Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014

Τα «παίζουν» όλα στο «121»

Σε διάταξη μάχης η Κουμουνδούρου με ορίζοντα την εκλογή Προέδρου και τις βουλευτικές

Επιταχύνει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ τον προεκλογικό βηματισμό της θέτοντας σε εφαρμογή το σχέδιό της για την προσέγγιση με τους ανεξάρτητους βουλευτές στο πλαίσιο της στρατηγικής για την αποτροπή της εκλογής Προέδρου από την παρούσα Βουλή.

Η στρατηγική αυτή φαίνεται να εισέρχεται...
στην τελική ευθεία υλοποίησής της λίγες μέρες μετά τις δηλώσεις Σταθάκη για εκλογή Προέδρου άμεσα και εκλογές κάπου την άνοιξη, που έδωσαν την αίσθηση της αναπροσαρμογής της γραμμής υπό την ανησυχία ότι η κυβέρνηση μπορεί να συγκεντρώσει τους 180.

Παρ’ ότι από την Κουμουνδούρου και κορυφαία στελέχη έγινε λόγος για «προσωπικές απόψεις», το βέβαιο είναι ότι οι δηλώσεις Σταθάκη απηχούν έναν συνολικότερο προβληματισμό στα υψηλά κλιμάκια του κόμματος γύρω από την πιθανότητα η κυβέρνηση να βρει τους 180, καθώς την ίδια μέρα ανάλογες δηλώσεις έγιναν από τον βουλευτή Σταύρο Κοντονή (ο οποίος, όπως και ο Σταθάκης, προέβη σε διευκρινιστική ανακοίνωση) και λίγες μέρες νωρίτερα από τον Μανώλη Γλέζο.

Πάντως, στον ΣΥΡΙΖΑ εκτιμάται ότι όσο η τρόικα πιέζει την κυβέρνηση να φορτωθεί άμεσα όλο το σκληρό αντικοινωνικό πακέτο (ασφαλιστικό, εργασιακά, συνδικαλιστικά) και αυτή υποχωρεί – ενώ η συμφωνία για την επόμενη μέρα περιλαμβάνει και το ΔΝΤ, το οποίο η κυβέρνηση θα... έδιωχνε – τόσο πιο δύσκολη φαντάζει η εξεύρεση 180 βουλευτών που θα στηρίξουν με την ψήφο τους αυτό το πλαίσιο.

Ο Λένιν και οι ανεξάρτητοι

Για κάθε ενδεχόμενο η αξιωματική αντιπολίτευση επισπεύδει τις κινήσεις της για τη συγκέντρωση του αριθμού βουλευτών που απαιτούνται (121) ώστε να μπλοκαριστεί η εκλογή Προέδρου. Ήδη μάλιστα έχουν αρχίσει οι συναντήσεις με τις οποίες επισημοποιείται η διάθεση συνεργασίας με ανεξάρτητους βουλευτές που έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον και έχουν δώσει το «παρών» στις πρωτοβουλίες του ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι για τη ΔΕΗ, τα δάση και τον αιγιαλό.

Τη Δευτέρα έγινε συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με την προερχόμενη από το ΠΑΣΟΚ ανεξάρτητη βουλευτή Θεοδώρα Τζάκρη (πρώην υφυπουργό Εσωτερικών επί κυβέρνησης Παπανδρέου), η οποία δήλωσε ότι συντάσσεται με τον ΣΥΡΙΖΑ και τάσσεται «υπέρ της άμεσης προσφυγής στις κάλπες με σκοπό τη δημιουργία μιας νέας, ισχυρής, προοδευτικής κυβέρνησης, καθώς η παρούσα Βουλή δεν μπορεί να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας και η παρούσα κυβέρνηση δεν μπορεί να δώσει λύση στα αδιέξοδα της χώρας».

Με την ευκαιρία αυτήν, η Κουμουνδούρου επιβεβαίωσε τη συνάντηση Τσίπρα με τη Χρυσούλα Γιαταγάνα πριν από λίγες μέρες – η ίδια την Πέμπτη είχε δηλώσει στον Βήμα FM: «Οι απόψεις μου είναι κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ. Αν θα γίνω δεκτή στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν το έχω διαπραγματευτεί και δεν έχω συζητήσει ακόμη. Έχω μιλήσει με τον κ. Τσίπρα, αλλά δεν έχω κάνει συζήτηση με το κόμμα. Θα κάνω το καθήκον μου. Πρέπει να αλλάξει η κυβέρνηση».

Το αν η συνεργασία με τις δύο παραπάνω βουλευτές μεταφράζεται και σε ένταξη στα ψηφοδέλτια ή όχι, προς το παρόν μένει με ερωτηματικό, καθώς για την ώρα καμία πλευρά δεν επιβεβαιώνει το κλείσιμο οριστικής συμφωνίας. Αυτό είναι φυσικό, δεδομένου ότι η τυπική συζήτηση για τις συμμαχίες και τα ψηφοδέλτια στον ΣΥΡΙΖΑ είναι σε εκκρεμότητα ενώ οι αντιδράσεις στο εσωτερικό του διαρκείς.

Προφανώς οι συναντήσεις με ανεξάρτητους βουλευτές δεν σταματούν εδώ, ενώ βήμα για την επισημοποίηση συνεργασιών με πολιτικά πρόσωπα ή συνδικαλιστικά στελέχη θα αποτελέσει και ο κύκλος περιφερειακών συνδιασκέψεων που ξεκινά το Σαββατοκύριακο από τα Γιάννενα και τη Λαμία.

Στην πράξη, όπως είναι φανερό, η ηγεσία ξεδιπλώνει το σχέδιό της για τις συμμαχίες με γνώμονα το ζήτημα του Προέδρου, παρά τις εσωκομματικές ενστάσεις και διαφωνίες. Στην τακτική που ακολουθεί, έχει επιστρατευθεί για τα καλά και ο... Λένιν, με τις αναφορές στη στρατηγική συμμαχιών του να πυκνώνουν συνεχώς.

Η... λενινιστική τακτική, όπως την αντιλαμβάνεται η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, δεν βρίσκει σύμφωνα τα στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας στον βαθμό που η ηγεσία υπερβαίνει την αντιμνημονιακή γραμμή και κάνει άνοιγμα και σε όσους έχουν ψηφίσει και στηρίξει τα μνημόνια από θέσεις ευθύνης (Τζάκρη) ενώ τη θέση του από αυτήν την τακτική διαχώρισε και ο Γιάννης Μηλιός, εκ της ομάδας των οικονομολόγων του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δήλωσε: «Δεν είμαι οπαδός της “λενινιστικής” άποψης “θα συμμαχήσω ακόμη και με τον διάβολο για να γίνουμε κυβέρνηση”. Άλλο επανάσταση, άλλο εκλογές».

Ιστορική ευκαιρία

Παρ’ όλα αυτά η ηγεσία επιμένει να αναγορεύει σε ζήτημα ευθύνης της Αριστεράς την αποτροπή της εκλογής Προέδρου και της παραμονής της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου για ενάμιση χρόνο ακόμη στην εξουσία.

Μιλώντας στη συνεδρίαση των γραμματέων των Νομαρχιακών Επιτροπών το περασμένο Σάββατο ο Τσίπρας έστειλε το μήνυμα ότι είναι πιθανό η Αριστερά να μην έχει άλλη ευκαιρία, αν ηττηθεί στο ζήτημα της προεδρικής εκλογής. «Δεν μπορεί κανείς να χάνει το ραντεβού με την Ιστορία» σημείωσε, συγκαταλέγοντας στα «όπλα» που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ στη διάθεσή του την κινητοποίηση του κόσμου, αλλά και μια στρατηγική «ανοιχτών συμμαχιών». Ακόμη σημείωσε με νόημα ότι θα ήταν ανευθυνότητα εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ να πει ότι δεν τον ενδιαφέρει το ορόσημο των 180.

Από την άλλη, προκειμένου να κατευνάσει τις ανησυχίες, διαβεβαίωσε ότι η διεύρυνση θα γίνει με αξιοπιστία και σε προγραμματική βάση, «χωρίς να γινόμαστε πλυντήριο». Μάλιστα διευκρίνισε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει στα ψηφοδέλτιά του όσους μπορεί «να βρει αύριο μπροστά του», είτε επειδή έχουν ευκαιριακή λογική και «πάνε όπου φυσάει ο άνεμος» είτε επειδή συμμετείχαν στο πάρτι διαφθοράς τα προηγούμενα χρόνια.

Ωστόσο απέρριψε κατηγορηματικά τη συγκρότηση ψηφοδελτίων με βάση «κριτήρια σεχταριστικά», όπως είπε. «Δεν είναι δυνατό να θεωρούμε ότι έχουν θέση δίπλα μας μόνο όσοι ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ του 4%, αλλά πρέπει να φτιάξουμε ένα πλατύ μέτωπο για να πάρουμε το 40% ή 45%». «Όχι» στα «κλειστά συριζικά» ψηφοδέλτια είπε και ο Νίκος Βούτσης, γραμματέας της Κ.Ο. και μέλος της ηγετικής ομάδας, καλώντας να ξεπεραστούν φόβοι και αναστολές. Κάτι τέτοιο, σημείωσε, θα έστελνε λάθος μηνύματα στην κοινωνία τη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές επιδιώκει να έχει «μια άνετη κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία» και μια «ευρύτερη στήριξη που θα υπερβαίνει την υπεροχή που δίνει το μπόνους των 50 εδρών». 

Από το Ποντίκι