία, στη δημοσιογραφία. Στην τελευταία έχουμε δει δημοσιογράφους να αλλάζουν ποδοσφαιρικές ομάδες (και να γίνονται ακόμα και εκδότες αντίπαλων συλλογικών εντύπων), να μεταπηδάνε σε πολιτικές παρατάξεις και διαφοροποιούν ιδεολογικές θέσεις. Ο Αιμίλιος Λιάτσος φερ’ ειπείν! Πριν από έναν, ενάμιση, χρόνο ήταν ο εκλεκτός της τρικέφαλης κυβέρνησης των μνημονίων και πρώτο βιολί στην ΕΡΤ που έσκασε σαν ωρολογιακή βόμβα στα χέρια του, αλλά σήμερα είναι διαπρύσιος αντιμνημονιακός κήρυκας, ένας ταύρος που εμβολίζει την ανάλγητη κυβέρνηση συνεργασίας!
Δεν είναι δύσκολο στις μέρες μας να περνάς όρια, σύνορα, κόκκινες γραμμές, ρυάκια, χαντάκια, χαράδρες και να βρίσκεσαι από την άλλη πλευρά. Καθημερινό φαινόμενο στην πολιτική (Μπίστης και Μαρκόπουλος που μας χρειάζεται!), στην κοινωνία, στη δημοσιογραφία. Στην τελευταία έχουμε δει δημοσιογράφους να αλλάζουν ποδοσφαιρικές ομάδες (και να γίνονται ακόμα και εκδότες αντίπαλων συλλογικών εντύπων), να μεταπηδάνε σε πολιτικές παρατάξεις και διαφοροποιούν ιδεολογικές θέσεις. Ο Αιμίλιος Λιάτσος φερ’ ειπείν! Πριν από έναν, ενάμιση, χρόνο ήταν ο εκλεκτός της τρικέφαλης κυβέρνησης των μνημονίων και πρώτο βιολί στην ΕΡΤ που έσκασε σαν ωρολογιακή βόμβα στα χέρια του, αλλά σήμερα είναι διαπρύσιος αντιμνημονιακός κήρυκας, ένας ταύρος που εμβολίζει την ανάλγητη κυβέρνηση συνεργασίας!
Από Harddog
Αφήνοντας τη μνημονιακή στέγη της δημόσιας τηλεόρασης...
δεν του ήταν καθόλου δύσκολο να κάνει σάλτο πάνω από τη διαχωριστική χαράδρα που λέγαμε και να περάσει στη σταθερά αντιμνημονιακή στέγη του Real Fm. Απ’ όπου δις την εβδομάδα επιτίθεται με σφοδρότητα σε παλιούς πολιτικούς προϊσταμένους όπως είναι ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος. Στην απογευματινή εκπομπή αυτού του Σαββάτου ο Αιμίλιος Λιάτσος μπήκε στο στούντιο με θυμό και «γκαζομένος» όπως αυτοχαρακτηρίστηκε. Αλλά και με ορμή Γιώργου Τράγκα. Τον οποίο πολλές φορές θύμισε στη φρασεολογία (μερικώς), στο ύφος (πολλάκις) και στην επιτηδευμένη οργή (σχεδόν πάντα).
Τον ακούσαμε να λέει ότι πίσω από τις πόρτες τού Μαξίμου σκέπτονται συνεχώς πώς θα πλήξουν τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά «εμείς τους χαλάμε τα σχέδια» (όπου «εμείς» η Kontra News με την αποκάλυψη που προανάγγειλε για την Κυριακή), ειρωνεύτηκε τον Βενιζέλο («παιχτούρα ο Βαγγέλης»), απεκάλεσε το ηγετικό δίδυμο της κυβέρνησης «χοντρό, λιγνό», είπε ότι το δημοσίευμα «ξεμπροστιάζει την κυβέρνηση που έχει μάθει να προσκυνάει» και να επαναλαμβάνει «ό,τι πεις κυρία Μέρκελ», αναρωτήθηκε «πώς του ήρθε του Αντώνη Σαμαρά να πάρει το καλόπαιδο του Σημίτη και να τον κάνει υπουργό» (Χαρδούβελης), απείλησε ότι «θα κλάψουν μανούλες» μετά το δημοσίευμα, είπε ότι ο Μπένι (έτσι, «Μπένι»!) «πρέπει να παίρνει πράγματα για να κάνει τέτοια εισήγηση» και αναφέρθηκε με επιθετικότητα στον Κάρολο Παπούλια, οποίος (αύριο που θα πάει ο κόσμος στα περίπτερα και θα μάθει), «θα πρέπει να πάρει θέση» (ή κάπως έτσι).
Ως ένα σημείο, και με πολλή καλή πίστη, το καταλαβαίνεις: η κρίση, η αναδουλειά, ο κίνδυνος του επαγγελματικού περιθωρίου που χάσκει για τον καθένα στην πρώτη στραβή, μπορεί να σε κάνει να νερώσεις το κρασί σου και να ανακόψεις την προηγούμενη φόρα σου. Αλλά τέτοια μεταστροφή, δύσκολο να την αντιληφθείς, δυσκολότερο να τη δικαιολογήσεις. Ειδικότερα όταν έχει περάσει τόσος λίγος καιρός από τότε που ο Λιάτσος ήταν πρωτοκλασάτος στην ελεγχόμενη και μνημονιακή ΕΡΤ και βασικότατο γρανάζι στην στήριξη της κυβερνητικής πολιτικής.