Ο Lee Buccheit, ο άνθρωπος που επιλέχθηκε από τον Ευάγγελο Βενιζέλο για να συντάξει το σχέδιο βάση του οποίου ο υπουργός Οικονομικών, τότε, και σήμερα πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προχώρησε στο PSI, είναι δικηγόρος και συγκεκριμένα μέτοχος της αμερικανικής εταιρείας Cleary Gottlieb Steen and Hamilton με έδρα τη Νέα Υόρκη. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος, έχει πολυετή πείρα σε σύναψη διεθνών συμβάσεων και “ανοικοδόμησης” δημόσιων χρεών, ενώ όπως καταμαρτυρούν στενοί του συνεργάτες σε συνεντεύξεις στον Αμερικανικό τύπο, ο Lee Buccheit “ειδικεύεται” στο να εξαφανίζει...
τα χρέη κρατών, χωρίς μάλιστα να υπολογίζει οποιοδήποτε κόστος.
Μάλιστα, σε σχετικό τους δημοσίευμα οι New York Times τον περιγράφουν ως έναν ψηλό, λεπτό και με ευγενικούς τρόπους άντρα, ο οποίος θα μπορούσε και να μοιάζει με τον επιθεωρητή Κλουζό. Στο ίδιο δημοσίευμα, σημειώνεται και το ότι ο ίδιος είναι ιδιαίτερα αγαπητός σε πολλές κυβερνήσεις, καθώς λατρεύει τις διαπραγματεύσεις και αδιαφορεί για το αν οι αποφάσεις ή οι συμβάσεις που συνάπτει με τα κράτη που τον επιλέγουν μπορεί να καταστρέψουν από χιλιάδες, μέχρι και εκατομμύρια ανθρώπους.
Ωστόσο, όπως αναφέρεται σε ένα άλλο δημοσίευμα του Αμερικανικού τύπου, το οποίο δημοσιεύτηκε στις 17 Ιουνίου 2012, ο Lee Buccheit κλήθηκε τελικά από τον Ευάγγελο Βενιζέλο να αναλάβει την υπόθεση του PSI, ενώ όπως αποκαλύπτει το koutipandoras.gr, ο “γκουρού” των...συσσωρευμένων χρεών, μόνο για αυτές του τις υπηρεσίες, στοίχισε στο ελληνικό δημόσιο, σύμφωνα με πληροφορίες, κάτι παραπάνω από 2 εκατομμύρια ευρώ.
Σύμφωνα τώρα με το αποκλειστικό ρεπορτάζ του koutipandoras.gr ο Buccheit, στις 4 Αυγούστου 2011, με επιστολή του στον Διευθύνοντα Σύμβουλο του ΟΔΔΗΧ Πέτρο Χριστοδούλου, αναφέρει τα αποτελέσματα των επαφών του με τους ομολογιούχους και τις προτάσεις που υπάρχουν. Η ενημέρωση προφανώς και απευθύνεται στον άνθρωπο που πρόκειται να πάρει τις αποφάσεις, δηλαδή τον υπουργό Οικονομικών, Ευάγγελο Βενιζέλο. Ο Buccheit, ενημερώνει λοιπόν πως οι αντιπρόσωποι διαχείρισης επιμένουν τα ομολογιακά δάνεια να διέπονται από το αγγλικό Δίκαιο, ώστε να μην υπάρχει η δυνατότητα στο μέλλον, το ελληνικό κράτος να αλλάξει το νομικό καθεστώς. Γράφει συγκεκριμένα: “Οι αντιπρόσωποι διαχείρισης ισχυρίστηκαν ότι η συνέχιση της πρακτικής που θέλει τα ομόλογα της Ελλάδας να εκδίδονται υπό ελληνικό δίκαιο θέτει τους ομολογιούχους στο έλεος της Βουλής για τα επόμενα 30 χρόνια. Ισχυρίζονται πως η Βουλή θα μπορεί στο μέλλον να αλλάξει τους σχετικούς νόμους με επιζήμιο, για τα συμφέροντα των ομολογιούχων, τρόπο”.
Έτσι, ο Buccheit, προτείνει στην ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών και τους χειριστές της υπόθεσης: «Υπάρχει μια συμβιβαστική λύση που απευθύνεται και στην ανησυχία των αντιπροσώπων διαχείρισης ενώ παράλληλα διατηρεί και την ελληνική νομοθεσία στα νέα ομόλογα. Τα νέα ομόλογα θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν και μια πρόβλεψη κατά το εξής πρότυπο: Αυτά τα ομόλογα θα διέπονται από και θα ερμηνεύονται σύμφωνα με το Δίκαιο της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο οποίος βρίσκεται σε ισχύ από την 1η Αυγούστου 2011. Επίσης, τα νέα ομόλογα θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν τη ρητή υποβολή τους στη δικαιοδοσία τόσο των ελληνικών, όσο και των αγγλικών δικαστηρίων.
Το αποτέλεσμα αυτής της προσέγγισης θα είναι να εξουδετερωθεί ο κίνδυνος να περάσει η Βουλή κάποιον μελλοντικό νόμο που θα φέρει σε μειονεκτική θέση τους ομολογιούχους του Project Oak.»
Η νομική εταιρεία προτείνει δηλαδή την εναλλακτική λύση, σε όποιο δικαστήριο και αν επιδικάζονται μελλοντικές διαφορές, Ελλάδας ή εξωτερικού, αυτό να γίνεται με βάση το ελληνικό Δίκαιο και τη διαβεβαίωση πως αυτό δεν θα αλλάξει. Με τον τρόπο αυτό η εταιρεία επιλύει την πιθανή νομική ανασφάλεια των ομολογιούχων για το κούρεμα.
Παρά την εναλλακτική, ωστόσο, που πρότεινε ο Lee Buccheit ο Ευάγγελος Βενιζέλος επέλεξε να ακολουθήσει την...άλλη οδό.
Από το koutipandoras
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου