400% παραπάνω επιχορήγηση και 50% παραπάνω τηλεοπτικός χρόνος για το ΠΑΣΟΚ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ

Η κυβέρνηση διά του αρμόδιου υπουργού Γιάννη Μιχελάκη πρότεινε ως βάση προσδιορισμού της κρατικής επιχορήγησης και του τηλεοπτικού χρόνου για τις επερχόμενες ευρωεκλογές όχι τις εκλογές του 2012 (όπως θα υπέθετε όποιος αφελής βασίζεται στην κοινή λογική), αλλά τις… ευρωεκλογές του 2009.

Θα σταματήσει ο αντιδημοκρατικός κατήφορος της κυβέρνησης Σαμαρά; Τα γεγονότα δείχνουν ότι μάλλον όχι. Γιατί κάθε φορά που λες ότι...

«αυτό ήταν, έπιασαν πάτο», κάνουν κάτι καινούργιο που κατεβάζει τον πήχυ ακόμα πιο χαμηλά.

Όσα απίστευτα συνέβησαν χτες στη Διακομματική Επιτροπή για τις Ευρωεκλογές του Υπουργείου Εσωτερικών θυμίζουν είτε Μπανανία είτε τις εν Ελλάδι προδικτατορικές καταστάσεις πολιτικής ανωμαλίας –αναλόγως της σκοπιάς που το προσεγγίζει κανείς…

Η κυβέρνηση διά του αρμόδιου υπουργού Γιάννη Μιχελάκη πρότεινε ως βάση προσδιορισμού της κρατικής επιχορήγησης και του τηλεοπτικού χρόνου για τις επερχόμενες ευρωεκλογές όχι τις εκλογές του 2012 (όπως θα υπέθετε όποιος αφελής βασίζεται στην κοινή λογική), αλλά τις… ευρωεκλογές του 2009. Κατά συνέπεια, η ρύθμιση που μεθοδεύει η κυβέρνηση οδηγεί στο να πάρει το ΠΑΣΟΚ 400% παραπάνω κρατική επιχορήγηση και 50% παραπάνω τηλεοπτικό χρόνο απ’ ό,τι ο ΣΥΡΙΖΑ!

Πρόκειται βέβαια για τεράστιο πολιτικό σκάνδαλο. Η κυβερνητική ρύθμιση όχι μόνο συγκρούεται με την κοινή λογική (που υπαγορεύει ότι η βάση υπολογισμού πρέπει να είναι οι εκλογές που έγιναν πριν από 2 χρόνια και όχι αυτές που έγιναν πριν από 5), αλλά και με την πρόνοια του νόμου περί αναλογικής ισότητας. Επιχειρώντας να στηρίξει με κάθε τρόπο το καταρρέον ΠΑΣΟΚ, η κυβέρνηση δεν διστάζει να παίξει με τη δημοκρατία, θέτοντας υπό αμφισβήτηση όσα κατακτήθηκαν από την ελληνική κοινωνία μετά το 1974.

Η διανομή της επιχορήγησης και του τηλεοπτικού χρόνου δεν αποτελεί το μόνο πεδίο όπου εκτυλίχτηκαν αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις σε αυτές τις εκλογές. Είχαν προηγηθεί η αυθαίρετη μεταφορά των ευρωεκλογών στις 25 Μάη από τις 18 που προέβλεπε αρχικά ο νόμος, κάτι που στοίχισε αρκετά εκατομμύρια στον κρατικό προϋπολογισμό και οδηγεί στη συρρίκνωση της συμμετοχής των ψηφοφόρων. Επίσης, είδαμε την κατάργηση της λίστας και τη θεσμοθέτηση του σταυρού προτίμησης για πρώτη φορά από το 1981, προκειμένου να διευκολυνθούν οι εσωκομματικοί ελιγμοί του κ. Βενιζέλου.

Είναι η πρώτη φορά από το 1974 που μια κυβέρνηση εντάσσει το σταθερό θεσμικό πλαίσιο των εκλογών στο πολιτικό παίγνιο. Μέχρι τώρα, καμία κυβέρνηση δεν είχε πάει πέραν της τροποποίησης του εκλογικού συστήματος. Ασφαλώς, πρόκειται για ιδιαίτερα επικίνδυνη εξέλιξη που πρέπει να αποτραπεί. Δεν γίνεται αυτή η χώρα να γυρίσει πίσω στη δεκαετία του ’60.

Από left