Τον έκαναν διευθυντή σε κλινική που δεν λειτούργησε ποτέ

Γιατρός αναγνωρισμένου κύρους, αφού έστειλε επιστολές στον πρωθυπουργό και τους υπουργούς Υγείας και Εργασίας, προσέφυγε στη Δικαιοσύνη διεκδικώντας αποζημίωση για την ηθική βλάβη που υπέστη.

Καρδιοχειρουργός αναγνωρισμένου κύρους και με μεγάλη καριέρα στο εξωτερικό στράφηκε με αγωγή του κατά του Ελληνικού Δημοσίου και του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς του υποσχέθηκαν τη θέση του διευθυντή πανεπιστημιακής κλινικής, η οποία ωστόσο δε λειτούργησε ποτέ. Ο προσφεύγων κλήθηκε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, το Ιούνιο του 1992, καθώς είχε προκηρυχθεί μια θέση...

διδακτικού και ερευνητικού προσωπικού στην βαθμίδα καθηγητή με γνωστικό αντικείμενο την καρδιακή χειρουργική. Ο ίδιος είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών με ειδικότητα γενικής χειρουργικής θώρακος και αγγειοχειρουργικής (έχει εργαστεί στο νοσοκομείο Methodist του Χιούστον στις ΗΠΑ και σε άλλα πανεπιστημιακά νοσοκομεία, όπως του Χάρβαρντ, Medical Collegeof Wisconsin και Baylor College of Medicine.

Μετά την πρόσκληση που του έγινε, εγκατάλειψε τα πάντα στις ΗΠΑ και ήρθε στην Ελλάδα. Μάλιστα, το Σεπτέμβριο του 1993 ο εν λόγω καρδιοχειρουργός εξελέγη τακτικός καθηγητής και στη συνέχεια (τον Απρίλιο του 1998) διορίστηκε διευθυντής της κλινικής αυτής, η οποία εγκαταστάθηκε στο Κοργιαλένειο – Μπενάκειο Νοσοκομείο. Ωστόσο, η κλινική ουδέποτε λειτούργησε, με συνέπεια ο εν λόγω γιατρός - αφού έστειλε σχετικές επιστολές στον πρωθυπουργό, τους υπουργούς Υγείας και Εργασίας, στο πρυτανικό συμβούλιο, τον πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών και τον πρόεδρο της Ιατρικής Σχολής – να προσφύγει στη Δικαιοσύνη διεκδικώντας αποζημίωση για την ηθική βλάβη που υπέστη. Ειδικότερα, διεκδίκησε το ποσό των 5.000.000 ευρώ, κάνοντας λόγο για προσβολή της προσωπικότητας του ως επιστήμονα, ερευνητή και πανεπιστημιακού διδασκάλου, ενώ επικαλέστηκε ότι επλήγη και το διεθνές επιστημονικό του κύρος.

Το Διοικητικό Πρωτοδικείο έκρινε ότι το Ελληνικό Δημόσιο και το Πανεπιστήμιο Αθηνών πρέπει να πληρώσουν στο καθηγητή το ποσό των 150.000 ευρώ γιατί «διαψεύστηκε η εμπιστοσύνη που έδειξε ο καθηγητής στα κρατικά και πανεπιστημιακά όργανα. Δηλαδή η αρνητική αυτή συμπεριφορά των αρμοδίων οργάνων παραβίασε τις αρχές της νομιμότητας και της χρηστής διοίκησης. Παράλληλα, παραβιάστηκαν οι διατάξεις εκείνες του Συντάγματος που αναφέρονται στην υποχρέωση διασφάλισης της Δημόσιας υγείας των πολιτών και της ισότητας αφού έτυχε δυσμενέστερης μεταχείρισης έναντι των συναδέλφων του. Την ίδια στιγμή κράτος και Πανεπιστήμιο κατά παράβαση της ρητής Συνταγματικής επιταγής παρεμπόδισαν τη διδασκαλία, την έρευνα και την ανάπτυξη της ιατρικής επιστήμης».

Η υπόθεση πήγε και στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών το οποίο ανέβασε το ποσό της ηθικής βλάβης στα 250.000 ευρώ. Οι σύμβουλοι Επικρατείας όμως αποφάνθηκαν ότι το ποσό των 250.000 ευρώ είναι υπερβολικά υψηλό με το σκεπτικό ότι είναι σε προφανή δυσαναλογία σε σχέση με την έκταση της ηθικής βλάβης που υπέστη ο πανεπιστημιακός καθηγητής. Για το λόγο αυτό το ΣτΕ ανέπεμψε την υπόθεση και πάλι στο Εφετείο για νέο προσδιορισμό του ποσού την αποζημίωσης.

Από efsyn