Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014

Παρένθεσις

Η προσφυγή στις πρόωρες-πρόωρες εκλογές, πριν και από την διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας τον Φεβρουάριο, φαίνεται πως το τελευταίο χιτ του Μεγάρου Μαξίμου, αφού όλα δείχνουν πως ούτε αντέχουν μέχρι τότε, ούτε και θα ήθελαν να αντέξουν. Το ποντάρισμα του Μαξίμου βρίσκεται στο σενάριο της Αριστερής παρένθεσης, και αυτή την οριοθετούν πριν την εκλογή του Προέδρου.

Εάν δει κανείς την κατάσταση στο εσωτερικό της συγκυβέρνησης θα διαπιστώσει πως επάνω στην καμπούρα των δημοσίων υπαλλήλων χτίζουν οι δύο εταίροι την προεκλογική τους καμπάνια. Κι...
αυτή δεν μπορεί να τραβήξει για τέσσερις μήνες.

Το ΠΑΣΟΚ, που αναζητά εδώ και καιρό το χαμένο ακροατήριο των δημοσίων υπαλλήλων σκίζεται για το νέο μισθολόγιο του Δημοσίου. Μάλιστα, δια στόματος Πρωτόπαπα έκανε γνωστό πως η μείωση του μισθού στο Δημόσιο δεν είναι μέσα στη συμφωνία, και το ΠΑΣΟΚ δεν δεσμεύεται από τη δέσμευση της κυβέρνησης στην τρόικα.

Ο Πρωτόπαπας δεν δίστασε να δηλώσει δημόσια πως όταν το θέμα αυτό το παρουσίασε ο Μητσοτάκης στην τρόικα στο Παρίσι, ο ίδιος είπε στον σύμβουλο του Σαμαρά και θαμώνα της λίστας Λαγκάρντ, Παπασταύρου, πως δεν έκανε θέμα «για να μην εκτεθούμε στους ξένους». Τι θα πει ο κόσμος άλλωστε;

Καλύτερη ευκαιρία πάντως για να πουλήσει προοδευτισμό και άνοιγμα “στη βάση” το ΠΑΣΟΚ δεν αναμένεται να έχει στο μέλλον. Εάν δεχτεί τις αλλαγές στο Δημόσιο, τα όνειρα για είσοδο στην επόμενη βουλή θα μείνουν όνειρα και όνειρα που πήγανε χαμένα, είναι από τα λάθη σου όλα γκρεμισμένα. Μάλιστα, στις εβδομάδες που προηγήθηκαν, στον Μητσοτάκη τον Μεταρρυθμιστή επιτέθηκαν τόσο ο Χρυσοχοΐδης, για απολύσεις που ο ίδιος αρνήθηκε, όσο και ο Λοβέδρος, ζητώντας 15.000 προσλήψεις.

Από την άλλη, για το κομμάτι της Νέας Δημοκρατίας που κυβερνά, από τον Μητσοτάκη μέχρι τον Άδωνι και τα άλλα ορφανά της ΟΝΝΕΔ, οι δημόσιοι υπάλληλοι αποτελούν τις Επτά πληγές του Φαραώ για την ελληνική οικονομία.

Από τη στιγμή μάλιστα που και οι δύο, αλλά και αρκετοί ακόμη βλέπουν την επόμενη ημέρα χωρίς τον Σαμαρά, δεν αναμένεται να κάνουν βήμα πίσω. Άλλωστε, ο Άδωνις δεν δίστασε να δηλώσει πως είναι καλύτερα να πέσει η κυβέρνηση για τις μεταρρυθμίσεις.

Συνεπώς την στρατηγική που θα μας οδηγήσει στις εκλογές την έχουν ήδη συμφωνήσει, τόσο στο ΠΑΣΟΚ όσο και στη Νέα Δημοκρατία. Θα πάνε σε εκλογές με κοινό μέτωπο κατά ΣΥΡΙΖΑ και λαϊκισμού, με κοινή στάση απέναντι στους δανειστές και στο θέμα του χρέους, και με μία μεταξύ τους πόλωση. Οι μεταρρυθμιστές και οι προοδευτικοί, πάντα μέσα στη νέα πραγματικότητα.

Το ζήτημα είναι το πότε θα πάνε σε εκλογές.

