Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

Φόρτσα για Ευρώπη

Φόρτσα για Ευρώπη (2) 
Ο Άδωνης βγαίνει και λέει ότι όποιος γουστάρει τον ύμνο του ΕΑΜ είναι υπέρ του εμφυλίου πολέμου.
Ο Φορτσάκης με ύφος δέκα συνταγματαρχών λέει στους φοιτητές που του χάλασαν τη συνεδρίαση "Τσακιστείτε από ΄δω", ενώ, ως άλλος Κούγιας, θέλει να καλέσει την αστυνομία, επειδή, λέει, μια φοιτητριούλα στο μισό του μπόι τον ακούμπησε, όταν προσπάθησε να βγει από την αίθουσα.
Ο Σίμος έριξε μαύρο στην ΕΡΤ, μας έκραξε όλη η Ευρώπη, συντηρητική και μη, και άφησε...
τη θέση του στην αριστερή, την Βούλτεψη.
Ο Παπαδήμος τέλειωσε τη δουλειά του Παπανδρέου, για να γίνουμε μια ανταγωνιστική χώρα με μισθούς και εργασιακά δικαιώματα δεκαετίας ΄50.

Για να σώσουν την ευρωπαϊκή προοπτική και τη χώρα, βλέπουν ως ρεαλιστή και αποτελεσματικό τον Άδωνη.
Για να σώσουν το πανεπιστήμιο και την ευρωπαϊκή προοπτική των ΑΕΙ, βλέπουν τον Φορτσάκη ως εγγυητή της ευνομίας.
Για να σώσουν τη Δημόσια Τηλεόραση και την ευρωπαϊκή προοπτική της, βάζουν τον Σίμο να φυλάει τα πρόβατα.
Για να σώσουν τις συντάξεις και την ευρωπαϊκή προοπτική, βλέπουν ως μεσσία τον Παπαδήμο.

Αυτοί είναι οι αριστεροί με ρεαλισμό και γνώση. Αν σφίξουν κι άλλο τα πράγματα (και οι κѠλ⓪ι) θα ψάξουν και για έναν Μεταξά, με ευρωπαϊκό αέρα, βεβαίως, άντε και κάνα τσεκούρι στην κѠλ⓪τσεπη.


Φόρτσα για Ευρώπη
Η αναγκαιότητα του ελέγχου από σεκιούριτυ όσων μπαίνουν σε πανεπιστημιακό χώρο προβάλλεται από πολλούς πανεπιστημιακούς και μη, φασίστες και μη. Η συγκεκριμένη αντίληψη περί ακαδημαϊκού βίου αποδεικνύει, βέβαια, ότι οι έννοιες "πανεπιστήμιο" και "ελληνικό κράτος" είναι ασύμβατες. Μπορείς να πεις πολλά υπέρ και κατά του συγκεκριμένου μέτρου, αλλά, αν δεχτούμε ότι είναι αναγκαίο, αποδεχόμαστε ότι είναι αδύνατο να έχουμε κανονικό πανεπιστήμιο. Ό,τι και να πεις, πανεπιστήμιο χωρίς ελεύθερη πρόσβαση του κάθε πολίτη σε αυτό είναι αδιανόητo.

Όποιος έχει πάει στο εξωτερικό ξέρει ότι μπορείς να κινηθείς στους χώρους του Πανεπιστημίου χωρίς περιορισμούς. Στο κάμπους του πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ, συγκεκριμένα, είχα γίνει μάρτυρας καταδίωξης από την αστυνομία κλέφτη που είχε διαρρήξει αυτοκίνητο και μου είπαν ότι τέτοια φαινόμενα ήταν πολύ συχνά. Κανείς δε διανοήθηκε όμως να επιβάλει περιοριστικούς όρους στο ποιοι κινούνται εντός του πανεπιστημίου.

Ναι, αλλά, η αφισορύπανση, οι ντουντούκες, οι άσχετοι που παρεμβαίνουν στις φοιτητικές συνελεύσεις; Μ Α Λ Α Κ Ι € Σ, κύριοι! Όσα χρόνια ήμουν στο ελληνικό πανεπιστήμιο - και ήταν χρόνια που η λεγόμενη ανομία ήταν στο φόρτε της - ποτέ δεν ένιωσα ότι τα μαθήματα, οι εξετάσεις, η επιθυμία μου να μάθω και να κάνω κάτι περισσότερο από όσα απαιτούσε το πρόγραμμα σπουδών παρεμποδίστηκε από τη δράση των φοιτητικών παρατάξεων.

Αντιθέτως, παρεμποδίστηκε από καθηγητές και λέκτορες εμφανώς ανεπαρκείς για το ρόλο τους, που προκαλούσαν την απορία μου για το πώς βρέθηκαν εκεί που βρέθηκαν.

Παρεμποδίστηκε από τη μιζέρια την ταυτιζόμενη με τις "σοβαρές" φοιτητικές παρατάξεις που εμφανώς μοίραζαν υποσχέσεις και θέσεις, μετατρέποντας το πτυχίο σε τερματισμό αγώνα αντιγραφών, διαβάσματος ΣΟΣ θεμάτων και λοιπών κόλπων για να "πάρουμε το χαρτί".

Παρεμποδίστηκε από το σύστημα της παραπαιδείας που παράγει λοβοτομημένους φοιτητές, ανίκανους να εκπονήσουν μία απλή εργασία σε μάθημα εξαμήνου, επειδή δεν μπορούν να χειριστούν μία βιβλιογραφία των τριών ή τεσσάρων βιβλίων.

Παρεμποδίστηκε από ένα κράτος που παράγει χαρτογιακάδες που φέρουν τον τίτλο του επιστήμονα και του πανεπιστημιακού δασκάλου και μιλάνε είτε ως φοιτητοπατέρες, γλείφοντας τις φοιτητικές παρατάξεις, είτε ως ενωματάρχες της Βασιλικής Χωροφυλακής που ζητάνε από το πλήθος να αποχωρήσει με το "διαλυθείτε ησύχως".

Παρεμποδίστηκε, πάνω απ΄ όλα, από ένα παρακμιακό καπιταλιστικό κρατίδιο της σφαλιάρας που το μόνο που ξέρει είναι να αυτοοικτίρεται και να αυτοϊκανοποιείται.

Βάλτε ιδιωτική ασφάλεια, φέρτε και ένοπλους φρουρούς, απαγορεύστε και την αφισοκόλληση, για να φτιάξετε το "Τέμενος των Μουσών" όπως το έχετε στην ευρωβλάχικη φαντασία σας.
 Δάσκαλοι δε θα γίνετε, όσο κι αν χτυπιέστε για τα ευρωπαϊκά προγράμματα και "τη σύνδεση με την παραγωγή". Τα παιδιά που αγωνιούν για το μέλλον τους, το μέλλον που τα έχουν ψήσει ότι θα έχουν, και μιλάνε στα μικρόφωνα του ΣΚΑΪ με το "δε θέλουμε άσχετους στη σχολή μας" δε θ΄ αργήσουν να καταλάβουν ότι η ζωή που τους ετοιμάζουν είναι άσχετη με τις ελπίδες τους. Εκτός κι αν έχουν εξασφαλισμένη θέση Γενικού Διευθυντή στο Υπουργείο που θα είναι υπουργός ο επικεφαλής της κομματικής τους νεολαίας ή μια επιχείρηση καινοτόμο που θα κάνει μπίζνες με το Δημόσιο, όπου θα είναι Γενικός Διευθυντής σε υπουργείο κάποιος που ήταν κολλητός στην εκδρομή στη Μύκονο, στο πρώτο έτος, βεβαίως.