Πάνε σε μάγισσες και χαρτορίχτρες

Άγνωσται παραμένουν για τη Χ. Τρικούπη αι βουλαί του ΓΑΠ, που τον θεωρούν καμένο χαρτί...

Τα χαρτιά ρίχνουν στο ΠΑΣΟΚ για τις επόμενες κινήσεις του Γιώργου Παπανδρέου, αφού η ομιλία του την περασμένη Παρασκευή στο Ηράκλειο δεν ξεκαθάρισε τα πράγματα, αν δηλαδή ο πρώην πρωθυπουργός έχει αποφασίσει τελικά να κάνει το επόμενο βήμα και να δημιουργήσει κόμμα ή να...

παραμείνει στο ΠΑΣΟΚ υπό τον Βαγγέλη Βενιζέλο.

Το επίσημο ΠΑΣΟΚ, αλλά και τα στελέχη που κινούνται γύρω από τον Ευάγγελο Βενιζέλο, αρνήθηκαν από την Παρασκευή να δώσουν απάντηση σε όσα αιχμηρά είπε ο Παπανδρέου από το Ηράκλειο.

Κυρίως δεν μπήκαν στο πειρασμό να απαντήσουν στον βασικό πυρήνα της «παπανδρεϊκής» προσέγγισης ότι η συγκυβέρνηση – και το ΠΑΣΟΚ – έχει απολέσει τη μεταρρυθμιστική πνοή και κινείται στη λογική της μετεξέλιξης του πελατειακού κράτους, αντί να σχεδιάζει μια μετα-πελατειακή Ελλάδα.

Η αναφορά στην ομιλία του είναι σαφής, όπως και οι αποδέκτες της κριτικής του, αλλά και το πεδίο αλίευσης υποστηρικτών του: «η οριστική σωτηρία της χώρας απαιτεί την οριστική και εκ βάθρων αλλαγή της χώρας, για αυτό και απέναντι στην αριστερή και δεξιά συντήρηση, τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, που μιλάνε για τη “μετα-μνημονιακή Ελλάδα” και διαγωνίζονται σε μία δήθεν φιλολαϊκή ρητορική, εγώ συντάσσομαι με όλους εκείνους τους προοδευτικούς πολίτες που θέλουν να μιλήσουν και να αγωνιστούν, να δουλέψουν, για την απελευθερωμένη “μετα-πελατειακή Ελλάδα”».

Η ηγετική ομάδα του ΠΑΣΟΚ παρακολουθεί με προσοχή και ιδιαίτερη ανησυχία τις κινήσεις του Γιώργου Παπανδρέου, που μοιάζει να παίζει «σαν τη γάτα με το ποντίκι», αφού και οι δύο πλευρές αναζητούν την αφορμή που θα «νομιμοποιεί» ένα διαζύγιο.

Ο Βενιζέλος αναζητά το πάτημα για να απαλλαγεί από το «φορτίο Παπανδρέου», αλλά αυτό ώς τώρα δεν του έχει δοθεί.

Ο πρώην πρωθυπουργός αποφεύγει «ακραίες προσωπικές» αναφορές και εμμένει να κάνει πολιτική κριτική, ώστε να μη δώσει λαβή για αντικομματική συμπεριφορά που θα μπορούσε να αιτιολογήσει τη διαγραφή του.

Μόλις την περασμένη εβδομάδα, από το περιβάλλον του Βενιζέλου διέρρευσε ότι ο πρόεδρος του Κινήματος προτίθεται να αντιδράσει άμεσα και σκληρά σε οποιοδήποτε στραβοπάτημα όσων τον αμφισβητούν, με προφανή στόχο να μαζευτούν οι αμφισβητίες και να δοθεί μια αίσθηση ελέγχου του «μαγαζιού».

Ο Παπανδρέου, δέχτηκε να συνυπογράψει τροπολογία που αφορά τους αγρότες την περασμένη Παρασκευή και αυτή η κίνηση πιστοποίησε σε κάποιους ότι δεν έχει αποφασίσει είτε να δώσει αφορμή για την πλήρη απόσχισή του από το Κόμμα είτε να τηρήσει τα προσχήματα μέχρι να αποφασίσει ο ίδιος την πορεία που επιθυμεί στο άμεσο μέλλον.

Ωστόσο ο Ευάγγελος Βενιζέλος θα έχει ευκαιρία για ολική απάντηση μέσα από τον χαιρετισμό του στην εκδήλωση που διοργανώνει το ΙΣΤΑΜΕ – Ανδρέας Παπανδρέου με θέμα: «Η κοινωνική προστασία και πρόνοια εν μέσω κρίσης, προκλήσεις και προοπτικές» και η οποία θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη στο Περιστέρι.

Από την ένταση της απάντησης θα διαφανεί όχι μόνο ο βαθμός της δυσφορίας του, αλλά και το αν έχει αποφασίσει να σπρώξει την κρίση των σχέσεών του με τον προκάτοχό του στα άκρα.

Βασικός ομιλητής στην εκδήλωση θα είναι ο υφυπουργός Εργασίας Βασίλης Κεγκέρογλου. (Άσχετο, αλλά στη Χαριλάου Τρικούπη έχουν μια αγωνία για τυχόν αντιδράσεις κατά την εκδήλωση εξαιτίας των καταστροφών από τις πλημμύρες.)

Η εκδήλωση αυτή πραγματοποιείται στο πλαίσιο πολιτικής απόφασης του ΠΑΣΟΚ να προβάλει τη συμβολή του στο κυβερνητικό έργο ενώ θα ακολουθήσουν κι άλλες σε άλλες περιοχές της χώρας, με τα κυβερνητικά στελέχη να αναπτύσσουν τις δικές τους θέσεις.

Ο σχεδιασμός των εκδηλώσεων γίνεται στο πλαίσιο της προετοιμασίας του ΠΑΣΟΚ για τις – σχεδόν βέβαιες – εκλογές της άνοιξης.

Το ερώτημα όμως είναι αν το ΠΑΣΟΚ θα φτάσει ενωμένο μέχρι την άνοιξη.

Οι πληροφορίες επιμένουν ότι από τον Σεπτέμβριο και μετά ο πρώην πρωθυπουργός βλέπει με εντατικό ρυθμό στελέχη του ΠΑΣΟΚ και συζητά μαζί τους για τις επόμενες κινήσεις.

Ο ΓΑΠ ακούει τους συνομιλητές του να τοποθετούνται σε δύο ενδεχόμενα: της στήριξης του ψηφοδελτίου του ΠΑΣΟΚ ή της αυτονόμησης των παπανδρεϊκών δυνάμεων από το κόμμα που έχει δημιουργήσει ο Βενιζέλος.

Στο πλαίσιο αυτό υπάρχουν πολλές και διαφορετικές προσεγγίσεις, που έχουν τεθεί υπόψη του Γιώργου.

Η πρώτη, που αφορά το ενδεχόμενο να παραμείνει στο ψηφοδέλτιο και να μην κάνει κίνηση πολιτικής αυτονόμησης, έχει δύο παραμέτρους.

Αν το εκλογικό αποτέλεσμα είναι καταστροφικό, μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες ανατροπής του Βενιζέλου και έτσι να ολοκληρωθεί η διαδικασία πολιτικής επαναφοράς του.

Στο ενδεχόμενο όμως που το αποτέλεσμα της κάλπης είναι «συμπαθητικό» και το ΠΑΣΟΚ καταγράψει μια επίδοση αντίστοιχη των ευρωεκλογών και κυρίως αν κατορθώσει να «πλασαριστεί» πάνω από το Ποτάμι και το ΚΚΕ, τότε δεν θα μπορέσει να αμφισβητηθεί η ηγεσία Βενιζέλου.

Η εξέλιξη αυτή θα «παγώσει» και ίσως ακυρώσει για καιρό τα σχέδιο Παπανδρέου για πολιτική επιστροφή.

Ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός δεν έχει ακόμα εκφράσει ανοιχτά τις σκέψεις του, παρ’ ότι είναι πολλοί οι «ενθουσιώδεις» οπαδοί του που του λένε να «τραβήξει μπροστά» εκτιμώντας ότι στην πορεία θα βρεθούν δίπλα του πρόσωπα και πολιτικές δυνάμεις, που είτε έχουν αποστασιοποιηθεί είτε έχουν αυτομολήσει από το σημερινό ΠΑΣΟΚ.

