“«Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα, κακιά σκουριά δεν πιάνει…», έγραφε ο ποιητής της Ρωμιοσύνης, Γιάννης Ρίτσος και ο ελληνικός λαός οφείλει να σταθεί δίπλα στον Μανώλη Γλέζο, ο οποίος για άλλη μια φορά σηκώνει το μπόι του, μιλώντας στη συνείδηση της κάθε Ελληνίδας, του κάθε Έλληνα. Δεν του πρέπει του Μανώλη Γλέζου να μείνει μόνος του, όχι γιατί εκείνος θα πικραθεί μα γιατί αν δεν ακουστεί η φωνή του στα πέρατα της οικουμένης τότε τούτη η σκλαβιά δεν θα έχει λυτρωμό…”
 |
| Τυπικό δείγμα οπαδού των αγορών |
Ένας άνθρωπος των αγορών, με ότι αυτό συνεπάγεται, όπως ο αποτυχημένος, από όποια θέση κι αν έχει περάσει, υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Σαμαρά, σήμερα, Γιάννης Στουρνάρας, δεν θα μπορούσε να βρει χειρότερη τιμωρία, σε ανθρώπινο τουλάχιστον τουλάχιστον επίπεδο, από αυτή που του επεφύλασσε ένας αγωνιστής της πατρίδας, ένας αγωνιστής της Δημοκρατίας, όπως το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς, Μανώλης Γλέζος. Ο ακούραστος, εδώ και δεκαετίες, αγωνιστής ήλθε με την απάντησή του να καταδείξει ότι πέρα από όλα τα υπόλοιπα και τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στους Μερκελιστές και σε εκείνους...
που αγωνίζονται μια ζωή για να υπηρετήσουν στο ακέραιο τα λαϊκά και εθνικά συμφέροντα, υπάρχει ακόμα μια διαφορά απροσπέλαστη, μια διαφορά, η οποία δεν συμφιλιώνεται σε συνειδησιακό επίπεδο. Η ταξική.
Δύο άνθρωποι, δύο ιστορίες, δύο διαδρομές, δύο διαφορετικοί κόσμοι. Αυτή είναι η διαφορά των κόσμων που υπηρετούν ο Μανώλης Γλέζος και ο Γιάννης Στουρνάρας. Είναι γνωστές οι πορείες και των δύο ανδρών και στη διάθεση του οποιουδήποτε να τις βάλει στο ζύγι και να αποφασίσει για το ποια διαδρομή θέλει να ακολουθήσει στη ζωή. Αυτό όμως που είπε ο δήθεν τεχνοκράτης, διότι ακόμα και σε αυτό είναι πλήρως αποτυχημένος και το δείχνει η πορεία της ίδιας της ελληνικής οικονομίας, καθώς έχει περάσει από πλείστες όσες, κρατικές θέσεις πάντοτε, και έπεσε παντού έξω στις προβλέψεις του, ξεπέρασε κάθε όριο. Τι είπε αυτός ο φωστήρας, ο οποίος έχει δηλώσει ότι θαυμάζει τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε; «Δεν παίζουμε με το ευρώ. Δεν παίζουμε με το νόμισμα, τα ιερά και τα όσια». Αυτό τόλμησε ξεδιάντροπα να ξεστομίσει σε μια χώρα, η οποία έχει υποφέρει τα πάνδεινα, με ελάχιστα φωτεινά παραδείγματα ειρήνης και πολιτικής ομαλότητας στην Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία της.
Την αξιοπρέπεια, την ανεξαρτησία, την λαϊκή κυριαρχία, την εθνική υπερηφάνεια, ήλθε να υπερασπιστεί μέσα στη Βουλή ο Μανώλης Γλέζος, ο οποίος μεταξύ άλλων του είπε ότι «Ιερά και όσια είναι ο Άνθρωπος, η ύπαρξή του, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η Δημοκρατία, η Ελευθερία, η Ανεξαρτησία». Φαίνεται όμως πως τα αυτονόητα δεν θα πρέπει να θεωρούνται ως τέτοια στη σημερινή εποχή, ειδικά όταν τη χώρα κυβερνούν, έχοντας ξεγελάσει τον ελληνικό λαό, οι άνθρωποι που εκτελούν και με το παραπάνω τις εντολές του Βερολίνου, της τρόικα και των απανταχού διεθνών νεοφιλελεύθερων παρασίτων, στήνοντας έναν χορό τραγωδίας πάνω από τούτη τη χώρα, βυθίζοντάς την ημέρα με την ημέρα στο χάος, τη διάλυση του κοινωνικού ιστού και στην άνευ όρων παράδοσή της χωρίς μάχη. Τούτο είναι κάτι που δεν έχει κάνει ποτέ ο ελληνικός λαός, έστω κι αν έχει σκλαβωθεί πολλές φορές από διάφορους κατακτητές, οποιασδήποτε μορφής. Ποτέ δεν το έκανε χωρίς μάχη είτε κανονική είτε διπλωματική.
