«Ιερή»
αγανάκτηση κατέλαβε τον νεοδημοκράτη Γιακουμάτο, καθώς και τον Πασόκο,
Ανδουλάκη, σε τηλεοπτική εκπομπή, όταν ο εκπρόσωπος τύπου του Σύριζα, Π.
Σκουρλέτης, έκανε αναφορά σε δημοσιεύματα που θέλουν επιχειρηματίες να «έχουνε βγάλει κουμπαρά για να μαζευτούν οι 180 βουλευτές».
Ο υφυπουργός ανάπτυξης «έσκισε τα ιμάτια» του, όταν άκουσε ότι επιχειρείται χρηματισμός βουλευτών (αλίμονο. Δεν χρηματίζονται οι βουλευτές. Τρανταχτό παράδειγμα για την ακεραιότητά τους ο Μιχαλάκης) ώστε...
να συγκεντρωθούν οι βουλευτικοί ψήφοι που απαιτούνται για να εκλεγεί πρόεδρος της δημοκρατίας από αυτή την βουλή και εκτός των άλλων ζήτησε παρέμβαση εισαγγελέα, κατι που τελικά έγινε αφού η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ευτέρπη Κουτζαμάνη διέταξε επείγουσα προκαταρκτική έρευνα.
Εδώ κολλάει γάντι η ρήση: «Ο κόσμος το ‘χει τούμπανο, κι αυτοί κρυφό καμάρι», άσχετα που δεν μπορούν να το παραδεχτούν.
Και για να σοβαρευτούμε. Εδώ και μήνες υπάρχουν σχετικά δημοσιεύματα που κάνουν αναφορά ότι υπάρχει
«μαύρο ταμείο» -ευνόητο είναι ποιοι το έχουν συστήσει το οποίο έχει
στην διάθεση του 20 εκατ. ευρώ προκειμένου να εξαγοράσει βουλευτές ώστε
να ψηφίσουν πρόεδρο της Δημοκρατίας.
Μέχρι τώρα πώς και δεν είδαμε καμιά οργισμένη αντίδραση απ’ την Ν.Δ.; Μήπως στου Μαξίμου δεν διαβάζουν έντυπα και εφημερίδες; Χλωμή ακούγεται τέτοια εξήγηση.
Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι. Στο τεύχος του Αυγούστου, του
περιοδικού Unfollow υπήρχε κείμενο που υπέγραφαν ο Λευτέρης
Χαραλαμπόπουλος και ο Παναγιώτης Θεοδωρόπουλος (το παραθέτουμε παρακάτω)
που έκαναν λόγο για εκβιασμούς, χρηματισμό, «διευκολύνσεις» σε βουλευτές προκειμένου να συνταχτούν στις επιδιώξεις της συγκυβέρνησης.
Ζητούνται πρόθυμοι βουλευιές για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας (απολαβές ικανοποιητικές)
Αμέσως μετά την παραλαβή του... μηνύματος των ευρωεκλογών, η κυβέρνηση
έχει επιδοθεί σε μια οργανωμένη επιχείρηση για τη συγκέντρωση των 180
βουλευτικών ψήφων που απαιτούνται για την εκλογή Πρόεδρου της
Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή.
Η θητεία του Προέδρου της Δημοκρατίας λήγει το Φεβρουάριο του 2015, ωστόσο ο Αντώνης Σαμαράς φαίνεται αποφασισμένος να ζητήσει την εκλογή νέου Προέδρου νωρίτερα, με πιθανότερη ημερομηνία, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, τα τέλη Οκτωβρίου ή το πρώτο Ι5ήμερο του Νοεμβρίου. Τη δυνατότητα του δίνει το άρθρο 32 του Συντάγματος που προβλέπει: «Η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη Βουλή γίνεται με ονομαστική ψηφοφορία και σε ειδική συνεδρίαση, που συγκαλείται από τον Πρόεδρο της Βουλής έναν τουλάχιστο μήνα πριν λήξει η θητεία του εν' ενεργεία Προέδρου της Δημοκρατίας, κατά τα οριζόμενα στον Κανονισμό της Βουλής». Η λέξη «τουλάχιστον» είναι αυτή που δίνει το δικαίωμα στον πρωθυπουργό να πυροδοτήσει τις πολιτικές εξελίξεις. Με την προϋπόθεση, βέβαια, ότι θα έχουν βρεθεί οι 180...
Προς άγραν βουλευτών...
