Νέο αναπτυξιακό πρότυπο για μεγαλύτερα κέρδη

Του Λεωνίδα Βατικιώτη

Κατ’ αρχάς είναι για γέλια. Ο µακροχρόνιος, υποτίθεται, προγραµµατισµός που φτάνει µέχρι και το 2021, µέσω ενός «νέου εθνικού αναπτυξιακού προτύπου», δεν αποσκοπεί πουθενά αλλού πέρα από τη δηµιουργία εντυπώσεων όταν είναι γνωστό ότι η παρεούλα του Σαµαρά ήδη ετοιµάζει τις βαλίτσες της και σε λίγους µήνες θα είναι οριστικά παρελθόν, για να δώσει µε τη σειρά της διαλέξεις στο Χάρβαρντ, όπως ο Γιωργάκης. Το «νέο εθνικό αναπτυξιακό πρότυπο»...

ακόµη κι αν, για κακή µας τύχη, εφαρµοστεί θα είναι χωρίς αυτούς!

Επί της ουσίας τα πράγµατα είναι πιο σοβαρά. Γιατί το σχέδιο καπιταλιστικής ανάπτυξης που περιγράφεται στο «νέο εθνικό αναπτυξιακό πρότυπο», το οποίο ήδη κυκλοφόρησε στον Τύπο και θα παρουσιαστεί δηµόσια από την κυβέρνηση στο συµβούλιο υπουργών της ευρωζώνης της 5ης Μαΐου δείχνει την επιθετική διάθεση του κεφαλαίου, την τάση του να συνεχίζει να υποτιµάει την εργατική δύναµη, να επιβάλλει Μνηµόνια στο διηνεκές, ακόµη κι όταν η τρόικα θα αποτελεί παρελθόν.

Ακρογωνιαίοι λίθοι του «θετικού οράµατος του Σαµαρά για την επόµενη µέρα» είναι, πρώτον, η «ευελιξία στην αγορά εργασίας». «Ένα µεγάλο συγκριτικό πλεονέκτηµα της Ελλάδας στην παρούσα συγκυρία είναι η ύπαρξη σηµαντικού αριθµού εργαζοµένων υψηλών προσόντων µε ανταγωνιστικούς µισθούς, η απασχόληση των οποίων σε τοµείς υψηλής εξειδίκευσης έντασης γνώσης µπορεί να έχει πολλαπλασιαστικά αποτελέσµατα για την οικονοµία» αναφέρεται κατά λέξη αποκαλύπτοντας πού θα στηριχθεί η επανεκκίνηση της ελληνικής οικονοµίας: στα φθηνά µεροκάµατα και πουθενά αλλού! Ως στόχος ορίζεται η περαιτέρω προώθηση της ευελιξίας! Μάλιστα, η µείωση των µισθών θα συνεχιστεί ακόµη κι όταν ο ρυθµός µεγέθυνσης του ΑΕΠ θα είναι θετικός. Στην έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ελληνική οικονοµία, που δόθηκε στη δηµοσιότητα προχθές (εκεί που το όνειρο του πλεονάσµατος συνετρίβη δεύτερη φορά από την πρόβλεψη για ύπαρξη χρηµατοδοτικού κενού ύψους 2,6 δισ. ευρώ για το 2014 και 12,3 δισ. για το 2015) αναφέρεται στο µακροοικονοµικό σενάριο πως φέτος που το ΑΕΠ θα αυξηθεί κατά 0,6%, το µοναδιαίο κόστος εργασίας θα µειωθεί κατά 1,5%. Ακόµη µάλιστα και το 2015, όταν το ΑΕΠ θα αυξηθεί πολύ ταχύτερα, κατά 2,9%, το µοναδιαίο κόστος εργασίας πάλι θα µειωθεί κατά 0,3%! Εποµένως ούτε ψίχουλα δεν θα έχει να δώσει η αστική τάξη στους εργαζόµενους, ακόµη κι όταν το προϊόν θα αυξάνεται.

Το καθεστώς αέναης λιτότητας, που προοιωνίζεται η αποδοκιµασία ενός µοντέλου ανάπτυξης το οποίο «βασιζόταν κυρίως στην επέκταση της ιδιωτικής και της δηµόσιας κατανάλωσης» (όπως αναφέρεται στην πρώτη κιόλας παράγραφο του «νέου εθνικού αναπτυξιακού προτύπου») θα υπηρετηθεί µε τον καλύτερο τρόπο από το νέο Μεσοπρόθεσµο, που κι αυτό θα κατατεθεί στο συµβούλιο υπουργών Οικονοµικών στις 5 Μαΐου. Στο νέο Μεσοπρόθεσµο προβλέπεται το πάγωµα του κονδυλίου των συντάξεων στα 8,6 δισ. µέχρι και το 2018, των δαπανών για ιατροφαρµακευτική περίθαλψη στα 3 δισ. ετησίως κι η µείωση των επιχορηγήσεων προς τον ΟΑΕ∆ στα 0,5 δισ. ευρώ το χρόνο.

Ο δεύτερος ακρογωνιαίος λίθος στον οποίο στηρίζεται το σχέδιο του Σαµαρά για την έξοδο από την ύφεση είναι οι νέες παραχωρήσεις στο κεφάλαιο. «∆ηµιουργία ευνοϊκού κλίµατος για επενδύσεις και διευκόλυνση της επιχειρηµατικής δραστηριότητας» υπόσχεται το (γραµµένο στο γόνατο) «επταετές πλάνο» του Σαµαρά. Εδώ συµπεριλαµβάνεται όχι µόνο η «απλοποίηση αδειοδοτικών διαδικασιών και η αποµάκρυνση επενδυτικών εµποδίων», όπως είναι η ανάγκη σύνταξης µελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων ή… παρωχηµένες εµµονές όπως ο σεβασµός των αρχαιολογικών ευρηµάτων, αλλά και «η σταδιακή µείωση των φορολογικών συντελεστών µε αναπτυξιακό χαρακτήρα. Κατ’ αρχάς θα επιδιωχθεί η µείωση της φορολογίας των επιχειρηµατικών κερδών». Το κεφάλαιο εποµένως δεν θα πληρώνει φόρους, θεσµοθετηµένα µάλιστα, ούτε όταν η οικονοµία θα καταγράφει θετικό ρυθµό µεγέθυνσης και θα έχει εγγυηµένα κέρδη, µακριά από τη σηµερινή αβεβαιότητα. Επαρκή ένδειξη του καθεστώτος µπανανίας που απαιτεί το κεφάλαιο αποτελούν τα χρέη 101,06 εκατ. ευρώ των εφοπλιστών προς τα ασφαλιστικά ταµεία των ναυτεργατών, όπως αποκάλυψε ο υπουργός Εργασίας στη Βουλή, απαντώντας σε ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ.

Όπως ακριβώς στη ναυτιλία το καθεστώς απόλυτης ασυδοσίας που έχουν επιβάλει µέχρι σήµερα οι εφοπλιστές (από τη φορολογία µέχρι τη σύνθεση των πληρωµάτων) το µόνο αποτέλεσµα που είχε ήταν να αναδείξει το µέγεθος του παρασιτισµού τους και του επιζήµιου χαρακτήρα της επιχειρηµατικής τους δράσης (από τα δηµόσια έσοδα µέχρι και την εξυπηρέτηση των ελληνικών νησιών), έτσι και στην υπόλοιπη οικονοµία, όσο το ειδικό καθεστώς των πλοιοκτητών θα γενικεύεται αφορώντας όλο το µεγάλο κεφάλαιο τόσο τα πλήγµατα στην απασχόληση, τα δηµόσια έσοδα και τη γενική ευηµερία θα γίνονται πιο εµφανή, πιο συντριπτικά, και η ανάπτυξη σε τελική ανάλυση θα αφορά µόνο τα κέρδη τους.

Από prin