Μια καλή μέρα ενός πρωθυπουργού ή πώς ομόρφυνε ο Μπαλτάκος.

Του Απόστολου Λυκεσά

Eίναι μερικές παροιμίες οι οποίες βρίσκουν εφαρμογή μέχρι τις μεταμοντέρνες μέρες μας και, είναι τόσο εύστοχες, που πετυχαίνουν, οι αφιλότιμες, ακόμη και στο μέγεθος ενός πρωθυπουργού. Για παράδειγμα, θα έχει να το λέει ο πρωθυπουργός μας ότι η ρήση «η καλή μέρα φαίνεται από το αν είναι ζεστό το πρωινό κρουασανάκι» αποδείχθηκε με τρόπο ανεπανάληπτο χθες. Διότι, όντως, μόλις ξύπνησε...

βρήκε να τον περιμένουν ζεστά κρουασανάκια, πάνω στα οποία με ξεχωριστό μέρακι άπλωσε βούτυρο και μαρμελάδα βερύκοκο που τόσο του αρέσει.

Ύστερα, βγήκε από το σπίτι του στην Κηφισιά και τα θαύματα συνεχίστηκαν. Ο προσωπικός του οδηγός, φρεσκοξυρισμένος και χαμογελαστός τον υποδέχτηκε με την φράση «καλημέρα, κύριε πρόεδρε». Τέσσερις μοτοσυκλετιστές παραταγμένοι τον ευγνωμονούσαν για το μοίρασμα του πλεονάσματος με χαμόγελα που άστραφταν ακόμη και μέσα από τα κράνη τους.

Το καλό συνεχίστηκε σε όλη την διαδρομή, καθώς ούτε σε ένα φανάρι δεν σταμάτησαν ενώ, μόλις μπήκε στο γραφείο, ο Μουρούτης με το τηλεχειριστήριο στο χέρι έβαλε να παίξει το προεκλογικό σποτ με τον Ομπάμα να ξασπρίζει από την ζήλια του, περιδεής για το οικονομικό θαύμα της χώρας. Ήταν τόσο ωραίο το βίντεο που το είδε εκατό φορές στη σειρά, τύφλα νά ‘χουν οι εκπομπές του Πρετεντέρη και οι αναλύσεις του κυρίου Μπάμπη.

Κατόπιν, εμφανίστηκε ο Σταμάτης, ο οποίος του είπε αίφνης «πρόεδρε είναι να πάμε σε μια συνάντηση με κάτι πειναλέους επίσημους από το εξωτερικό που θα σε τρώνε με τα μάτια τους, έτσι για το ξεμάτιασμα, δεν πάς μια βόλτα με τα πόδια να σε ξεβασκάνουν οι ίδιοι οι πολίτες;». Επιτέλους, σκέφτηκε ακόμη και οι γραμματείς μου αναγνωρίζουν λίγο από την ανθρώπινη υπόστασή μου. Καλή ιδέα, να πάρω τον αέρα μου και να μην έχω το άγχος με τις κάμερες.

Και βγήκε, πέρασε στην Ηρώδου του Αττικού, κάτω από τις νεραντζιές και δεν ήταν εκεί η Σπυράκη με το μικρόφωνο. Ίσια πάνω, κατά Κολωνάκι είπε να τραβήξει, να θυμηθεί τα χρόνια που καθόταν μόνος στο γραφείο και κοίταγε το ταβάνι.

«Αυτή είναι ιδέα» σκέφτηκε. Αυτό θα λέω στους άνεργους. «Καθίστε και κοιτάτε το ταβάνι ως και πρωθυπουργοί μπορεί να γίνετε».

Σε ένα στενορύμι, μια χαριτωμένη νεαρά του χαμογέλασε, σε σημείο που κόντεψε να το παρεξηγήσει αλλά ήταν τουρίστρια και έψαχνε τον δρόμο για τα σουβλάκια του Μπαιρακτάρη και, αμέσως την κατεύθυνε με ευγένεια που αρμόζει άλλωστε και στο αξίωμά του. Και τότε, νέο θαύμα. «Μα κάπου σας ξέρω» του είπε η τουρίστρια.

«Μα είμαι ο πρωθυπουργός» της απάντησε.

Και τότε. Τότε. Αχ! Τι αξέχαστη στιγμή. Η τουρίστρια με όλο το θάρρος που δίνει σε κάποιον η περιφρόνηση των συμβάσεων χύμηξε στην αγκαλιά του. Τον έσφιξε, τον ζούληξε, του τίναξε την σκόνη από το πέτο, τον ξαναέσφιξε στην αγκαλιά της κι από την χαρά της έκανε μόνο «α! α! α,α,α,α,..» μέχρι που φοβήθηκε μη τον αναγνωρίσει κανείς, τον παρεξηγήσει και τον καρφώσει στη γυναίκα του. Σκέφτηκε, μάλιστα, μια στιγμή «ε, ρε και να ήταν εδώ μια κάμερα, τύφλα να έχουν οι δηλώσεις Ομπάμα».

Τίποτα δεν διέκοψε αυτό τον κύκλο χαμόγελων και ευτυχών στιγμών μέχρι το βράδυ. Κομμάτι δύσθυμος, κάθισε μόνο να δει τα βραδυνά δελτία ειδήσεων. Και τότε. Τότε και πάλι. Είδε τον εαυτό του στο γυαλί με τις αγκαλιές της τουρίστριας. Είπε να βάλει τις φωνές στον Μουρούτη αλλά το ξανασκέφτηκε. Α, οι καλές στιγμές πρέπει να μοιράζονται με τον λαό, δεν πρέπει να τσιγκουνεύεται.

Κι αφού έκανε λίγη γραφειοκρατική δουλειά ακόμη, και για μια στιγμή θυμήθηκε πόσο του έλειπε ένας φίλος του, κι αυτή η σκέψη πήγε να του χαλάσει ότι είχε πάει καλά τόσες ώρες, τότε, και πάλι, εμφανίστηκε στην τηλεόραση η Όλγα με όλο το αρχαιοελληνικό της κάλλος, η οποία Όλγα διευκρίνιζε προς άρση όλων παρεξηγήσεων «άλλο Κασιδιάρης, άλλο Χρυσή Αυγή". Οπότε η μέρα του έκλεισε γλυκά με τον αυτόματο συνειρμό «βρε, πως ομόρφυνε ο Μπαλτάκος».

* Ο δημοσιογράφος του ρ/σ "Στο Κόκκινο 93,4" Απόστολος Λυκεσάς αρθρογραφεί καθημερινά στο alterthess.gr. Ακούστε ζωντανά στο "Κόκκινο 93,4" την εκπομπή "Ορθά- Κοφτά" με τον Απόστολο Λυκεσά Δευτέρα- Παρασκευή 10:00- 12:00.

Από alterthess