Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2014

Ακόμη και οι πρωθυπουργοί είναι αναλώσιμοι

Εγκαταλείπει το καράβι της συγκυβέρνησης ο ΔΟΛ έσπευσαν να εκτιμήσουν πολλοί, μ΄ αφορμή την παραίτηση του κ. Ανδρέα Ψυχάρη από το βουλευτικό αξίωμα, τις αιχμές τις οποίες αφήνει στο κύριο άρθρο του ο πρέδρος του οργανισμού κ. Στ. Ψυχάρης και, γενικότερα, η κριτική η οποία ασκεί η «ναυαρχίδα» του συγκροτήματος, το Βήμα της Κυριακής, σε πρωτοσέλιδο ρεπορτάζ στην κυβέρνηση αλλά και προσωπικά στον κ. Αντώνη Σαμαρά για τις πολιτικές εξελίξεις, όπως αυτές διαμορφώθηκαν με την άτακτη υποχώρηση...
στον ΕΝΦΙΑ.

Οι εκτιμήσεις αυτές, παρά τη σαφή διαφοροποίηση των εντύπων του ΔΟΛ και τις διακριτικές αποστάσεις τις οποίες λαμβάνει από την πρακτική της κυβέρνησης,  θα πρέπει να θεωρούνται πρόωρες, βεβιασμένες και εκφράζουν, περισσότερο,  ευσεβείς πόθους, παρά μία πραγματική κατάσταση.

Γεγονός είναι ότι η περίοδος που διανύουμε οδηγεί σε ευρείες και βαθιές ανακατατάξεις στο χώρο των ΜΜΕ, που, έτσι κι αλλιώς, διαπλέκονται με την πολιτική εξουσία, εξαρτώνται από την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων και, κυρίως, επιχειρούν να βγουν από το λαβύρινθο της οικονομικής κρίσης που τα έχει πλήξει ανεπανόρθωτα, καθώς είναι σε πλήρη αδυναμία να διαχειριστούν τα «θαλασσοδάνεια» του παρελθόντος που έχουν μετατραπεί σε θηλιές τα οποία τα πνίγουν.

Με τις εξελίξεις αυτές, συνδέει , εν πολλοίς, και την παραίτηση του υιού Ψυχάρη, ο οποίος μάλιστα με προτροπή του ίδιου του κ. Αντ. Σαμαρά κατέβηκε στην πολιτική, η Εφημερίδα των Συντακτών σε δημοσίευμά της με τίτλο «Ρομαντισμός στο όνομα του πατρός». «Για την παραίτησή του ο Ανδρέας Ψυχάρης (υιός του Σ. Ψυχάρη του μεγάλου αφεντικού του ΔΟΛ) επικαλείται απογοήτευση, αλλά οι κακές γλώσσες την αποδίδουν στη μη ρύθμιση των δανείων τού πατέρα του, Σταύρου, στο Συγκρότημα Λαμπράκη και στη δύσκολη επανεκλογή», σημειώνει.

Είναι γεγονός ότι η επανεκλογή του κ. Α. Ψυχάρη στην Α΄ Αθηνών, στην οποία εξελέγη στις εκλογές του 2012 στην 9-η θέση, θεωρείται σχεδόν αδύνατη με βάση τα δημοσκοπικά «ευρήματα» τα οποία επιβεβαιώνουν μάλιστα την τάση η οποία είχε καταγραφεί από τις εκλογική αναμέτρηση του 2009, διατηρήθηκε στις εκλογές του 2012 και «επιβεβαιώθηκε» στις δημοτικές εκλογές της συνεχούς και αδιατάρακτης αύξησης των ποσοστών του κόμματός της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην εν λόγω περιφέρεια.

Γεγονός είναι ακόμη ότι η ρύθμιση των δανείων του ΔΟΛ, όπως και των άλλων εκδοτικών συγκροτημάτων, που αποτελούν και έναν συνεχή πονοκέφαλο, υπαγορεύουν εν πολλοίς και τη σύναψη ή τη διάλυση «συμμαχιών» στο παρασκήνιο, έκφραση των οποίων αποτελούν και οι…λυκοσυμαχίες του κ. Στ. Ψυχάρη με τον κ. Γ. Μπόμπολα. Είναι άκρως αποκαλυπτικά τα μαχαιρώματα κάτω από τη ζώνη που ανταλλάσσουν κάθε Κυριακή τα δύο εκδοτικά συγκροτήματα, τα οποία ως τώρα είχαν διανύσει μία σημαντική «περίοδο μέλιτος». Πάντοτε όμως, δεν θα πρέπει να μας διαφεύγει, ότι οι συμμαχίες αυτές υπήρξαν ευκαιριακές και εξαρτούντο από την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων οικονομικών συμφερόντων. Έτσι, δεν θα πρέπει να παραξενευτεί κάποιος αν τα δύο συγκροτήματα τα «ξαναβρούν» στην πορεία.

