Τα πολιτικά σκουπίδια και οι καθαρίστριες

Τα μεγάλα πνεύματα της κυβέρνησης–η Βούλτεψη και ο Γεωργιάδης– συναντήθηκαν  (που αλλού;) στο Mega,  και διέσπειραν για μια ακόμη φορά  τις νεοφιλελεύθερες (για να κυριολεκτούμε, τις φασίζουσες) απόψεις τους περί του θέματος των απολυμένων καθαριστριών του υπουργείου οικονομικών.

Η (πως είναι το μαλλί μου) Σοφία ούτε λίγο ούτε πολύ υποστήριξε ότι έχουμε άλλα σημαντικότερα πράγματα να κάνουμε και ως εκ τούτου αποτελεί  «ύβρη να ασχολούμαστε όλη την ημέρα...

με τις καθαρίστριες».

Η μέγιστη αυτή πολιτική προσωπικότητα στην τηλεοπτική της εμφάνιση πρόσθεσε ένα καταλυτικό (για τη δικαιολόγηση των απολύσεων) επιχείρημα:  «Είμαστε όλοι καθαρίστριες αλλά δεν μπορούμε να είμαστε όλοι κρατικοί υπάλληλοι». Δηλαδή, μας είπε η κυρία Βούλτεψη, δεν είμαστε όλοι ίσια και όμοια, άλλο οι Γιατροί (κι αυτοί όμως απολύονται) άλλο  οι στρατιωτικοί (κι αυτοί όμως δεν μπορούν να επιβιώσουν με τους πετσοκομμένους τους μισθούς), άλλο οι δικαστικοί (εδώ πάμε πάσο) κι άλλο – προφανώς οι βουλευτές και εξ επαγγέλματος σωτήρες της χώρας. Με τις καθαρίστριες θα ασχολούμαστε τώρα;

Αυτά είπε η τεράστια Βούλτεψη  για να συμπληρώσει το τιτάνας της πολιτικής Αδωνίς Γεωργιάδης:

«Αυτές οι συμπαθέστατες και αξιοπρεπέστατες κυρίες είναι πολίτες που έχουν περισσότερα δικαιώματα από τον κάθε άνεργο αυτής της χώρας; (…) η απόλυσή τους ήταν αποτέλεσμα της πτώχευσης του κράτους (…) Η κ. Αλεξίου θα κάνει συναυλία για την απολυμένη καθαρίστρια του Mega; Για να τελειώνουμε με τον λαϊκισμό στην χώρα».

Από τους  εν λόγω διαχειριστές και υπάλληλους των δανειστών και των μεγάλων ξένων και εγχώριων συμφερόντων δε θα περιμέναμε τίποτε διαφορετικό από τις απόψεις που εξέφρασαν. Αυτό, ωστόσο, που μας κάνει εντύπωση είναι το  ολοένα και μεγαλύτερο θράσος με το οποίο κάνουν τη βρώμικη δουλειά που έχουν αναλάβει να φέρουν σε πέρας. Δεν τους αρκεί που διαλύουν δομές, ξεπουλάνε δημόσιο πλούτο, απολύουν και εκμηδενίζουν εισοδήματα. Θέλουν, ταυτόχρονα να εμφανίζουν την πολιτική της ζούγκλας που εφαρμόζουν ως μοναδική επιλογή και τους εαυτούς τους ως αναντικατάστατους επιστάτες των ξένων (και εγχώριων) αφεντικών τους. Και το κάνουν, κρατώντας το βούρδουλα της εξουσίας τους,  χωρίς την παραμικρή ντροπή.

Προφανώς το θράσος τους βοηθά στην μάταιη προσπάθειά τους να αποδείξουν ότι δεν είναι μαριονέτες και πολιτικά σκουπίδια…

Δημήτρης Μηλάκας από imerodromos