Ο Γιάννης Στουρνάρας, είναι ένα ακόμα πρόσωπο στο παζλ των ανθρώπων των αγορών. Πριν λίγες ημέρες ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Σαμαρά, Ευάγγελος Βενιζέλος, είχε δηλώσει ότι οι αγορές είναι πιο έξυπνες από την πολιτική, ενώ μόλις προχθές δήλωσε για ένα κόμμα, το οποίο μέχρι πρότινος ήταν κυβερνητικός του εταίρος, ότι συμπεριφέρεται παρασιτικά ως προς το δικό του κόμμα. Η αντίδραση του Φώτη Κουβέλη ήταν μάλλον ήπια, απαντώντας ότι πρόκειται για «Παντελή έλλειψη πολιτικού πολιτισμού και ψυχραιμίας από τον κ. Βενιζέλο». Δεν απάντησε ότι άνθρωποι όπως ο Αντώνης Σαμαράς, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Γιάννης Στουρνάρας και οι ακόλουθοί τους είναι ζημιογόνοι για τα λαϊκά και εθνικά συμφέροντα.
Στα τέσσερα αυτά χρόνια, αυτό το ακροδεξιό – νεοφιλελεύθερο «παρεάκι» έχει αποδείξει το τι ζημιά έχει προκαλέσει στον λαό και τη χώρα. Προσκυνά το Βερολίνο, την Φρανκφούρτη και το σημερινό κατάντημα των γερμανικών Βρυξελλών, τις αγορές, προκειμένου να εξασφαλίζει την εξουσία, με όποια προνόμια απορρέουν από εκείνη, την εξασφάλιση μιας άνετης οικονομικά ζωής, την ίδια τους την πολιτική επιβίωση. Σε αυτό το «παιχνίδι» τους όμως υπάρχουν και ανταλλάγματα. Οι εταίροι – δανειστές ζήτησαν και πήραν τα κλειδιά της χώρας και συνέτριψαν την ελληνική κοινωνία στην πλειονότητά της. Εκείνα τα παράσιτα, τα οποία επί δεκαετίες λυμαίνονταν τη χώρα όχι μόνο δεν τα πείραξαν, αλλά αντιθέτως τα άφησαν ακόμα περισσότερο ανεξέλεγκτα για να παριστάνουν τους «υγιείς» επιχειρηματίες και να πλουτίζουν ακόμα περισσότερο από τη δυστυχία του ελληνικού λαού. Ετοιμάζουν μάλιστα νέες «μπίζνες» με εντολή Μέρκελ και εκτελεστικό όργανο τον Φούχτελ, τη θλιβερή αυτή φιγούρα, η οποία αλωνίζει τη χώρα, εποπτεύει και αποφασίζει για το που θα στηθούν οι Ειδικές Οικονομικές Ζώνες για να δουλέψει ο ελληνικός λαός με 300 ευρώ και να καμωθούν πως ήρθε η ανάπτυξη.
Κοντολογίς, το σχέδιο έχει αποκαλυφθεί μπροστά στα μάτια του ελληνικού λαού, ο οποίος καλείται πλέον μετά από τέσσερα χρόνια καταστροφής και συντριβής του να δώσει τη δική του απάντηση σε όλο αυτό το παρασιτικό σύστημα, το οποίο συνοδεύεται από τον ταλιμπανισμό των καθεστωτικών – εμετικών ΜΜΕ. Πρώτος, δίνοντας το παράδειγμα του αγώνα για την ανάσχεση της κατάντιας, ο Μανώλης Γλέζος, 92 ετών σήμερα, αλλά ακούραστος αγωνιστής. «Σε τούτα εδώ τα μάρμαρα, κακιά σκουριά δεν πιάνει…», έγραφε ο ποιητής της Ρωμιοσύνης, Γιάννης Ρίτσος και ο ελληνικός λαός οφείλει να σταθεί δίπλα στον Μανώλη Γλέζο, ο οποίος για άλλη μια φορά σηκώνει το μπόι του, μιλώντας στη συνείδηση της κάθε Ελληνίδας, του κάθε Έλληνα. Δεν του πρέπει του Μανώλη Γλέζου να μείνει μόνος του, όχι γιατί εκείνος θα πικραθεί μα γιατί αν δεν ακουστεί η φωνή του στα πέρατα της οικουμένης τότε τούτη η σκλαβιά δεν θα έχει λυτρωμό…
Του Κώστα Καπνίση από periodista
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου