«Εργοστάσιο-κάτεργο η Ανακύκλωση»

«Στην Ανακύκλωση δουλεύουμε περίπου 170 άτομα. Περιμένουμε πέντε μήνες να πληρωθούμε. Κάθε Παρασκευή μας απαντούν «την άλλη βδομάδα». Ξέρουμε πως όταν λέει ότι θα μας πληρώσει «την Παρασκευή» μας κοροϊδεύει.

Μετά πάει για τη Δευτέρα. Ετσι φθάσαμε να δουλεύουμε απλήρωτοι για περίπου 5 μήνες. Ορισμένοι από εμάς εργάζονται οκτώ μήνες απλήρωτοι», τονίζει ο Ραφά Κατ από το Πακιστάν. Ζει στη χώρα μας 23 χρόνια και είναι εργαζόμενος στη «Γενική Ανακύκλωση Κτηματικής και Ξενοδοχειακής Α.Ε.», δηλαδή σκαρφαλώνει...

καθημερινά σε λόφους από σκουπίδια. Εκεί όπου δύο μετανάστες έχασαν τη ζωή τους.

Τονίζει ότι «την προπερασμένη βδομάδα κάναμε τρεις μέρες απεργία. Ζητήσαμε τα λεφτά μας, γιατί δεν έχουμε να ζήσουμε. Δεν είναι δυνατόν να ζητιανεύουμε κάθε μέρα τα λεφτά που έχουμε δουλέψει και να μας απαντούν σήμερα-αύριο».

Ο Μοχάμεντ Ριάν Χαν, από το Μπαγκλαντές, προσθέτει ότι «δουλεύω στην εταιρεία ανακύκλωσης πεντέμισι χρόνια. Το αφεντικό είναι μεγαλομέτοχος σε ομάδα xάντμπολ. Πληρώνει τους παίκτες, αλλά στους εργάτες του, αυτούς που δουλεύουν με σκουπίδια στο εργοστάσιο δεν δίνει τίποτα. Δουλεύουμε μέσα στη βρομιά και δεν μας δίνουν ούτε μάσκες, ούτε τα σωστά γάντια, ούτε κράνη. Δύο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους τα τελευταία 4 χρόνια». Ο Πέτρος Κωνσταντίνου (ΚΕΕΡΦΑ) αναφέρεται σε «εργοστάσια-κάτεργα». Μιλάμε για μετανάστες που ζουν χρόνια στη χώρα και έχουν χαρτιά, ωστόσο οι συνθήκες της μαύρης εκμετάλλευσης είναι ίδιες και χειρότερες με κάθε άλλη.

ΓΕΩΡΓΙΑ ΔΑΜΑ από enet