Πέρασε μία μέρα όπου το πρώτο θέμα ήταν οι δηλώσεις του σχιζοφρενή. Ωραία. Πέρασε και δεύτερη μέρα. Αρχίζεις να μυρίζεσαι τη δουλειά. Μετά πέρασε και τρίτη μέρα, βλέπεις ότι μπορεί να περάσει μία ολόκληρη εβδομάδα και τότε καταλαβαίνεις ότι υπάρχει μεγάλο πρόβλημα.
Σε πολλά από τα κείμενα μας έχουμε επισημάνει την επιβλητική παρουσία της βλακείας σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας μας και, κυρίως, στην πολιτική. Η βλακεία, αυτό το πανάρχαιο και αξεπέραστο ανθρώπινο φαινόμενο, είναι κυρίαρχη στην εποχή μας, ζει ανάμεσα μας και έχει διοχετευτεί σε όλα τα κόμματα, από τα πιο αριστερά, μέχρι τα πιο δεξιά. Μάταια, μερικοί αιώνιοι θεωρητικοί προσπαθούν...
Σε πολλά από τα κείμενα μας έχουμε επισημάνει την επιβλητική παρουσία της βλακείας σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας μας και, κυρίως, στην πολιτική. Η βλακεία, αυτό το πανάρχαιο και αξεπέραστο ανθρώπινο φαινόμενο, είναι κυρίαρχη στην εποχή μας, ζει ανάμεσα μας και έχει διοχετευτεί σε όλα τα κόμματα, από τα πιο αριστερά, μέχρι τα πιο δεξιά. Μάταια, μερικοί αιώνιοι θεωρητικοί προσπαθούν...
να μας πείσουν για το αντίθετο.
Ακόμα και σε προφανείς περιπτώσεις βλακείας, όπου είναι φως φανάρι ότι έχουμε να κάνουμε με καθαρή ηλιθιότητα, υπάρχουν άνθρωποι/κόμματα/ΜΜΕ και βολικές λογικές που προσπαθούν να στρέψουν την κουβέντα αλλού. Ήρθε η ώρα να τελειώνουμε με τα παραμύθια εδώ και τώρα. Ζούμε σε μία χρονική περίοδο που είναι εντελώς ανέξοδο και ταυτόχρονα επιπόλαιο να προσπαθείς να κρυφτείς πίσω από κάτι, αντί να εστιάσεις στην πραγματικότητα που ζούμε και μας πιέζει.
Ο γραφικός τηλεβιβλιοπώλης μπορεί να λέει ότι θέλει, όσο θέλει και όποτε θέλει. Τα κανάλια παρακαλάνε για τέτοια άτομα και είναι πασίγνωστο ότι οι αυλικοί του εκάστοτε βασιλιά/φεουδάρχη/προέδρου/πρωθυπουργού είναι πνευματικά ανάπηρα άτομα που επιδιώκουν να κερδίσουν την εύνοια του αρχηγού με το διαρκές κανάκεμα και το ασταμάτητο γλείψιμο. Το ίδιο ακριβώς κάνει ο αρχαιολάτρης τρελός γιατί ξέρει ότι αν πέσει ο αρχηγός του, την ίδια ώρα θα πέσει και αυτός και θα αναγκαστεί να πουλάει βιβλία με το κιλό, λες και είναι κουτσομούρες.
Το εξωπραγματικό της υπόθεσης είναι το εξής: πως είναι δυνατόν τόσο εύκολα να γίνεται νούμερο ένα θέμα της επικαιρότητας οι δηλώσεις του παλαβού; Μήπως επειδή είναι αξιόπιστος και ο λόγος του μετράει είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει; Μήπως γιατί έχει πέσει μέσα στις προβλέψεις του; Μήπως γιατί άφησε έργο στη δημόσια υγεία; Μήπως γιατί προκαλεί με την ισχυρή του επιχειρηματολογία τους πολιτικούς αντιπάλους του;
Τίποτα από τα παραπάνω δεν ισχύει. Ο μόνος λόγος που μπορεί να εξηγήσει επαρκώς την ενασχόληση του πολιτικού συστήματος με τέτοια άτομα είναι η βλακεία του πολιτικού συστήματος. Η βλακεία που έχει αυξήσει τις πωλήσεις της γιατί έχει μεγαλώσει το κοινό της. Η βλακεία που ανεβάζει τέτοια άτομα στην κορυφή της πυραμίδας και σκοτώνει κάθε ίχνος λογικής και ελπίδας. Όχι επειδή τρώμε στη μάπα τέτοιους πολιτικούς, αλλά γιατί υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες άτομα που λατρεύουν αυτούς τους πολιτικούς και έτσι τρέφεται το βλακολάγνο πολιτικό σύστημα.
Από Imf fu©k off
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου