Νονός ο Ράιχενμπαχ στο «νέο πρόγραμμα»

Σύσσωμη η χώρα βαδίζει ολοταχώς στην έξοδο από το μνημόνιο. Το τελευταίο μνημόνιο. Ή καλύτερα το «τέως». Αφού όλοι ξέρουν, ακόμα και οι πέτρες που έχουν μπει στον πάγκο του ΤΑΙΠΕΔ, πως το μνημόνιο που τελειώνει είναι το τελευταίο στη σειρά, ενώ έπεται το επόμενο. Τι θα γίνει όμως με την τρόικα; Τι θα κάνουμε χωρίς βαρβάρους που λέει κι ο ποιητής (και τον αντιγράφει κάθε κυβερνητικό στέλεχος πιστεύοντας πως η στροφή  του ποιητή του προσδίδει πνευματικότητα);

Εντάξει, ηρεμίστε, δεν θα μείνουμε χωρίς βαρβάρους. Πως θα γινόταν άλλωστε κάτι τέτοιο αφού έχουμε φροντίσει να τους δώσουμε την εξουσία; Εδώ θα μείνουν οι βάρβαροι, και δεν εννοώ τους Ισλαμιστές. Χριστιανοί είναι οι δικοί μας βάρβαροι.

Γιατί πως αλλιώς μπορεί να πεις κάποιον που δεν διστάζει να βάλει κρυφές χρεώσεις στα φάρμακα καρκινοπαθών; Και να τους αναγκάζει να περιμένουν έως και τέσσερις μήνες σε λίστες αναμονής;

Πως να πεις αυτούς που έχουν ξετινάξει τα...

ασφαλιστικά ταμεία, μαζί με τους φίλους τους, οδηγώντας τον κόσμο στο μονόδρομο της ιδιωτικής υγείας;

Πως αλλιώς να πεις αυτούς που στοιβάζουν ανθρώπους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, κρεμώντας στο λαιμό τους την ταμπέλα «παράνομος»;

Πως να πεις αυτούς που θεωρούν πως η αύξηση του, κατοχυρωμένου από τους κρατικούς ελέγχους, κατώτατου μισθού «καταστροφή για την οικονομία»;

Πως να πεις αυτούς που το θεμέλιο δικαίωμα, μετά της υγείας, αυτό της στέγης το αντιμετωπίζουν ως πηγή εσόδου και πολεμούν να το εξαφανίσουν;

Πως να πεις αυτούς που έχουν κάνει την καταστολή «νέα κανονικότητα»;

Πως αλλιώς μπορείς να τους περιγράψεις με μία λέξη, εύγλωττα και συμπυκνωμένα, αν όχι βαρβάρους;

Οι βάρβαροι λοιπόν, επιχειρούν να πάνε σε εκλογές πριν την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, για να περάσουμε μαζί το κατώφλι της «μετά τα μνημόνια εποχής». Και τι προβλέπουν οι συμφωνίες με τους εταίρους τους για την επόμενη ημέρα;

Οι προβλεπόμενοι μηχανισμοί της Ευρώπης κάνουν λόγο για Memorandum of Understanding. Ένα μνημόνιο δηλαδή. Και τι θα έχει αυτό το μνημόνιο, που δεν θα είναι σαν το προηγούμενο, επειδή το προηγούμενο τελείωσε;

Θα προβλέπει τη συνέχιση της δημοσιονομικής προσαρμογής της χώρας στη λιτότητα του Βερολίνου, χωρίς καν την ενόχληση της αμερικανοτραφούς «φιλοαναπτυξιακής» προσέγγισης του ΔΝΤ.

Κοινώς: Ο Βασιλιάς είναι νεκρός, ζήτω ο Βασιλιάς!

Η διαφορά θα είναι πως δεν θα υπάρχει μία τρόικα που θα πηγαινοέρχεται κάθε τόσο για να ελέγχει την πορεία του προγράμματος. Γιατί να συμβαίνει αυτό αφού εδώ και χρόνια έχει εγκατασταθεί στη χώρα μας η τρόικα που επέβαλλε μέχρι τώρα την εφαρμογή του προγράμματος, και θα συνεχίσει να το κάνει. Απλώς τώρα θα γίνει πιο διάσημη.

Η Task Force είναι εδώ. Και μάλιστα, μετά από μία ενδεχόμενη… απέλαση της παρούσας τρόικας, θα εμφανιστεί στην κοινή γνώμη ως κάτι κανονικό. Τόσα χρόνια βρίσκεται στην πατρίδα μας ο Ράιχενμπαχ! Τώρα θα μας ενοχλήσει;

Ας είμαστε λοιπόν σε αναμονή για το όνομα που η ομάδα του βασιλιά Ράιχενμπαχ θα αποφασίσει και θα δώσει στο νέο πρόγραμμα, στο οποίο έχει τόση ανάμειξη η κυβέρνηση, που ακόμα και το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής δηλώνει επίσημα πως δεν υπάρχει σχέδιο για την επόμενη ημέρα.

Το σχέδιο υπάρχει. Σχέδιο απόδρασης. Αφού στο πόδι τους θα μένουν απευθείας οι εντολείς τους.

Κι ας κόψουν οι επόμενες κυβερνήσεις της χώρας τον λαιμό τους.

Από Ρεμπελίσκος