Στην πολιτική και δημοσιογραφική «πιάτσα» διακινοήνται διάφορα σενάρια για τα μέσα που μετέρχεται η κυβέρνηση, προκειμένου να εξασφαλίσει τον «μαγικό αριθμό» των 180 βουλευτών. Πληροφορίες για «μικρές» και «μεγάλες εξυπηρετήσεις» σε βουλευτές. Υποσχέσεις για τη μελλοντική ανάληψη αξιωμάτων. Ιστορίες για «βαλίτσες» με χρήματα που είναι έτοιμες να αλλάξουν χέρια, αλλά και άλλες «δαπανηρές» μεθόδους, ικανές να «πείσουν» και τους πλέον «ανένδοτους»...
«Έχει αρχίσει ήδη μια μεγάλη επιχείρηση συγκέντρωσης “προθύμων βουλευτών” για να βρεθούν οι 180 που απαιτούνται για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας (...) Με όλα τα μέσα. Πρόκειται για καθαρή συναλλαγή. Δεν μιλάω μόνον για χρήματα, δεν το γνωρίζω, χωρίς να το αποκλείω κιόλας. Μιλάω για υποσχέσεις, για εξυπηρετήσεις, εξασφαλίσεις, ακόμη και διορισμούς συγγενών - όλα τα γνωστά, δηλαδή, του ελληνικού πολιτικού συστήματος». Η συγκεκριμένη τοποθέτηση - καταπέλτης έγινε από τον καθηγητή και βουλευτή της ΔΗΜΑΡ Γιάννη Πανούση, στις 5 Ιουλίου, σε συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία».
Ο Γ. Πανούσης αποκάλυψε δημόσια όσα είδε να διαδραματίζονται μπροστά στα μάτια του. To UNFOLLOW επικοινώνησε με τον βουλευτή της ΔΗΜΑΡ, που μας επανέλαβε επί λέξει τις καταγγελίες του, προσθέτοντας με νόημα ότι «υπάρχουν βουλευτών αλλά και αρχηγοί πολιτικών κομμάτων, που με κανέναν τρόπο δεν θέλουν να υπάρξει πρόωρη προσφυγή στις κάλπες».
«Κανένας», μας είπε, «δεν αφήνει εύκολα μια βουλευτική θητεία 1,5 χρόνο πριν τη λήξη της. Αυτό μπορεί από κάποιους να παρουσιαστεί έως και θεμιτό, αλλά όταν ακολουθείς αυτή την τακτική δεν μπορείς να δηλώνεις “αριστερός”». Ο ίδιος, ξετυλίγοντας το κουβάρι ενός πολιτικού σκηνικού που σαπίζει, μας ανέφερε: «Υπάρχουν επίπεδα και επίπεδα συναλλαγής. Υπάρχει επίσης και διαπλοκή, αφού μέσα στο κοινοβούλιο βρίσκονται πάνω από 10 κυβερνητικοί βουλευτές που έχουν απευθείας επαφές με πρεσβείες, εφοπλιστές, τραπεζίτες, ανθρώπους του κατεστημένου, οι οποίοι πολιτεύονται εξυπηρετώντας τα συγκεκριμένα συμφέροντα». Σύμφωνα με πληροφορίες αλλά και επιλεγμένες διαρροές, κάποιες από τις μεθοδεύσεις, που κατήγγειλε ο Γ. Πανούσης, φαίνεται να βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη.
Είναι όμως εφικτός ο στόχος της συγκέντρωσης 180 βουλευτών; Η κυβερνητική πλειοψηφία αριθμεί πλέον 154 βουλευτές (125 της ΝΔ και 29 του ΠΑΣΟΚ μετά την επανένταξη των Λοβέρδου και Αηδόνη). Μέχρι την επίτευξη του στόχου των 180, υπολείπονται 26 βουλευτές. Με δεδομένο ότι ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή θεωρείται δεδομένο ότι δεν θα στηρίξουν οποιαδήποτε κυβερνητική πρόταση, ενώ το ίδιο έχει δηλώσει και ο Πάνος Κομμένος για λογαριασμό των ΑΝΕΛ, η κύρια δεξαμενή από την οποία φιλοδοξεί να αντλήσει ψήφους η κυβέρνηση είναι οι 23 ανεξάρτητοι βουλευτές. Από αυτούς, 5 (Ν. Κακλαμάνης - Α' Αθήνας, Β. Πολύδωρας - Β' Αθήνας, Ν. Σταυρογιάννης - Φθιώτιδα, Γ. Κασαπίδης - Κοζάνη, Ν. Νικολόπουλος - Αχαΐα) προέρχονται από τη ΝΔ, 4 (Μ. Μπόλαρης - Σέρρες, Μ. Ανδρουλάκης - Β' Αθήνα, Θ. Παραστατί-δης - Κιλκίς, Θ. Τζάκρη - Πέλλα) από το ΠΑΣΟΚ, 5, (X. Γιαταγάνα - Α' Θεσσαλονίκης, Κ. Γιοβανόπουλος - Ημαθία, Μ. Ιατρίδη - Δωδεκάνησα, Β. Καπερνάρος - Β' Αθήνα, Γ. Νταβρής - Αχαΐα) από τους ΑΝΕΛΛ, 5 (Ο. Βουδούρης - Β' Αθήνα, Β. Οικονόμου - Αττική, Π. Μουτσινάς - Μαγνησία, Κ. Μάρκου - Β'Θεσσαλονίκης, Γ. Ψαριανός - Β'Αθήνας,) από τη ΔΗΜΑΡ, ένας (Π. Τατσόπουλος - Β' Αθήνας) από τον ΣΥΡΙΖΑ, 2 (Χρ. Αλεξόπουλος - Λάρισα, Ευ. Μπούκουρας - Κορινθία) από τη Χρυσή Αυγή και ο Γ. Κουράκος - Β' Πειραιά, που έφυγε νωρίς από τους ΑΝΕΛ.
Ανάλογα με τον συνομιλητή είναι και τα μέσα «προσέγγισης» που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση. Σύμφωνα με αυτήκοους μάρτυρες, ο Τρικαλινός βουλευτής της ΝΔ Μ. Ταμήλος έταζε σε ανεξάρτητους -πρώην γαλάζιους- βουλευτές τρία υπουργεία, υποσχόμενος ότι θα υπάρξει και δυναμική επιστροφή του Κ. Καραμανλή στην πολιτική σκηνή. Σύμφωνα με πληροφορίες, συνεργάτες του πρωθυπουργού πρότειναν, πριν τον πρόσφατο ανασχηματισμό, στον ανεξάρτητο βουλευτή της Αχαΐας Ν. Νικολόπουλο τη θέση του υπουργού Εργασίας, όμως ο ίδιος την απέρριψε. Σε άλλες περιπτώσεις, βουλευτές της ΝΔ φέρονται να πλησιάζουν βουλευτές των ΑΝΕΛΛ, ανεξάρτητους, αλλά και βουλευτές της ΔΗΜΑΡ και να βολιδοσκοπούν τις προθέσεις τους σχετικά με τα πρόσωπα που είναι πρόθυμος να προτείνει ο πρωθυπουργός προκειμένου να αποφύγει τις κάλπες. Σύμφωνα με πληροφορίες, έκπληκτη βουλευτής των ΑΝΕΛΛ άκουσε συνάδελφό της από τη ΝΔ να της παρουσιάζει ως πρόσωπα που θα μπορούσαν να προταθούν για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας τον Μ. Γλέζο και τον Κ. Καραμανλή, βολιδοσκοπώντας τις αντιδράσεις της απέναντι τους.
Ρίχνουν άδεια για να πιάσουν γεμάτα, θα έλεγε κανείς.Όμως υπάρχουν και άλλου είδους παζάρια. Το σκηνικό θυμίζει τις εποχές με τις «βαλίτσες» του Τομ Πάπας και τα γεγονότα της αποστασίας του 1965. Λέγεται ότι τότε ο ελληνοαμερικανός μεγιστάνας εξαγόρασε με χρήμα την ψήφο κάποιων βουλευτών. Τα πολιτικά στέκια βοούν ότι αναβιώνουν μέρες του '65 και κάνουν λόγο για «ταρίφα» ενός εκατομμυρίου ευρώ το κεφάλι.
Πάντως στην παρούσα φάση, ακόμα κι αν η κυβέρνηση έπειθε όλους τους ανεξάρτητους βουλευτές μετά μέσα που είναι διατεθειμένη να χρησιμοποιήσει, τα «κουκιά» και πάλι δεν θα ήταν αρκετά, αφού φτάνουν οριακά τους 177 βουλευτές. Κλειδί των εξελίξεων για την κυβέρνηση παραμένει η ΔΗΜΑΡ. Συνεργάτες του πρωθυπουργού σημειώνουν ότι η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ δεν θέλει με κανέναν τρόπο να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές. Ο υπουργός Υγείας Μ. Βορίδης, μιλώντας πρόσφατα σε «πηγαδάκι» στο διάδρομο της Βουλής, επαίρετο για την πολιτική εξαφάνιση της ΔΗΜΑΡ θέτοντας ως επόμενο στόχο τους ΑΝΕΛ.