Ο Γιώργος έχει κάθε λόγο να εμφανίζεται «δίβουλος» και να κρατά κλειστά τα χαρτιά του, αφού η δημοσκοπική εικόνα του σημερινού ΠΑΣΟΚ δεν είναι ξεκάθαρη και εμφανίζει από εταιρεία σε εταιρεία διακυμάνσεις που το φέρουν από τρίτο κόμμα με 6,5% ώς έκτο κόμμα με επίδοση κοντά στο 4%.

Και αυτήν την μπερδεμένη εικόνα την αποδίδουν στην επιφύλαξη που έχουν πολλοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ να δηλώσουν ανοιχτά την επιλογή τους, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να «μετρηθεί» κανονικά η απήχηση του κόμματος στις δημοσκοπήσεις.

Επίσης ο ίδιος δεν θα ήθελε να χαρακτηριστεί ως διασπαστής στο κόμμα που δημιούργησε ο ίδιος του ο πατέρας και στο οποίο υπήρξε πρόεδρος για μια επταετία.

Ωστόσο υπάρχουν πολιτικοί του φίλοι που εκτιμούν ότι το ΠΑΣΟΚ έχει κλείσει τον ιστορικό του κύκλο, ο Βενιζέλος κατόρθωσε να το κάνει ΚΟΔΗΣΟ, όπως οι ίδιοι πίστευαν από τη σκληρή αναμέτρηση του 2007, και ότι είναι καιρός ο Γιώργος να τραβήξει μπροστά.

Η παρέμβασή του την περασμένη Παρασκευή στο Ηράκλειο, όπου ουσιαστικά επιχείρησε να εμφανίσει τον εαυτό του ως θύμα της εγχώριας και διεθνούς διαπλοκής, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής για την κατάσταση στην οποία οδηγήθηκε η χώρα, και έψεξε τους συγκυβερνώντες ότι υπέκυψαν στους διαπλεκόμενους και υπόσχονται μια «επιστροφή της κανονικότητας», σε μια πελατειακή δηλαδή Ελλάδα, μοιάζει να είναι ο βασικός πυρήνας μιας νέας ιδεολογικής πλατφόρμας που επιχειρεί να χτίσει ο Παπανδρέου.

Ανοιχτό όμως είναι αν αυτό θα τον βγάλει απέναντι, σε έναν νέο πολιτικό σχηματισμό, με αριστερόστροφη μεταρρυθμιστική - οικολογική φρασεολογία, που θα τον διαφοροποιεί από το σημερινό ΠΑΣΟΚ, αλλά και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Επιδιώκει ρήξη;

Αφορμή για ρήξη μπορεί να δώσει ακόμα και η διαδικασία εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Από το νεοδημοκρατικό επιτελείο, που τα έχει δώσει όλα για τη συγκέντρωση των 180 βουλευτών, επισημαίνουν ότι ο παράγοντας Παπανδρέου είναι αστάθμητος.

Επιχειρηματολογώντας επ’ αυτού δεν αποκλείουν ο πρώην πρωθυπουργός να επιχειρήσει αιφνιδιαστική κίνηση, αποσύροντας (ο ίδιος και κάποιοι βουλευτές που επηρεάζει) τη στήριξη στη συγκυβέρνηση, μέσα από την άρνησή τους να ψηφίσουν τον προτεινόμενο για Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Μια τέτοια εξέλιξη θα σηματοδοτήσει και την πλήρη αυτονόμησή του από το ΠΑΣΟΚ, τη δημιουργία νέου φορέα και για κάποιους θα αποτελεί και μια ρεβάνς για την ανατροπή του, αφού θα ρίξει την κυβέρνηση, την οποία συγκρότησαν οι δύο ιθύνοντες για την ανατροπή του, όπως λένε τα έμπιστα στελέχη του.

Έχει ειπωθεί κατά καιρούς από μια σειρά πιστών στελεχών ότι ο Παπανδρέου έπεσε μέσα από παρασκηνιακές διεργασίες, όταν μια σειρά βουλευτών του ΠΑΣΟΚ άρχισαν να «διαρρέουν» ή να δημοσιοποιούν την πρόθεσή τους να αποχωρήσουν από την Κ.Ο. ή να καταψηφίσουν το «τσουνάμι» των μνημονιακών μέτρων, τα οποία με μεγάλη άνεση και «προσήλωση» στήριξαν επί κυβερνήσεως Παπαδήμου.

Αν επιδιώξει λοιπόν τους επόμενους μήνες όχι μόνο την πολιτική του επιστροφή αλλά και μια πολιτική ρεβάνς, σημαίνει ότι έχει δείγματα πως μπορεί η επιλογή του να στεφθεί από επιτυχία.

Καμένο χαρτί

Πολλοί στο πολιτικό σκηνικό εκτιμούν ότι ο Παπανδρέου είναι καμένο χαρτί για την Ελλάδα, αφού η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών τού καταλογίζει κυρίαρχη και καθοριστική ευθύνη και σκοπιμότητα για την επέλαση του ΔΝΤ στην Ελλάδα, την οικονομική και κοινωνική καταστροφή των μνημονίων και την εθνική υποδούλωση της χώρας στους δανειστές.

Υπάρχουν μάλιστα και πολλές απόψεις που επιμένουν ότι ο ΓΑΠ είχε αποφασίσει πολύ πριν από το «μπλοκάρισμα» της χώρας στις αγορές την υπαγωγή της ελληνικής οικονομίας στη μέγγενη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.

Ο ίδιος και από το Ηράκλειο επιχείρησε να απαντήσει σε αυτήν την κριτική και να εμφανιστεί δικαιωμένος απέναντι στις μαρτυρίες των διεθνών πρωταγωνιστών της κρίσης για το πώς εξελίχθηκαν τα πράγματα.

Φροντίζει δε να προβάλλει την «ανθεκτικότητα» των Παπανδρέου, θυμίζοντας πώς επανέκαμψε πολιτικά με τον εμφύλιο ο παππούς του Γεώργιος Παπανδρέου, αλλά και το 1993 μετά την περιπέτεια του Ειδικού Δικαστηρίου ο πατέρας του Ανδρέας Παπανδρέου.

Συνεργάτες του επισημαίνουν ότι όλες οι ποιοτικές μετρήσεις δείχνουν ότι οι εναπομείναντες ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ στην πλειονότητά τους κινούνται ηλικιακά στην κατηγορία άνω των 55 ετών και συμπεραίνουν ότι είναι παπανδρεϊκοί και συνεπώς θα μπορούσαν να «ακολουθήσουν» τον Γιώργο σε ένα νέο εγχείρημα.

Σημειώνουν ότι το ΠΑΣΟΚ από την κρίση και μετά έχασε μια πολύ μεγάλη ηλικιακή ομάδα που κινείται μεταξύ 30-55 ετών, ενώ θεωρούν ότι ο ΓΑΠ μπορεί να ξαναπιάσει το νήμα της σχέσης του με τους νέους αν αποτινάξει τη στάμπα του «μνημονιακού».

«Θέλει χρόνο, αγώνα και χώρο ο Παπανδρέου, όσο τον κυνηγούν τόσο τον χαλυβδώνουν» επισημαίνει στο «Π» στενός συνεργάτης του.

Αυτά όμως μπορεί να αφορούν τους σχεδιασμούς του ίδιου και των φανατικών υποστηρικτών του, γιατί για την πλειονότητα της κοινής γνώμης η πολιτική επιστροφή του μοιάζει με «σύντομο ανέκδοτο».

Έτσι το αντιμετωπίζουν και στο ΠΑΣΟΚ, αφού μπορεί να φοβούνται ότι μια ενδεχόμενη διάσπαση μπορεί να έχει επιπτώσεις στην εκλογική επίδοση του κόμματος, αλλά εκτιμούν ότι ο Παπανδρέου είναι πιο «τοξικός» πολιτικά από το ίδιο το κόμμα που κάποτε κατηύθυνε και, αν επιχειρήσει «ηρωική έξοδο», θα φάει τα μούτρα του, αφού ο λαός θα του δείξει την πόρτα εξόδου από την πολιτική.

Και επισημαίνουν ότι η εκλογική επίδοση του ΠΑΣΟΚ στις ευρωεκλογές, αλλά και η πορεία της σταυροδοσίας αποτελεί πραγματικό γεγονός και όχι αμφίβολες εικασίες… Το σίγουρο είναι ότι σε αυτές τις περιπτώσεις ισχύει το κλασικό: η… νεκροψία θα δείξει…

Από το  Ποντίκι