Μια απρόσμενη δήλωση στήριξης στην υποψηφιότητα Ζαγοράκη από την πλευρά του Ποταμιού

Κατά τη γνώμη, η υποψηφιότητα του Θόδωρου Ζαγοράκη με τη Νέα Δημοκρατία σε αυτές τις Ευρωεκλογές είναι μια από τις πλέον θλιβερές σκηνές του ελληνικού δράματος των τελευταίων ετών, ένα σαφές σημάδι ότι τα μυαλά των κυβερνώντων μας δεν άλλαξαν.

Όσοι διαβάζετε καθημερινά την Παραπολιτική, ίσως θα απορήσατε που δεν σχολίασα τίποτα σχετικό. Ο λόγος είναι απλός: δεν είχα το κουράγιο. Δεν βρήκα τη δύναμη να γράψω...

για 1.000.000η φορά τα ίδια πράγματα.

Σήμερα, εντελώς τυχαία, έπεσα πάνω σε μια συνέντευξη του κ. Γιώργου Μαυρωτά, ο οποίος είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής με το Ποτάμι. Αναφερόμενος στην υποψηφιότητα Ζαγοράκη, είπε το εξής:

Είμαι υπέρ να μπει σε ένα ψηφοδέλτιο. Υπάρχει ένα στερεότυπο πως οι αθλητές είναι μόνο για το γήπεδο. Κάποια στιγμή αυτό πρέπει να φύγει από το κεφάλι μας. Ξέρω αθλητές που είναι δικηγόροι, διπλωμάτες, επιχειρηματίες. Εγώ με τον Ζαγοράκη έχουμε αποφοιτήσει από το ίδιο σχολείο, με διδακτέα ύλη την αξιοκρατία, το ομαδικό πνεύμα, την συνεργασία. Ένας άνθρωπος που έφτασε με αυτά στην κορυφή της Ευρώπης, δεν μπορεί να μην έχει τίποτα να πει στο κοινοβούλιο.

Δεν ξέρω. Νιώθω λίγο παράξενο. Το «νέο», το «καινοτόμο», το «διαφορετικό» μου λέει ότι δεν μπορεί να μην έχει τίποτα να πει στην Ευρωβουλή ο Θόδωρος Ζαγοράκης. Δεν ξέρω. Μήπως μας κάνουν πλάκα; Να είναι άραγε όλο αυτό που ζούμε μια μεγάλη φάρσα που θα τελειώσει;

Από parapolitiki