Αυτοί που δεν στέκουν μιλούν για σταθερότητα

Tο να ανατρέπει κάποιος τις θέσεις του, όσο να πεις, σταθερότητα δεν το λες.

Αντιθέτως, οι ασυναρτησίες, το να αυτοαναιρείσαι, και το να λες διαφορετικά πράγματα πριν καλά-καλά αρθρώσεις τα προηγούμενα που είπες, θα έλεγα ότι είναι όχι σταθερότητα, αλλά υπόδειγμα αστάθειας. Η δε ασταθής συμπεριφορά μάλλον συνιστά την ασφαλέστερη ένδειξη, που πείθει ως και το γιατρό ότι δεν είσαι καλά και...

χρήζεις άμεσης φροντίδας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας κλινικής περίπτωσης είναι βέβαια η περίπτωση Βενιζέλου. Μόνο την τελευταία εβδομάδα, ο Βενιζέλος έχει μπουρδουκλώσει τις θέσεις του περίπου δέκα φορές. Τη μία θα πήγαινε στο Σαμαρά αν δεν του καθόταν το αποτέλεσμα, την άλλη δεν θα πήγαινε στον Σαμαρά αλλά στον Παπούλια, μετά θα έφευγε από την κυβέρνηση, τελικά είπε ότι δεν θα φύγει, ύστερα ήταν το άθροισμα Ν.Δ. και Ελιά που θα έκρινε το τι θα κάνει, τώρα όμως λέει ότι δεν θα αθροιστούν αυτά τελικά κ.τ.λ. κ.τ.λ. κ.τ.λ. Σοβαρό περιστατικό οξύτατου πανικού.

Πλάι στην επιστήμη υπάρχει και η λαϊκή σοφία, που λέει ότι «μ΄όποιο δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις» ή «άμα κοιμηθείς με στραβό, θα ξυπνήσεις μονόφθαλμος» κ.τ.τ.. Έτσι λοιπόν, μετά από τόσο καιρό πλάι στον Βενιζέλο, μόλις είδε το αποτέλεσμα των εκλογών, άρχισε τα εντελώς τρελά και ο Σαμαράς. Τώρα ζητάει αυτός από τους νεοδημοκράτες να ψηφίσουν τον Σγουρό και να συνεχίσουν την παρέα με τον Βενιζέλο όλοι μαζί.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Ο Σαμαράς πήγε στη συγκέντρωση του Κουμουτσάκου. Πώς περιέγραψε εκεί τον Σγουρό ο Σαμαράς; Ακούστε στο βίντεο που ακολουθεί τι ακριβώς είπε για τον Σγουρό στην εν λόγω συγκέντρωση:

Αυτά που λέτε ο Σγουρός, σύμφωνα με τον Σαμαρά… «Στασιμότητα», «κατεστημένα άλατ»α που θα έσπαγε ο Κουμουτσάκος, «χαμένο έδαφος δεκαετιών» κ.τ.λ. Δεν ήταν λόγια της στιγμής. Τα ίδια έλεγε για τον Σγουρό λίγο νωρίτερα από εκείνη τη συγκέντρωση και ο Κουμουτσάκος.
Ακούστε τον:

Όσα ακούσατε, αν προσέξατε, είναι, σύμφωνα με τον Κουμουτσάκο, όχι μόνο η πεποίθησή του, αλλά και πεποίθηση του κόσμου! Είναι μάλιστα τόσο έξαλλος ο Κουμουτσάκος με τον Σγουρό που δεν μπορεί από τα νεύρα του να κάνει μια απλή πρόσθεση. Και λέει ότι δώδεκα και πέντε ίσον είκοσι. Στη συνέχεια κατηγορεί την πολιτική προέλευση του Σγουρού, ενώ αφήνει να ίπτανται σοβαρά υπονοούμενα για τη διαχείριση που άσκησε ο Σγουρός στην Περιφέρεια! Και το κυριώτερο: Ο Σγουρός, όπως λέει, «εκπροσωπεί και προσωποποιεί ένα κράτος από το οποίο όλοι συμφωνούμε ότι πρέπει να απαλλαγούμε»!

Σήμερα, μετά το σκαμπίλι των αποτελεσμάτων, ο πανικός του επικείμενου μοιραίου έχει κυριεύσει τον Σαμαρά. Και χωρίς καμιά ντροπή πλέον καλεί αυτός τους νεοδημοκράτες να ψηφίσουν τον Σγουρό! Τον ίδιο Σγουρό που μόλις τώρα ακούσατε πώς τον περιέγραφαν, ο ίδιος ο Σαμαράς και ο Κουμουτσάκος!

Καταλάβατε;

«Κατάλαβα», να λέτε.

Όχι, δεν είναι τρελοί. Άλλο η τρέλα και άλλο η πολιτική απάτη.

Εκείνο που δεν παίζεται είναι ότι όλο τούτο το τερατούργημα κυβερνάει τη χώρα και, για να συνεχίσει να την κυβερνάει, βαφτίζει τον εαυτό του «σταθερότητα»!
by Sotos