Η ζωή εν τάφω

Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο ταιριαστό για τη σημερινή Ελλάδα από την αναζήτηση ενός τάφου. Είναι κάτι το εκπληκτικό, ένα αριστούργημα εμπνευσμένο από τα πιο απροσδόκητα σενάρια της ζωής.

Μία ολόκληρη χώρα ψάχνει να μάθει λεπτομέρειες για έναν αρχαίο τάφο, που όσο όμορφος και αν είναι σαν κατασκευή και σαν διακόσμηση, είναι απλά ένας τάφος που στην καλύτερη των περιπτώσεων κρύβει ένα σπουδαίο πτώμα. Και όσο πιο σπουδαίο είναι το πτώμα τόσο το καλύτερο για την κυβέρνηση, τους ψηφοφόρους της, αλλά και αυτούς που ανέχονται το να βλέπουν...

την καταστροφή μίας χώρας χωρίς να κάνουν τίποτα.

Ο Σαμαράς, σαν άλλος Ιντιάνα Τζόουνς, έκανε λεπτομερείς δηλώσεις για τον τάφο στην Αμφίπολη, τα τηλεοπτικά κανάλια έδειξαν πόσο λατρεύουν τη νεκροφιλία και, μετά απο καιρό, η χώρα ελπίζει βάσιμα σε κάτι. Σε τι; Μα στο μόνο πράγμα που μπορεί να ελπίζει, δηλαδή σε ένα καλύτερο παρελθόν. 

Αν δούμε το σήμερα της χώρας θα μας πιάσει μελαγχολία. Αν κοιτάξουμε το αύριο της χώρας, αυτό θα είναι γεμάτο γεροσάψαλα, φασίστες, άτομα που είναι φασίστες, αλλά ξέχασαν να τους το πουν και μία ατελείωτη μιζέρια. Επομένως, η ελπίδα της Ελλάδας είναι το ένδοξο παρελθόν της και τα πτώματα που βρίσκονται στα εδάφη της.

Απίστευτο και όμως τόσο ελληνικό...

Από Imf fu©k off