Πράγματι,ο Φ. Κουβέλης δεν θέλει άμεση προσφυγή στις κάλπες, αφού γνωρίζει ότι κάτι τέτοιο ίσως αφήσει το κόμμα του εκτός Κοινοβουλίου. Η πολιτική επιβίωση της ΔΗΜΑΡ κρέμεται από μια κλωστή, ειδικά στην παρούσα φάση που έχει αποδεκατιστεί μετά τις αποχωρήσεις στελεχών της. Θέμα τίθεται και με την οικονομική βιωσιμότητά της, αφού η συντήρηση ενός κόμματος, όπως η ΔΗΜΑΡ, είναι μια πολύ δαπανηρή υπόθεση, που θα γίνει «αβάσταχτη» σε περίπτωση πρόωρων εκλογών. Το ερώτημα είναι τι ανταλλάγματα είναι διατεθειμένος να δώσει ο πρωθυπουργός για να μην πέσει η κυβέρνησή του, αλλά και τι ανταλλάγματα είναι διατεθειμένος να προσφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, που θα μπορούσε να είναι μια «σανίδα σωτηρίας» για το πολιτικό προσωπικό της ΔΗΜΑΡ.
Ο Φ. Κουβέλης, πάντως, γνωρίζει ότι οι 11 ψήφοι των βουλευτών της ΔΗΜΑΡ είναι ο απόλυτός ρυθμιστικός παράγοντας για την εκλογή ή μη Προέδρου από αυτή τη Βουλή και αυτό το χαρτί θα το παζαρέψει μέχρι τέλους.
Τα κυβερνητικά σχέδια για τη διαμόρφωση προεδρικής πλειοψηφίας περιλαμβάνουν και την προσέγγιση βουλευτών των ΑΝΕΛ.
Σενάρια κυκλοφορούν πως η κυβέρνηση έχει εξασφαλίσει «παρακαταθήκη» 20 εκατομμυρίων, με σκοπό να τα διαθέσει αποκλειστικά για την εξαγορά τους, προκειμένου να αποχωρήσουν από το κόμμα τους, να επιστρέφουν στη ΝΔ και να ψηφίσουν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας!
Υπάρχουν όμως και άλλες μορφές «διευκολύνσεων». Ο Κ. Γιοβανόπουλος, βουλευτής Ημαθίας, που αντιμετώπιζε προβλήματα με οικονομικούς ελέγχους σε επιχειρήσεις του πατέρα του, σταμάτησε να δέχεται «ενοχλήσεις» μετά την αποχώρησή του, από τους ΑΝ.ΕΛ, την οποία -όπως λένε τα στελέχη του κόμματος- δεν αιτιολόγησε ποτέ... Σημερινή ανεξάρτητη βουλευτής Δωδεκανήσου, η Μ. Ιατρίδη ανακοίνωσε διά τηλεφώνου στις 3 Ιουνίου στον πρόεδρο του κόμματος των ΑΝΕΛ την αποχώρησή της, ισχυριζόμενη ότι δεν πείθονται οι ψηφοφόροι της να τη στηρίξουν εάν δεν επιστρέφει στη ΝΔ! Η κουμπαριά της με την Όλγα Κεφαλογιάννη έπιασε τόπο και μάλλον δεν θα πάει χαμένη. Βγήκε πολύ ενισχυμένη από την αποχώρηση. Όχι σε δημοτικότητα πάντως. Έχω τα money φώναζε ο Τομ Πάπας την εποχή της αποστασίας. Κάποιοι βρήκαν το δρόμο.
Καλώς ήρθατε στην αστική δημοκρατία
Φαίνεται λοιπόν ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει κάθε αθέμιτο μέσο, για να γαντζωθεί κι άλλο στην εξουσία. Δεν είναι όμως μόνο δική της επιδίωξη. Οι δανειστές και η τρόικα επιθυμούν διακαώς την παραμονή του Αν. Σαμαρά στο τιμόνι της χώρας, προκειμένου να συνεχιστούν οι μνημονιακές πολιτικές. Ανάλογες είναι και οι φιλοδοξίες του ντόπιου επιχειρηματικού κατεστημένου, που έχει ανοιχτές «δουλειές» με τους κυβερνώντες και προσβλέπει σε μεγάλο μερίδιο από την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και τα κονδύλια του ΕΣΠΑ. Αυτό που σίγουρα θέλουν να αποφύγουν είναι το «ατύχημα», όπως το χαρακτηρίζουν, μιας πρόωρης προσφυγής στις κάλπες.
