Κυριακή 9 Μαρτίου 2014

«Άρες μΆρες κουκουνΆρες» και στο τέλος σαχλαμΆρες

Η Νέα Δημοκρατία κομματικός φορέας σε πολιτική, στελεχιακή, ηθική και οικονομική αποσύνθεση, προτείνει για Δήμαρχο Αθηναίων τον παγκοσμίως επιτυχημένο πολιτικό Άρη Σπηλιωτόπουλο. Τον πρώην υπουργό, που φόρτωσε με σκανδαλώδη τιμολόγια χιλιάδων ευρώ life-style, τα υπουργεία Παιδείας και Τουρισμού και κατ’ επέκταση και τον Ελληνικό λαό. 

Σήμερα η νέα Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά, μας προτείνει για Δήμαρχο τον Άρη με το σκεπτικό πως την ώρα της κρίσης και της κοινωνικής κατάρρευσης θα προσθέσει με το παροιμιώδες life-style του,  μία νότα αισιοδοξίας από «Ματογιάννι» Μυκόνου, στον…
Άγιο Παντελεήμονα.

Έτσι ο Άρης εκπονεί ένα βαθυστόχαστο επικοινωνιακό πρόγραμμα και κυρίως πολιτικό κατά το οποίο περιφέρεται στα κανάλια λέγοντας πως ξέρει την Αθήνα γιατί βγάζει τα σκυλιά του βόλτα, πως θα μας «αλλάξει τα φώτα» στην Αθήνα με οικολογικές λάμπες, πως θα φέρει τουρίστες (αυτούς που ξέχασε να φέρει ως υπουργός υπο-τουρισμού) και ... μας απειλεί πως θα φύγει από την πολιτική αν δεν γίνει επιτυχημένος Δήμαρχος.

Άρη μην μας το κάνεις αυτό!! Μα εσύ λες πως ήσουν επιτυχημένος υπουργός.. με ποιο κριτήριο;; Για αυτό δεν μας έφυγες ακόμη;;


Ακόμη ο e-Aris περπατά στην Ερμού και τη Σταδίου και φωτογραφίζεται με νεαρούς και νεαρές, γεμίζοντας τα social media με στιγμές μιας προεκλογικής εκστρατείας κωμωδίας, αναζητώντας τα κατάλληλα σημεία φωτισμού που θα διώξουν την εγκληματικότητα..
Ίσως πρέπει να το ζήσουμε και αυτό. Στην Αθήνα των χιλιάδων αστέγων και των συσσιτίων, στην Αθήνα που το μνημόνιο και τα κόμματα ολετήρες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, την κατέστησαν εμπορικά νεκρή πόλη, ίσως, ..ως τελικό χτύπημα, πρέπει να «υποστούμε» στα media, την φατσούλα του μονίμως ηλιοκαμένου από την καλοζωία, Άρη..

Η Μύκονος δεν χρειάζεται δήμαρχο;;

Υ.Γ.
«Άρες, μάρες, κουκουνάρες»

Έκφραση για να δηλώσει ότι αυτά που ειπώθηκαν ήταν χωρίς νόημα, ουσία ή και ανακριβή. Περιέχει και μια δόση ειρωνείας προς αυτόν που έκανε τη δήλωση.
Προέρχεται από την αρχαία λέξη «κατάρες», κατ-άρες. Η Αρά (κατάρα) για τους αρχαίους Έλληνες είναι συγγένισσα της τρομερής Ερινύας και σκληρή τιμωρός εκείνων που πράττουν ανόσια έργα.
Με την πάροδο των χρόνων και για τις ανάγκες ομοιοκαταληξίας προστέθηκε το μάρες και το κουκουνάρες, ο κούφιος καρπός του πεύκου, για να τονιστεί το νόημα του φαιδρού και του ανούσιου.

Γράφει ο Απόστολος Καλαματιανός
για το www.news4all.gr