Εάν υπομείνουν μέχρι την διαδικασία της εκλογής του Προέδρου για την προσφυγή στις κάλπες, σημαίνει πως θα φτάσουν εκεί έχοντας ψηφίσει το πακέτο μέτρων που οι ίδιοι ονομάζουν «μεταρρυθμίσεις». Ενιαίο μισθολόγιο, ασφαλιστικό και όλα τα συναφή, όπως και να τα ονοματίσουν όμως, ο κόσμος θα καταλάβει αμέσως πως πρόκειται για νέα μέτρα.

Οποιαδήποτε πολεμική και να αναπτύξουν μετά από αυτό το πακέτο μέτρων, η εκλογική αναμέτρηση θα αφήσει συντρίμμια πίσω της.

Ήδη, σε καμία από τις κρυφές και φανερές δημοσκοπήσεις η Νέα Δημοκρατία δεν ξεπερνά το 14%, ενώ το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να βρίσκεται κάτω από το 5%. Τι θα συμβεί λοιπόν εάν τον Δεκέμβριο ψηφίσουν τα νέα μέτρα που ζητούν επίμονα οι δανειστές, και λίγες εβδομάδες μετά πάνε στις κάλπες εξαιτίας του Προέδρου;

Το πιθανότερο είναι να ξεχάσουν την Αριστερή παρένθεση, αφού με τα ποσοστά που θα χτυπήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα στην παρένθεση δεν θα χωράει μόνο η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας αλλά μέχρι και η εκλογή νέου Πάπα.

Αυτό το έχουν καταλάβει ήδη στην περιφέρεια του σκληρού πυρήνα της Δεξιάς που κυβερνάει, αφού ακόμα και η Όλγα Κεφαλογιάννη έκανε παρέμβαση με άρθρο της στην Εστία (sic) τις προηγούμενες ημέρας, για την ανασύνταξη της Κεντροδεξιάς «για παν ενδεχόμενο».

Την περασμένη εβδομάδα, φίλια βέλη δέχτηκαν τόσο ο Αβραμόπουλος όσο και ο Δένδιας, επειδή δέχτηκαν τον Τσίπρα και τον Σταθάκη αντιστοίχως. Για δύο επισκέψεις-ενημερώσεις που είναι λογικό να γίνονται στην αξιωματική αντιπολίτευση όπως σε κάθε κανονική χώρα, το Μέγαρο Μαξίμου έβγαλε μπιμπίκια, ακριβώς επειδή του χαλάει η σούπα της πλήρους εναντίωσης στον ΣΥΡΙΖΑ.

Παράλληλα, η Ντόρα πέρασε το αντάρτικο σε άλλη διάσταση. Αυτή της σάτιρας. Ενώ η ίδια μαζί με τον Βούδα έχουν διαμηνύσει πως στην περίπτωση που Σαμαράς και Βενιζέλος επιχειρήσουν να πάνε σε εκλογή Προέδρου με λιγότερους βουλευτές, θα τους αφήσουν στα κρύα του λουτρού.

Οι Σαμαροβενιζέλοι μπορεί να έχουν στο τσεπάκι 5 βουλευτές για να φτάσουν τους 160, και να αναζητούν άλλους εννιά όπως λέει και ο Ψυχάρης σε άρθρο του, αλλά κανένας δεν εγγυάται πως ακόμα και εάν τους βρουν θα καταφέρουν να τους πείσουν να συμμετάσχουν όλοι αυτοί σε ένα ξεκάθαρο σχέδιο ανατροπής του Συντάγματος. Και μάλιστα για τα μάτια της Προεδρικής εκλογής.

ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, μαζί με όλες τις συνιστώσες τους ετοιμάζονται για εκλογές μέχρι το τέλος του χρόνου.

Δεν ετοιμαζόμαστε κι εμείς σιγά-σιγά του σκοτωμού;

ΥΓ. Εάν ρωτήσετε κάποιον μαθηματικό θα σας πει πως, μία αριστερή παρένθεση μπορεί να σε ταλαιπωρήσει για πολύ καιρό εάν δεν βρίσκεις την δεξιά για να την κλείσεις. Ας ελπίσουμε πως αυτή του ΣΥΡΙΖΑ θα μείνει ανοικτή.