Η δωροδοκία, ο χρηματισμός, οι συναλλαγές και τα ρουσφέτια για την επίτευξη πολιτικών στόχων, δεν είναι καινούργιο φαινόμενο στην ελληνική ή στη διεθνή πολιτική σκηνή. Αντιθέτως, είναι ακριβώς ο τρόπος με τον οποίο διαιωνίζεται η αντιπροσωπευτική «μας» δημοκρατία. Το μόνο που μένει είναι να δούμε αν θα γίνουμε κι εμείς μάρτυρες στην επανάληψη άλλης μιας βρώμικης ιστορίας «αστικής δημοκρατίας»...
Ο επιτελικός σχεδιασμός φέρει την υπογραφή του πρωθυπουργού με την
απαραίτητη συμβολή του Ευάγγελου Βενιζέλου. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι δυο πολιτικοί είναι αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουν όλα τα όπλα που διαθέτουν στη φαρέτρα τους.Ακόμη και τα πιο «δαπανηρά». Δεν υπάρχουν περιθώρια αποτυχίας.
«Στην πολιτική υπάρχουν πράγματα που λέγονται αλλά δεν γίνονται, και
πράγματα που γίνονται αλλά δεν λέγονται» είχε πει ο Κωνσταντίνος
Καραμανλής ο πρεσβύτερος. Σίγουρα κάτι περισσότερο θα ήξερε για τις
πολιτικές διεργασίες του παρασκηνίου.
Η θητεία του Προέδρου της Δημοκρατίας λήγει το Φεβρουάριο του 2015, ωστόσο ο Αντώνης Σαμαράς φαίνεται αποφασισμένος να ζητήσει την εκλογή νέου Προέδρου νωρίτερα, με πιθανότερη ημερομηνία, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, τα τέλη Οκτωβρίου ή το πρώτο Ι5ήμερο του Νοεμβρίου. Τη δυνατότητα του δίνει το άρθρο 32 του Συντάγματος που προβλέπει: «Η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από τη Βουλή γίνεται με ονομαστική ψηφοφορία και σε ειδική συνεδρίαση, που συγκαλείται από τον Πρόεδρο της Βουλής έναν τουλάχιστο μήνα πριν λήξει η θητεία του εν' ενεργεία Προέδρου της Δημοκρατίας, κατά τα οριζόμενα στον Κανονισμό της Βουλής». Η λέξη «τουλάχιστον» είναι αυτή που δίνει το δικαίωμα στον πρωθυπουργό να πυροδοτήσει τις πολιτικές εξελίξεις. Με την προϋπόθεση, βέβαια, ότι θα έχουν βρεθεί οι 180...
Προς άγραν βουλευτών...
Στην πολιτική και δημοσιογραφική «πιάτσα» διακινοήνται διάφορα σενάρια για τα μέσα που μετέρχεται η κυβέρνηση, προκειμένου να εξασφαλίσει τον «μαγικό αριθμό» των 180 βουλευτών. Πληροφορίες για «μικρές» και «μεγάλες εξυπηρετήσεις» σε βουλευτές. Υποσχέσεις για τη μελλοντική ανάληψη αξιωμάτων. Ιστορίες για «βαλίτσες» με χρήματα που είναι έτοιμες να αλλάξουν χέρια, αλλά και άλλες «δαπανηρές» μεθόδους, ικανές να «πείσουν» και τους πλέον «ανένδοτους»...
«Έχει αρχίσει ήδη μια μεγάλη επιχείρηση συγκέντρωσης “προθύμων βουλευτών” για να βρεθούν οι 180 που απαιτούνται για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας (...) Με όλα τα μέσα. Πρόκειται για καθαρή συναλλαγή. Δεν μιλάω μόνον για χρήματα, δεν το γνωρίζω, χωρίς να το αποκλείω κιόλας. Μιλάω για υποσχέσεις, για εξυπηρετήσεις, εξασφαλίσεις, ακόμη και διορισμούς συγγενών - όλα τα γνωστά, δηλαδή, του ελληνικού πολιτικού συστήματος». Η συγκεκριμένη τοποθέτηση - καταπέλτης έγινε από τον καθηγητή και βουλευτή της ΔΗΜΑΡ Γιάννη Πανούση, στις 5 Ιουλίου, σε συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία».
Ο Γ. Πανούσης αποκάλυψε δημόσια όσα είδε να διαδραματίζονται μπροστά στα μάτια του. To UNFOLLOW επικοινώνησε με τον βουλευτή της ΔΗΜΑΡ, που μας επανέλαβε επί λέξει τις καταγγελίες του, προσθέτοντας με νόημα ότι «υπάρχουν βουλευτών αλλά και αρχηγοί πολιτικών κομμάτων, που με κανέναν τρόπο δεν θέλουν να υπάρξει πρόωρη προσφυγή στις κάλπες».
«Κανένας», μας είπε, «δεν αφήνει εύκολα μια βουλευτική θητεία 1,5 χρόνο πριν τη λήξη της. Αυτό μπορεί από κάποιους να παρουσιαστεί έως και θεμιτό, αλλά όταν ακολουθείς αυτή την τακτική δεν μπορείς να δηλώνεις “αριστερός”». Ο ίδιος, ξετυλίγοντας το κουβάρι ενός πολιτικού σκηνικού που σαπίζει, μας ανέφερε: «Υπάρχουν επίπεδα και επίπεδα συναλλαγής. Υπάρχει επίσης και διαπλοκή, αφού μέσα στο κοινοβούλιο βρίσκονται πάνω από 10 κυβερνητικοί βουλευτές που έχουν απευθείας επαφές με πρεσβείες, εφοπλιστές, τραπεζίτες, ανθρώπους του κατεστημένου, οι οποίοι πολιτεύονται εξυπηρετώντας τα συγκεκριμένα συμφέροντα». Σύμφωνα με πληροφορίες αλλά και επιλεγμένες διαρροές, κάποιες από τις μεθοδεύσεις, που κατήγγειλε ο Γ. Πανούσης, φαίνεται να βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη.
Είναι όμως εφικτός ο στόχος της συγκέντρωσης 180 βουλευτών; Η κυβερνητική πλειοψηφία αριθμεί πλέον 154 βουλευτές (125 της ΝΔ και 29 του ΠΑΣΟΚ μετά την επανένταξη των Λοβέρδου και Αηδόνη). Μέχρι την επίτευξη του στόχου των 180, υπολείπονται 26 βουλευτές. Με δεδομένο ότι ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή θεωρείται δεδομένο ότι δεν θα στηρίξουν οποιαδήποτε κυβερνητική πρόταση, ενώ το ίδιο έχει δηλώσει και ο Πάνος Κομμένος για λογαριασμό των ΑΝΕΛ, η κύρια δεξαμενή από την οποία φιλοδοξεί να αντλήσει ψήφους η κυβέρνηση είναι οι 23 ανεξάρτητοι βουλευτές. Από αυτούς, 5 (Ν. Κακλαμάνης - Α' Αθήνας, Β. Πολύδωρας - Β' Αθήνας, Ν. Σταυρογιάννης - Φθιώτιδα, Γ. Κασαπίδης - Κοζάνη, Ν. Νικολόπουλος - Αχαΐα) προέρχονται από τη ΝΔ, 4 (Μ. Μπόλαρης - Σέρρες, Μ. Ανδρουλάκης - Β' Αθήνα, Θ. Παραστατί-δης - Κιλκίς, Θ. Τζάκρη - Πέλλα) από το ΠΑΣΟΚ, 5, (X. Γιαταγάνα - Α' Θεσσαλονίκης, Κ. Γιοβανόπουλος - Ημαθία, Μ. Ιατρίδη - Δωδεκάνησα, Β. Καπερνάρος - Β' Αθήνα, Γ. Νταβρής - Αχαΐα) από τους ΑΝΕΛΛ, 5 (Ο. Βουδούρης - Β' Αθήνα, Β. Οικονόμου - Αττική, Π. Μουτσινάς - Μαγνησία, Κ. Μάρκου - Β'Θεσσαλονίκης, Γ. Ψαριανός - Β'Αθήνας,) από τη ΔΗΜΑΡ, ένας (Π. Τατσόπουλος - Β' Αθήνας) από τον ΣΥΡΙΖΑ, 2 (Χρ. Αλεξόπουλος - Λάρισα, Ευ. Μπούκουρας - Κορινθία) από τη Χρυσή Αυγή και ο Γ. Κουράκος - Β' Πειραιά, που έφυγε νωρίς από τους ΑΝΕΛ.
Ανάλογα με τον συνομιλητή είναι και τα μέσα «προσέγγισης» που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση. Σύμφωνα με αυτήκοους μάρτυρες, ο Τρικαλινός βουλευτής της ΝΔ Μ. Ταμήλος έταζε σε ανεξάρτητους -πρώην γαλάζιους- βουλευτές τρία υπουργεία, υποσχόμενος ότι θα υπάρξει και δυναμική επιστροφή του Κ. Καραμανλή στην πολιτική σκηνή. Σύμφωνα με πληροφορίες, συνεργάτες του πρωθυπουργού πρότειναν, πριν τον πρόσφατο ανασχηματισμό, στον ανεξάρτητο βουλευτή της Αχαΐας Ν. Νικολόπουλο τη θέση του υπουργού Εργασίας, όμως ο ίδιος την απέρριψε. Σε άλλες περιπτώσεις, βουλευτές της ΝΔ φέρονται να πλησιάζουν βουλευτές των ΑΝΕΛΛ, ανεξάρτητους, αλλά και βουλευτές της ΔΗΜΑΡ και να βολιδοσκοπούν τις προθέσεις τους σχετικά με τα πρόσωπα που είναι πρόθυμος να προτείνει ο πρωθυπουργός προκειμένου να αποφύγει τις κάλπες. Σύμφωνα με πληροφορίες, έκπληκτη βουλευτής των ΑΝΕΛΛ άκουσε συνάδελφό της από τη ΝΔ να της παρουσιάζει ως πρόσωπα που θα μπορούσαν να προταθούν για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας τον Μ. Γλέζο και τον Κ. Καραμανλή, βολιδοσκοπώντας τις αντιδράσεις της απέναντι τους.
Ρίχνουν άδεια για να πιάσουν γεμάτα, θα έλεγε κανείς.Όμως υπάρχουν και άλλου είδους παζάρια. Το σκηνικό θυμίζει τις εποχές με τις «βαλίτσες» του Τομ Πάπας και τα γεγονότα της αποστασίας του 1965. Λέγεται ότι τότε ο ελληνοαμερικανός μεγιστάνας εξαγόρασε με χρήμα την ψήφο κάποιων βουλευτών. Τα πολιτικά στέκια βοούν ότι αναβιώνουν μέρες του '65 και κάνουν λόγο για «ταρίφα» ενός εκατομμυρίου ευρώ το κεφάλι.
Πάντως στην παρούσα φάση, ακόμα κι αν η κυβέρνηση έπειθε όλους τους ανεξάρτητους βουλευτές μετά μέσα που είναι διατεθειμένη να χρησιμοποιήσει, τα «κουκιά» και πάλι δεν θα ήταν αρκετά, αφού φτάνουν οριακά τους 177 βουλευτές. Κλειδί των εξελίξεων για την κυβέρνηση παραμένει η ΔΗΜΑΡ. Συνεργάτες του πρωθυπουργού σημειώνουν ότι η ηγεσία της ΔΗΜΑΡ δεν θέλει με κανέναν τρόπο να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές. Ο υπουργός Υγείας Μ. Βορίδης, μιλώντας πρόσφατα σε «πηγαδάκι» στο διάδρομο της Βουλής, επαίρετο για την πολιτική εξαφάνιση της ΔΗΜΑΡ θέτοντας ως επόμενο στόχο τους ΑΝΕΛ.
Πράγματι,ο Φ. Κουβέλης δεν θέλει άμεση προσφυγή στις κάλπες, αφού γνωρίζει ότι κάτι τέτοιο ίσως αφήσει το κόμμα του εκτός Κοινοβουλίου. Η πολιτική επιβίωση της ΔΗΜΑΡ κρέμεται από μια κλωστή, ειδικά στην παρούσα φάση που έχει αποδεκατιστεί μετά τις αποχωρήσεις στελεχών της. Θέμα τίθεται και με την οικονομική βιωσιμότητά της, αφού η συντήρηση ενός κόμματος, όπως η ΔΗΜΑΡ, είναι μια πολύ δαπανηρή υπόθεση, που θα γίνει «αβάσταχτη» σε περίπτωση πρόωρων εκλογών. Το ερώτημα είναι τι ανταλλάγματα είναι διατεθειμένος να δώσει ο πρωθυπουργός για να μην πέσει η κυβέρνησή του, αλλά και τι ανταλλάγματα είναι διατεθειμένος να προσφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ, που θα μπορούσε να είναι μια «σανίδα σωτηρίας» για το πολιτικό προσωπικό της ΔΗΜΑΡ.
