Ολοι «νέοι», ένα σύμβολο και το «αβγό του φιδιού»

Ποιο θεωρείτε ότι είναι το πιο σημαντικό θέμα για την Ελλάδα, για το οποίο είσθε αποφασισμένος/η να δώσετε τη μάχη σας κατά τη θητεία σας στην Ευρωβουλή;

Οι ευρωεκλογές της προηγούμενης Κυριακής σίγουρα δεν ήταν μία από τα ίδια... Ακόμα κι αν δεν οδήγησαν σε εσπευσμένες εθνικές εκλογές στην Ελλάδα, ακόμα κι αν δεν ανατρέψουν τον ρουν της Ιστορίας (όπως ισχυρίζονται ορισμένοι) στην Ευρώπη, είναι σίγουρο ότι πολυποίκιλα μηνύματα, επιφορτισμένα με πολιτικά ρίχτερ απρόσμενης ισχύος, θα απειλήσουν...

αργά ή γρήγορα την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Δεν είναι μόνο το «εκλογικό σοκ» στη Γαλλία με το θρίαμβο του Εθνικού Μετώπου (FN), το οποίο πλέον είναι το πρώτο κόμμα, αφήνοντας τον πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, ηττημένο και εν πολλοίς πολιτικά ανίσχυρο.

Οπως έγραψε η «Liberation»: «Το ωστικό κύμα που δημιουργεί το κόμμα της Μαρίν Λεπέν ξεπερνά σαφώς τα εθνικά σύνορα. Πρόκειται για μία πραγματική απειλή για την ευρωπαϊκή ιδέα».

Δεν είναι ο θρίαμβος του βρετανικού ευρωφοβικού και λαϊκιστικού Ukip, του Κόμματος για την Ανεξαρτησία του Ηνωμένου Βασιλείου, το οποίο αν και έχει διατηρήσει αποστάσεις από το γαλλικό Εθνικό Μέτωπο, έδωσε το έναυσμα στους βρετανικούς «Times» να μιλούν για «ταπείνωση» του πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον.

Δεν είναι ακόμα η πανωλεθρία των δύο μεγάλων ισπανικών πολιτικών κομμάτων, του κυβερνώντος Λαϊκού και του Σοσιαλιστικού Κόμματος που έκανε την ισπανική «El Pais» να γράφει στο πρωτοσέλιδο για «ισχυρή τιμωρία» των παραδοσιακών πολιτικών κομμάτων.

Είναι όλα αυτά μαζί και βέβαια τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα:

- Με την πλήρη ανανέωση του Ευρωκοινοβουλίου καθώς κανένας -ναι, κανένας- από τους προηγούμενους ευρωβουλευτές δεν επανεκλέχθηκε.

- Με τον Αλέξη Τσίπρα να ξεχωρίζει ως ηγετική φυσιογνωμία σε ευρωπαϊκό πλέον επίπεδο και τον ΣΥΡΙΖΑ να αναδεικνύεται πρώτη δύναμη, εκλέγοντας 6 ευρωβουλευτές.

- Με τη Χρυσή Αυγή να αναδεικνύεται τρίτο κόμμα, εκλέγοντας τρεις ευρωβουλευτές.

Ακολουθούν η Ν.Δ. με 5, ενώ από δύο ευρωβουλευτές εκλέγουν Ποτάμι, Ελιά και ΚΚΕ. Τέλος, από τους ΑΝΕΛ εκλέχτηκε ένας ευρωβουλευτής.

Αίσθηση προκάλεσε επίσης ο πολιτικός θρίαμβος του Μανώλη Γλέζου, με 400.000 και πλέον σταυρούς, που εκλέχτηκε μακράν πρώτος όχι μόνο ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και υπόλοιπους ευρωβουλευτές.

Αναζητώντας το καινούργιο που «κυοφορείται», η «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» απευθύνθηκε σε όλους ανεξαιρέτως τους ευρωβουλευτές, προκαλώντας το πρώτο πολιτικό τους σχόλιο λίγο μετά την εκλογή τους.

Πάντα με την Αριστερά και για το λαό

ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ

«Η εμπιστοσύνη των πολιτών δεν είναι κάτι προσωπικό, δεν είναι ατομικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ εκφράζει τη βούληση του ελληνικού λαού να συμπράξει με το καινούργιο που οικοδομείται»

Ζώσα... Ιστορία για την Ελλάδα, έχει «περάσει» στο πάνθεον των ηρώων της Εθνικής Αντίστασης από εκείνη τη μαγιάτικη νύχτα του 1941, όταν μαζί με τον Λάκη Σάντα κατέβασαν τη γερμανική σημαία κατοχής με τη σβάστικα από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης. Τότε ήταν 19 χρόνων, σήμερα είναι 92 κι έχει το ίδιο πάθος, την ίδια ένταση και την ίδια «τρέλα» για αυτόν τον «βράχο». Αεικίνητος, με σβελτάδα εφήβου, μας εξομολογείται ότι όταν οι συνυποψήφιοί του είχαν ριχτεί στο κυνήγι του σταυρού, εκείνος περνούσε τις νύχτες της προεκλογικής περιόδου γράφοντας... ποιήματα. Στις ευρωεκλογές, σημειώνει το... θρίαμβο των 400.000 και πλέον σταυρών. Το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να «χαθεί» στην Κουμουνδούρου. Συμμετέχει στις συνεδριάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και δεν διακόπτει για κανέναν και για τίποτα... Διαπνέεται και τώρα από το ίδιο πάθος: «Γεγονότα κοσμογονικά γεννιούνται στη χώρα μας», μας λέει με ένταση σχεδόν ενθουσιασμένος με τα αποτελέσματα των εκλογών. Το δεύτερο είναι να αρπάξει το πλοίο της γραμμής με κατεύθυνση το νησί του, τη Νάξο.