«Για τους προσεκτικούς αναγνώστες και γνωρίζοντες τα γρανάζια της διαπλοκής και μόνη η επιστολή αποκαλύπτει τουλάχιστον τον έναν εκ των πραγματικών λόγων της παραίτησής του», συνεχίζει η Εφημερίδα των Συντακτών για την παραίτηση του κ. Α. Ψυχάρη. «Δεν αξίζει να υπηρετώ άλλο ένα πολιτικό σύστημα που αδυνατεί να συνεννοηθεί ακόμη και για αυτονόητα», αναφέρει ως πρόλογο στην επιστολή του. «Αυτονόητο», λένε οι καλά γνωρίζοντες, θα ήταν στη ρύθμιση για τα «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια να περιλαμβάνεται και το συγκρότημα Λαμπράκη, φευ όμως…»

 Ούτε βεβαίως συνιστά επαρκή λόγο να συμπεράνει κανείς ότι το συγκρότημα τα «έσπασε» με την κυβέρνηση του κ. Αντ. Σαμαρά το κύριο άρθρο του κ. Στ. Ψυχάρη στο Βήμα της Κυριακής για τη συνταγματική αναθεώρηση υπό τον εύγλωττο τίτλο:«Το Σύνταγμα δεν είναι αλάνα». Ο πρόεδρος του ΔΟΛ θα μπορούσε να πει κανείς ότι σημειώνει τα αυτονόητο. Ότι δηλαδή, «τώρα βρισκόμαστε στις παραμονές μιας νέας αρχής για αναθεώρηση του Συντάγματος. Η μεταβολή αυτή θα είναι ανώφελη και επικίνδυνη αν οι δυνάμεις ολόκληρου του πολιτικού τόξου δεν συμφωνήσουν ότι το Σύνταγμα δεν είναι αλάνα για να παίζουν διάφοροι εν ου παικτοίς».

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο  εκδότης της εφημερίδας διαφοροποιείται από επιλογές της παρούσας κυβέρνησης ή ακόμη και του ίδιου του πρωθυπουργού κ. Αντ. Σαμαρά, με τον οποίο διατηρεί άριστες φιλικές σχέσεις. Ούτε είναι η πρώτη φορά που καταβάλλεται προσπάθεια να επηρεαστούν οι πολιτικές εξελίξεις και να οδηγηθούν σε συγκεκριμένα «κανάλια» με αποκλειστικό γνώμονα τη διασφάλιση των συμφερόντων της κυρίαρχης πολιτικής και οικονομικής ελίτ.  Σλα υτό το παλίσιο, ακόμη και οι πρωθυπουργοί είναι αναλώσιμοι…

Σ΄ αυτή την κατεύθυνση κινείται, κατά τ΄ άλλα, και το πρωτοδέλιδο ρεπορτάζ του «Βήματος της Κυριακής», το οποίο, θα μπορούσε να πει κανείς, ότι κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. «Η κυβέρνηση και ο Αντώνης Σαμαράς βρίσκονται παγιδευμένοι εξαιτίας ενός κυκεώνα δικών τους λαθών, αλλά και των ακραίων απαιτήσεων της τρόικας», αναφέρει το ρεπορτάζ της εφημερίδας «για μια ακόμη φορά αντί η κυβέρνηση να ξεπερνά τις συμπληγάδες των μνημονίων εμφανίζει εικόνα παραλυσίας. Η εντύπωση ότι ο Αντώνης Σαμαράς τράβηξε το χαλί κάτω από τα πόδια του Γκίκα Χαρδούβελη, το εύκολο θύμα, για να κλείσει εσωτερικά μέτωπα αποδυνάμωσε συνολικά την κυβέρνηση, την ώρα που η ΕΛΣΤΑΤ ανακοίνωνε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης».

Από hitandrun