Ο βασικός σκοπός ήταν να υπολογίσουμε ιδίοις όμμασι το μέγεθος του κόσμου που θα μάζευε η ομιλία του Σαμαρά, σε σύγκριση με τις αντίστοιχες προεκλογικές συγκεντρώσεις του 2012, αλλά και με τη χτεσινή του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η επιτόπια αυτοψία σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ο καλύτερος τρόπος να εκτιμηθούν τα αριθμητικά μεγέθη των ατόμων μιας στημένης συγκέντρωσης, σε συνάρτηση με τα χωροταξικά δεδομένα.
Εντελώς αντικειμενικά, λοιπόν, η εικόνα που θα παρουσιάσουν τα φίλα προσκείμενα στην κυβέρνηση ΜΜΕ, δεν έχει καμία σχέση με την εικόνα που είδα με τα μάτια μου:...
μία λωρίδα κόσμου εκτεινόμενη μπροστά από την εξέδρα (η οποία ήταν τοποθετημένη στο κάτω μέρος της πλατείας, επί της οδού που ενώνει Φιλελλήνων και Σταδίου) εξαντλούνταν στα σκαλιά της πλ. Συντάγματος.
Η λωρίδα αυτή ήταν εξαρχής και αναγκαστικά οριοθετημένη, με αποτέλεσμα οι συγκεντρωμένοι να είναι στριμωγμένοι μεταξύ του χώρου του συντριβανιού και τα δέντρα. Σε αντίθετη περίπτωση, αν οι διοργανωτές δεν είχαν οριοθετήσει τη λωρίδα 30 Χ 100 μ., ο κόσμος θα ήταν αραιά σκορπισμένος και θα χαλούσε την εικόνα της συνοχής.
Το κεντρικό αυτό κομμάτι της πλατείας, για όσους γνωρίζουν καλά τη χωροταξία της, δεν καταλαμβάνει ούτε το 1/3 της συνολικής έκτασης. Και φυσικά δε δικαιολογεί το κλείσιμο όλων των πέριξ δρόμων. Με τέτοια πανελλαδική κινητοποίηση και τόσο έμπειρους κομματικούς μηχανισμούς μιας κυβερνώσας παράταξης, οι επιδόσεις δεν ήταν και οι καλύτερες δυνατές.
Η χτεσινή συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στην Ομόνοια, στην οποία επίσης παρευρέθηκα, ήταν σαφώς πιο διογκωμένη, ακόμη και για τις προσδοκίες του κόμματος της αντιπολίτευσης. Σύμφωνα με τους πιο συντηρητικούς υπολογισμούς μου, η συγκέντρωση της ΝΔ με δυσκολία έφτανε έστω το ήμισυ της συγκέντρωσης στην Ομόνοια (η οποία εκτεινόταν από τα Χαυτεία μέχρι την Μπενάκη, από την Αθηνάς μέχρι τη Βαρβάκειο και έπιανε μέρος της Πειραιώς).
Τον κυρίως παλμό έδινε αδιάκοπα ήδη από τις 19.00 μια υστερική γυναικεία φωνή που διαλαλούσε τη γνωστή γραμμή του Μαξίμου περί "θυσιών του ελληνικού λαού που δεν πρέπει να πάνε χαμένες", περί "σταθερών βημάτων μπροστά" και περί "αυτών που θέλουν να φέρουν την αστάθεια". Η υπεραριθμία γαλάζιων t-shirts, πλατινέ ξανθών κωμών, παππούδων (ορισμένων με κονκάρδες του βασιλιά) και μεγαλοαστών κυράδων, δεν άφηνε αμφιβολία για τη γνωστή κοινωνική σύνθεση των οπαδών της ΝΔ με την πολύ συγκεκριμένη στυλιστική αισθητική.
Στο πλήθος κυριαρχούσαν ελληνικές -και όχι κομματικές- σημαίες, μια συνήθεια σύμφυτη με τη νοοτροπία της Δεξιάς να θεωρεί τσιφλίκι της ό,τι αυτή εννοεί "πατρίδα", σε αντιδιαστολή με τους "μειωμένης ελληνοψυχίας" αντιπάλους της. Ένας Δαπίτης με ντουντούκα κραύγαζε στους οργανωμένους νεολαίους των σκαλιών το σύνθημα "Ευρώπη-Ελλάς-Αντώνης Σαμαράς".
Σκόρπιοι πράσινοι και μπλε μπάτσοι βρίσκονταν σε χαλαρή στάση σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της πλατείας, από την Καραγιώργη Σερβίας και την Όθωνος μέχρι τις εισόδους του μετρό.
Όλα αυτά λίγο πριν αρχίσει η ομιλία του Αντώνη Σαμαρά, αφού κατά τις 20.20 αποφάσισα να φύγω.
Λίγο πριν μπω στο μετρό, το αυτί μου έπιασε μια πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία μεταξύ δύο καλοφτιαγμένων κυριών με κομοδινί μαλλί, γύρω στα 60:
"Και να πιάσουμε ένα 20% σε αυτές τις εκλογές θα είναι επιτυχία. Δες πόσο διασπασμένοι είμαστε οι εθνικιστές: Πολύδωρας, Καμμένος, Καρατζαφέρης, Χρυσή Αυγή, άλλα μικρά κόμματα της δεξιάς και εμείς. Ενώ θα έπρεπε όλοι να έχουμε ενωθεί απέναντι στους αριστερούς."
Δράματα που τραβούν και οι ένοικοι της γαλάζιας πολυκατοικίας...
{SFY}
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου