Τιμή δεν έχει η Τιμή!

«Τo πολίτευμα που έχετε επιβάλει, λέγεται δικτατορία της Τρόικας», τόνισε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Συ.Ριζ.Α., μιλώντας στη Βουλή για το πολυνομοσχέδιο, με αφορμή το γεγονός ότι δίνεται στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας το δικαίωμα να πωλήσει τις μετοχές των πτωχών μας τραπεζών που κατέχει, σε τιμή μικρότερη από τη χρηματιστηριακή τους αξία. Χαρακτήρισε δε, ποινική κολάσιμη πράξη, την πώληση των τραπεζικών μετοχών κάτω από τη χρηματιστηριακή τους τιμή.

Οι προθέσεις αυτής της κυβέρνησης, έχουν φανεί από τις πρώτες ώρες που ανέλαβε τις θλιβερές τύχες  αυτής της χώρας, οπότε ο κ. εκπρόσωπος του Συ.Ριζ.Α., διέρρηξε για μια ακόμα φορά...

ανοιχτές θύρες.  

Δεν αντιλαμβάνεται ο κ. εκπρόσωπος του Συ.Ριζ.Α. ότι αυτό που βιώνουμε στις μέρες μας είναι μια μορφή ειδεχθούς πτωχευτικής διαδικασίας? To αντιλαμβάνεται!

Δεν αντιλαμβάνεται ότι η κυβέρνηση των Ολετήρων συμπεριφέρεται ως σύνδικος αυτής της πτώχευσης και όχι ως εντολοδόχος του Ελληνικού λαού? To αντιλαμβάνεται!

Από τις πρώτες ώρες που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας αυτός ο «σύνδικος», συμπεριφέρθηκε συστηματικά υπέρ των συμφερόντων των δανειστών και κατά των θεμελιωδών συμφερόντων της πτωχής Ελλάδας, συνεχίζοντας έτσι το καταστροφικό έργο του παρασυνταγματολόγου με την ψυχογενή βουλιμία, που αφού κούρεψε γουλί όλα τα ταμεία δημοσίου συμφέροντος, μαζί και τους μικρούς ομολογιούχους, ανέλαβε αναπληρωτής πρωθυπουργός της κυβέρνησης των Ολετήρων για να θριαμβολογεί σήμερα ανενδοίαστα για τις καταστροφικές επιλογές στις οποίες έσυρε τη χώρα.

Από τις πρώτες ώρες που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας ετούτη η κυβέρνηση των Ολετήρων, βγάζει στο σφυρί όλα τα περιουσιακά στοιχεία της πτωχής Ελλάδας σε ένα εξευτελιστικό παζάρι για «κολλητούς» και φίλους αυτού του παρασιτικού συστήματος που αναπαράγεται και επιβιώνει, τρώγοντας τις σάρκες των ασθενέστερων από εμάς, κάνοντας τους φτωχούς, φτωχότερους, τους πλούσιους, πλουσιότερους και διαλύοντας τη ραχοκοκαλιά αυτής της κοινωνίας και της οικονομίας: τους μικρομεσαίους επαγγελματίες.

Μετά τη μεγάλη ληστεία της Αγροτικής Τράπεζας, δήγμα στο ταλαιπωρημένο κορμί της πτωχής Ελλάδας και δείγμα των προθέσεων και των σχεδιασμών, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι ή να διαταραχτούν τα μπάνια του λαού, η κυβέρνηση των Ολετήρων αποθρασύνθηκε.  

Ξεπουλά, πλέον, αντί πινακίου φακής, κερδοφόρους οργανισμούς σε φίλους, ύποπτους λαθρεμπορίας καυσίμων. Παραχωρεί, πλέον, δεξιά κι αριστερά, εθνικά εμπράγματα δικαιώματα αντί αστείων τιμημάτων, σε χρυσούς χορηγούς, ύποπτους αδικαιολόγητου πλουτισμού. Βγάζουν οι αναίσχυντοι στο σφυρί, μέχρι και τον αέρα που ανεπνέομε. Εν μέσω μιας αδιανόητης διαπλοκής των τριών εξουσιών και μιας κατάφωρης συνταγματικής εκτροπής,  κεραυνοβολεί ο «σύνδικος» με επαχθείς και παράνομους φόρους και άλλα δεινά επί δικαίων αλλά όχι επί αδίκων!

Είναι, τάχα, ζήτημα το αντίτιμο με το οποίο θα πωληθούν οι πτωχές μας τράπεζες μετά από όλα τούτα τα πρωτοφανή που έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια στον τόπο μας? 

Όχι, δεν είναι ζήτημα η τιμή. Ζήτημα είναι οι διαμαρτυρημένες υποθήκες που κουβαλούν στα σεντούκια τους αυτές οι πτωχές τράπεζες. Ζήτημα είναι και οι διάφορες λίστες που βρίσκονται στα κιτάπια των πτωχών μας τραπεζών. Αυτά είναι τα ζητήματα.

Αυτά τα τραπεζικά «χαρτιά» εμπεριέχουν τα δάκρυα και το αίμα του ελληνικού λαού και αλίμονο αν βρεθούν οι υποθήκες στα χέρια αυτών των αρπακτικών της διεθνούς κερδοσκοπίας με τα οποία συναγελάζονται οι ανθρωπόμορφες ύαινες που μας κυβερνούν.

Αυτά τα τραπεζικά «χαρτιά» εμπεριέχουν το δικαίωμα ελέγχου των τραπεζικών αρχείων και των κατάστιχων με τις ανομίες όλων αυτών που μας κυβέρνησαν και συνεχίζουν να μας κυβερνούν, καταληστεύοντας το δημόσιο πλούτο από τη μακρινή εποχή της τράπεζας Κρήτης, ώστε σήμερα να τρέμουν οι λήσταρχοι τους «λίσταρχους» και κάπως έτσι να πορευόμαστε.

Δεν έχει σημασία, λοιπόν,  αν το αντίτιμο των τραπεζικών μετοχών είναι λίγο μεγαλύτερο ή λίγο μικρότερο από τη χρηματιστηριακή τους τιμή, γιατί, στην πραγματικότητα, η αποκατάσταση της Τιμής του έθνους περνάει μέσα από τα κιτάπια τους∙ και ως γνωστόν, «τιμή δεν έχει η Τιμή».

Διέρρηξε για μια ακόμα φορά ανοιχτές θύρες, λοιπόν, ο κ. εκπρόσωπος του Συ.Ριζ.Α. γιατί αυτό που προέχει τώρα είναι να σταματήσουμε όλοι μαζί το καταστροφικό έργο του «συνδίκου» της πτώχευσης, απαιτώντας την απόλυσή του! 

Ασφαλώς, το θέμα πια έχει περάσει σε σημείο πέρα από μια πολιτική διαμάχη μεταξύ αριστερών και δεξιών. Το θέμα έχει πια περάσει σε ένα σημείο ώστε να είναι μια διαμάχη μεταξύ εντίμων και ατίμων! 

Αποχωρήστε, επιτέλους κύριοι! Αποχωρήστε από τη Βουλή, από αυτό το άντρο των Ολετήρων. Αποχωρήστε, χωρίς πρόθεση να επιστρέψετε σε αυτά τα έδρανα. Έτσι, για να δούμε πόσοι θα παραμείνουν εκεί μέσα για να ψηφίσουν το νέο ξεπούλημα. Πενήντα? Εκατό? Περισσότεροι? Υπάρχουν, επιτέλους, έντιμοι άνθρωποι μέσα σε αυτό το κοινοβούλιο ή δεν υπάρχουν? 

Το σύνθημα πρέπει σήμερα να είναι: Έξω όλοι οι έντιμοι από το άντρο των Ολετήρων!

Alexandros Raskolnick από my-pillow-book