«Ηρθα το πρώτο ταξίδι», μας λέει, «όχι μόνον για να αποδείξω ότι μπορώ να ταξιδεύω...». Χαμογελάει σκανδαλιάρικα στέλνοντας μήνυμα καθ' άπασα την επικράτεια (μηδέ εξαιρουμένου του τετραγώνου της Πλατείας Κουμουνδούρου, λέω εγώ...) και ονειρεύεται και πάλι νέους αγώνες στην Ευρωβουλή, στην Ισπανία, την Ιταλία, την Ελλάδα. «Πάντα με την Αριστερά και για το λαό» (γράψτε το έτσι, παρακαλώ), υπογραμμίζει και συμπληρώνει ότι την Κυριακή στη Νάξο θα γίνει το μνημόσυνο του Νίκου Στέλλα. «Αυτός είναι ο λόγος που ήρθα στο νησί και όχι μόνον για να αποδείξω ότι μπορώ να ταξιδεύω. Ηρθα στην πατρίδα της μάνας μου για να τιμήσω τον αδελφό μου Νίκο που ήταν "κοιλάρφανος". Ξέρετε τι θα πει αυτό; Γεννήθηκε όταν ο πατέρας μας δεν υπήρχε πλέον. Εχει κι άλλη μια λέξη, για να μαθαίνετε, "ζωντάρφανος", όταν ο πατέρας βρίσκεται στην ξενιτιά ή στη φυλακή...». Το παιχνίδι με τις... λέξεις συνεχίζεται με τον Μανώλη Γλέζο, μόλις 92 ετών, να ξεδιπλώνει τα οράματά του, σήμερα, για την Ευρώπη και την Ελλάδα.

«Η εμπιστοσύνη των πολιτών», μας λέει, «δεν είναι κάτι προσωπικό, δεν είναι ατομικό. Εκφράζει τη βούληση του ελληνικού λαού να συμπράξει με το καινούργιο που οικοδομείται. Σε αυτές τις εκλογές βάλαμε τα θεμέλια, την οικοδόμηση θα την πραγματοποιήσουμε όταν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ, η συνείδηση του ελληνικού λαού, στην εξουσία.

Είμαι συγκινημένος διότι ακόμα και στο χώρο των συναισθημάτων συντελείται κάτι τρομερό: με παίρνουν αυτές τις ημέρες στο τηλέφωνο αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και κλαίνε από χαρά. Σας το λέω και να το γράψετε: γεγονότα κοσμοϊστορικά γεννιούνται στη χώρα μας. Είναι η εποχή που ο χρόνος διαστέλλεται, όσα θα χρειάζονταν χρόνια για να γίνουν μπορεί να συντελεσθούν μέσα σε λίγους μήνες, σε ημέρες. Είμαι αισιόδοξος για το καινούργιο που κυοφορείται στον ΣΥΡΙΖΑ και δεν θα αργήσει να γίνει η έκφραση της βούλησης του ελληνικού λαού. Με την όποια εμπειρία ζωής και συμμετοχής έχω 74 χρόνια στο κοινωνικό γίγνεσθαι, σας λέω ότι κοσμοϊστορικά γεγονότα γεννιούνται στη χώρα μας.

Υπ' αυτήν, λοιπόν, την έννοια θα πάω στη Δύση, στην Ευρωβουλή, να μεταφέρω το καινούργιο πνεύμα, που λέει ότι αν έχω επιλέξει ότι δεν θέλω να αποφασίζει άλλος για μένα, αυτό είναι η μισή διαδρομή, που για να ολοκληρωθεί πρέπει να συμμετέχω στα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Δυστυχώς πανίσχυροι σχηματισμοί της Αριστεράς στη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία, σε όλη την Ευρώπη, είτε το αγνοούν είτε όχι, δεν το εκφράζουν πολιτικά. Εμείς εδώ, τώρα, στην Ελλάδα αυτό εκφράζουμε. Είναι αυτό το καινούργιο που συντελείται στη χώρα μας και έχουμε αναλάβει να αναδείξουμε στον ΣΥΡΙΖΑ.

Αγωνιζόμαστε εναντίον της κυβέρνησης, της τρόικας, του παγκόσμιου συστήματος καταπίεσης, για να φέρουμε το λαό στην εξουσία, αυτό είναι το καινούργιο που θα μεταφέρουμε στην Ευρώπη και δεν είναι προσωπικό, είναι συλλογικό, είναι η καινούργια αντίληψη του ΣΥΡΙΖΑ. Βεβαίως είναι αυτονόητο ότι θα μεταφέρω στην Ευρώπη την αξίωση της πατρίδας μας για τις γερμανικές αποζημιώσεις και το κατοχικό δάνειο. Τελειώνοντας, είμαι έμπλεος συγκίνησης που βρίσκομαι στην πατρίδα της μάνας μου, τη Νάξο. Ηρθα να τιμήσω τον αδελφό μου Νίκο και να παραβρεθώ στο μνημόσυνο του ήρωα Νίκου Στέλλα, τον οποίο απαγχόνισαν οι Γερμανοί. Ερχομαι κάθε χρόνο σε αυτό το μνημόσυνο και "απολογούμαι". Ευτυχώς φέτος η απολογία θα είναι από καλύτερη θέση.

Είμαι αισιόδοξος: είμαστε στα... συναυγά! (δηλαδή, όπως μας εξηγεί, λίγο πριν χαράξει, κοντά στην αυγή). Είναι συγκεντρωμένο όλο το φως, αλλά πρέπει να δουλέψουμε πολύ για να ξημερώσει». 

Της ΕΛΕΝΗΣ ΔΕΛΒΙΛΙΩΤΗ από enet