Στέλνουν τους μαθητές μαζικά στα φροντιστήρια και στα ιδιωτικά σχολεία

Είναι λογικό να έχουν εργασία και εκείνοι οι πτυχιούχοι που τελείωσαν τα ελληνικά πανεπιστήμια αλλά δεν μπορούν να διοριστούν ως καθηγητές στα δημόσια σχολεία. Πρέπει κι αυτοί οι άνθρωποι να ζήσουν. Όμως αυτό δεν μπορεί να γίνεται σε βάρος τόσο των ψυχών των μαθητών όσο και της οικονομικής εξαθλίωσης των γονιών.

Ο νέος θεσμός της «τράπεζας θεμάτων» αλλά και ο διαφορετικός τρόπος βαθμολόγησης, για τους μαθητές της Α΄ Λυκείου, άφησε πολλούς από αυτούς τους μαθητές μετεξεταστέους για το Σεπτέμβριο. Δεν μπορούμε να διανοηθούμε...

ότι αυτό δεν το είχαν υπολογίσει οι εμπνευστές του νέου (για μια ακόμα φορά) συστήματος. Είτε το είχαν υπολογίσει και το επέλεξαν ενσυνείδητα, είτε δεν ξέρουν τις τους γίνεται σε σχέση με τους Έλληνες μαθητές. Σε κάθε περίπτωση το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Τα φροντιστήρια θα κάνουν «χρυσές δουλειές» ακόμα και μέσα στο Καλοκαίρι, σε βάρος μαθητών και γονιών που υπολογίζουν με το ζόρι τα γλίσχρα οικονομικά τους.

Επιπλέον, το γεγονός ότι από την Α΄ Λυκείου, της σχολικής χρονιάς που μόλις τελείωσε, θα συνυπολογίζονται οι βαθμοί και των τριών τάξεων του Λυκείου για την εισαγωγή στο Πανεπιστήμιο, έστειλε χιλιάδες μαθητές, τόσο στα ιδιωτικά σχολεία, για να εξασφαλίσουν υψηλότερη βαθμολογία, όσο και στα φροντιστήρια. Στην ουσία θεσπίστηκε ένας εξοντωτικός τριετής αγώνας για την εισαγωγή στα πανεπιστήμια, κάτι που εξυπηρετεί τα παιδιά των ευκατάστατων οικογενειών και θα στείλει στις οικοδομές και τα εργοστάσια των ξένων επενδυτών τα παιδιά των φτωχότερων τάξεων.

Θα τα συγχωρούσε έστω κάποιος όλα αυτά, αν οδηγούσαν σε καλύτερη Παιδεία και σε καλύτερες γνώσεις. Όμως δυστυχώς, φορτώνουν τα παιδιά με ανούσιες και παντελώς άχρηστες γνώσεις, την ίδια στιγμή που αφενός δεν υπάρχει εργασία για τους πτυχιούχους και αφετέρου δεν μαθαίνουν στα παιδιά το σπουδαιότερο. Δηλαδή τι σημαίνει πραγματική δημοκρατία και τι θα μπορούσαν να κάνουν ως κανονικοί πολίτες σε μια πραγματική δημοκρατία και όχι στην διαπλεκόμενη ολιγαρχία που μαστίζει τη χώρα μας.

Από hassapis-peter