Ο Φ. Κουβέλης, πάντως, γνωρίζει ότι οι 11 ψήφοι των βουλευτών της ΔΗΜΑΡ είναι ο απόλυτός ρυθμιστικός παράγοντας για την εκλογή ή μη Προέδρου από αυτή τη Βουλή και αυτό το χαρτί θα το παζαρέψει μέχρι τέλους.
Τα κυβερνητικά σχέδια για τη διαμόρφωση προεδρικής πλειοψηφίας περιλαμβάνουν και την προσέγγιση βουλευτών των ΑΝΕΛ.
Σενάρια κυκλοφορούν πως η κυβέρνηση έχει εξασφαλίσει «παρακαταθήκη» 20 εκατομμυρίων, με σκοπό να τα διαθέσει αποκλειστικά για την εξαγορά τους, προκειμένου να αποχωρήσουν από το κόμμα τους, να επιστρέφουν στη ΝΔ και να ψηφίσουν για Πρόεδρο της Δημοκρατίας!
Υπάρχουν όμως και άλλες μορφές «διευκολύνσεων». Ο Κ. Γιοβανόπουλος, βουλευτής Ημαθίας, που αντιμετώπιζε προβλήματα με οικονομικούς ελέγχους σε επιχειρήσεις του πατέρα του, σταμάτησε να δέχεται «ενοχλήσεις» μετά την αποχώρησή του, από τους ΑΝ.ΕΛ, την οποία -όπως λένε τα στελέχη του κόμματος- δεν αιτιολόγησε ποτέ... Σημερινή ανεξάρτητη βουλευτής Δωδεκανήσου, η Μ. Ιατρίδη ανακοίνωσε διά τηλεφώνου στις 3 Ιουνίου στον πρόεδρο του κόμματος των ΑΝΕΛ την αποχώρησή της, ισχυριζόμενη ότι δεν πείθονται οι ψηφοφόροι της να τη στηρίξουν εάν δεν επιστρέφει στη ΝΔ! Η κουμπαριά της με την Όλγα Κεφαλογιάννη έπιασε τόπο και μάλλον δεν θα πάει χαμένη. Βγήκε πολύ ενισχυμένη από την αποχώρηση. Όχι σε δημοτικότητα πάντως. Έχω τα money φώναζε ο Τομ Πάπας την εποχή της αποστασίας. Κάποιοι βρήκαν το δρόμο.
Καλώς ήρθατε στην αστική δημοκρατία
Φαίνεται λοιπόν ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να χρησιμοποιήσει κάθε αθέμιτο μέσο, για να γαντζωθεί κι άλλο στην εξουσία. Δεν είναι όμως μόνο δική της επιδίωξη. Οι δανειστές και η τρόικα επιθυμούν διακαώς την παραμονή του Αν. Σαμαρά στο τιμόνι της χώρας, προκειμένου να συνεχιστούν οι μνημονιακές πολιτικές. Ανάλογες είναι και οι φιλοδοξίες του ντόπιου επιχειρηματικού κατεστημένου, που έχει ανοιχτές «δουλειές» με τους κυβερνώντες και προσβλέπει σε μεγάλο μερίδιο από την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και τα κονδύλια του ΕΣΠΑ. Αυτό που σίγουρα θέλουν να αποφύγουν είναι το «ατύχημα», όπως το χαρακτηρίζουν, μιας πρόωρης προσφυγής στις κάλπες.
Η δωροδοκία, ο χρηματισμός, οι συναλλαγές και τα ρουσφέτια για την επίτευξη πολιτικών στόχων, δεν είναι καινούργιο φαινόμενο στην ελληνική ή στη διεθνή πολιτική σκηνή. Αντιθέτως, είναι ακριβώς ο τρόπος με τον οποίο διαιωνίζεται η αντιπροσωπευτική «μας» δημοκρατία. Το μόνο που μένει είναι να δούμε αν θα γίνουμε κι εμείς μάρτυρες στην επανάληψη άλλης μιας βρώμικης ιστορίας «αστικής δημοκρατίας»...
Από ΒΑΘΥ ΚΟΚΚΙΝΟ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου