Συντελείται «μεθοδευμένα» η μεγαλύτερη μεταφορά πλούτου.

Aν στα τέλη του 20ου αιώνα έγινε, μέσω του χρηματιστηρίου, η μεγαλύτερη μεταφορά πλούτου από την κοινωνία προς την ολιγαρχία (ντόπια και ξένη), με όπλο την καλλιέργεια της ευφορίας και της προσδοκίας κέρδους, τώρα στις αρχές του 21ου  αιώνα,  ξαναγίνεται, μέσω του κρατικού μηχανισμού αυτή τη φορά, η ακόμα μεγαλύτερη μεταφορά πλούτου προς την ίδια κατεύθυνση, με όπλο την τρομοκρατία και την απειλή της χρεοκοπίας που έχει παγώσει την κοινωνία και την έχει σπρώξει στην αδράνεια.

Ας δούμε έναν από τους τρόπους αυτής της μεταφοράς πλούτου. Για παράδειγμα, ενώ το ελληνικό κράτος απαιτεί «πόθεν έσχες» από κάθε δύσμοιρο Έλληνα για την παραμικρή...

κατανάλωση που θα κάνει και τον εξοντώνει με αντισυνταγματικούς φόρους και πρόστιμα, την ίδια στιγμή κλείνει τα μάτια και δεν ρωτάει για «πόθεν έσχες» τους αγοραστές που έρχονται απέξω, τους εξωτερικούς νταβατζήδες και τα funds. Αντίθετα μάλιστα, τους προσκαλεί να αγοράσουν τις ελληνικές περιουσίες για ένα κομμάτι ψωμί. Δηλαδή οποιοσδήποτε έχει εξάγει μαύρα χρήματα στο εξωτερικό και στήνει μια εταιρία εκεί, μπορεί τώρα να μας αγοράσει χωρίς ποτέ το κράτος να ρωτήσει «πόθεν έσχες».

Ταυτόχρονα, το κράτος κάνει κάτι πολύ χειρότερο. Ενώ οι πραγματικές αξίες των ακινήτων έχουν κατρακυλήσει, το κράτος κρατάει ψηλά τις αντικειμενικές αξίες και δεν έκανε μόνο αυτό. Το χειρότερο είναι ότι επιβάλει στον δύσμοιρο Έλληνα που εξ ανάγκης θα πωλήσει το ακίνητό του, φόρο υπεραξίας 15% με αυτές τις πλασματικές αντικειμενικές αξίες, ενώ στον πλούσιο αγοραστή επιβάλει φόρο μόνο 3%. Αν είναι δυνατόν!!!! Δηλαδή, δεν φτάνει που ο δυστυχής θα σπεύσει να πωλήσει μισοτιμής το ακίνητό του για να πληρώσει τους συνεχώς επιβαλλόμενους φόρους, τα χρέη του ή για κάποιο θέμα υγείας, αλλά θα πρέπει να καταβάλει και φόρο 15% επί της δυστυχίας του.

Λέμε λοιπόν «μεθοδευμένη» μεταφορά πλούτου γιατί, με βάση τα πιο πάνω και με απλούς μαθηματικούς υπολογισμούς, παρατηρούμε ότι η κοινωνία χάνει πλούτο, ενώ αυτός μαθηματικά μεταφέρεται στα λαμόγια της ντόπιας και ξένης ολιγαρχίας. Η ντόπια και ξένη ολιγαρχία, προκειμένου να επιτύχει αυτή τη μεταφορά πλούτου, χρησιμοποιεί το ίδιο το κράτος με τους νόμους του, τις εφορίες του, τα δικαστήριά του και τα ΜΑΤ. Δεν μπορεί αυτό να μην το βλέπουν και να μην το αποδέχονται, αυτοί που διοικούν το κράτος!!!

Μόνη λύση που απομένει στην κοινωνία, αν θέλει να σωθεί, είναι η κοινωνικοποίηση του κράτους. Το πέρασμα δηλαδή της ιδιοκτησίας και του ελέγχου του κράτους στα χέρια της κοινωνίας. Να πάψει στο εξής το κράτος να είναι αυτονομημένο από την κοινωνία και να χρησιμοποιείται από την ολιγαρχία για την εκμετάλλευση της κοινωνίας. Πρέπει επιτέλους να αντιληφθούμε έστω και την ύστατη στιγμή, ότι οι θεσμοί, δηλαδή το ποιος λαμβάνει τις αποφάσεις, είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με την οικονομία και την κατανομή του πλούτου.

Από hassapis-peter

1 σχόλια:

konstantinos omegas είπε...

    θέλεις να μας δώσεις και ένα υπόδειγμα κοινωνικοποιημένου κράτους βρε χασάπη για να καταλάβουμε τι εννοείς?

    Λοιπόν για να σοβαρευτούμε λίγο, στις διαπιστώσεις είμαστε όλοι σύμφωνοι νομίζω. Από κει και πέρα, η κάθε ιδέα και πρόταση πρέπει να ξεκινάει από μια ρεαλιστική βάση, λαμβάνοντας υπ'όψιν τη διεθνή συγκυρία και το περιθώριο ελιγμών που έχει ένα μικρό και εξαρτημένο κράτος μέσα σε αυτήν. Χώρες μεγαλύτερες από την Ελλάδα και πλουσιότερες και σε ασφαλέστερες γεωγραφικές τοποθεσίες, ξέρεις ότι έφαγαν τα μούτρα τους προσπαθώντας να εφαρμόσουν πολιτικές του τύπου που αναφέρεις. Και αυτό γίνεται γιατί οι ντόπιες ελίτ δεν εννοούν να χάσουν τα μαγαζάκια τους και για να τα κρατήσουν, συνεργάζονται με ξένες δυνάμεις που βοηθούν με το αζημίωτο.

    Δεν πιστεύω λοιπόν ότι με μία αλλαγή του Συντάγματος ή του πολιτεύματος θα λυθούν τα προβλήματα μας, τα οποία ξεκινούν από τη διαφθορά της κοινωνίας και την κακή νοοτροπία του Έλληνα στον τρόπο που αντιμετωπίζει τη ζωή και την καθημερινότητα του. Δεν υπάρχει ίχνος παιδείας και πολιτισμού δυστυχώς. Αυτά είναι τα μόνα όπλα που έχει μια κοινωνία για να αντιμετωπίσει τις σύγχρονες προκλήσεις και για να εξασφαλίσει το μέλλον της ύπαρξης της.

    Και αν ρίξουμε μια ματιά στην ιστορία, θα δούμε ότι λαοί μεγαλούργησαν κάτω απο άξιους και έντιμους ηγέτες και όχι κάτω από συγκεκριμένο πολίτευμα. Το ζητούμενο δηλαδή είναι η αξιοκρατία και το ήθος. Δεν έχει κανένα νόημα να κοινωνικοποιήσουμε τη σήψη και τη διαφθορά για να μη μας τα πάρουν οι ξένοι. Η γνώμη μου είναι ότι όσο υπάρχουν κομματικά μαγαζάκια που το καθένα προστατεύει με κάθε μέσον κεκτημένα και συμφέροντα συγκεκριμένων κοινωνικών ομάδων, εννοείται σε βάρος άλλων (δε γίνεται αλλιώς), ο λαός θα εξουσιάζεται από ανθρώπους διαχειριστές που προωθούν συμφέροντα και όχι Εθνική ιδέα. Και αν δεν υπηρετείται Εθνικός στόχος, έρχεται η μέρα που χάνεις και τα ατομικά κεκτημένα σου και γίνεσαι σκλάβος. Εγώ δεν έτυχε να δω άλλον λαό να στρέφεται ενάντια στην ύπαρξη του όσο εμείς. Προσπαθήσαμε να καταργήσουμε τη γλώσσα των προγόνων μας. Να αλλάξουμε την ιστορία μας. Να μειώσουμε τους Εθνικούς μας ήρωες σε προσωπικό επίπεδο. Να παραχαράξουμε την ιστορία στα βιβλία μας. Ε και στο τέλος θα μας πούνε, μήπως είναι καλύτερα που γίναμε αποικία αφού δεν έχουμε ρίζες και εθνική συνείδηση. Όλα αυτά έγιναν με την ψήφο μας και εσύ νομίζεις ότι αυτά τα χέρια που έριχναν αυτή την ψήφο στην κάλπη, αποκτώντας μεγαλύτερη εξουσία θα λύσουν το πρόβλημα μας..