Ο Γ. Γιακουμάτος έχει γίνει ευρέως γνωστός στο τηλεοπτικό κοινό για την κατά καιρούς βαριά τηλεοπτική μαγκιά του. Θυμάμαι τουλάχιστον δύο φορές να τον έχω παρακολουθήσει να διαβεβαιώνει σε στυλ βαρύμαγκα ότι «δεν ξαναψηφίζει μνημόνια» – τα οποία φυσικά μετά ψηφίζει και με τα δύο χέρια. Το τελευταίο κρούσμα της απύθμενης μαγκιάς του έλαβε χώρα στην πολύ σοβαρή συζήτηση για...
τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το σκάνδαλο των υποβρυχίων, όταν τσαντίστηκε με τον πρόεδρο των Ανεξαρτήτων Ελλήνων Π. Καμμένο γιατί –κατά τη γνώμη του– καθυστερούσε τη διαδικασία και θεώρησε πρέπον να δείξει την απαρέσκειά του καλώντας τον να συντομεύει επειδή ήθελε να δει τον Ολυμπιακού στο Κύπελλο Ελλάδας!
Το απίστευτο στην υπερασπιστική του γραμμή είναι πως ούτε αρνείται την παράβαση ούτε και δηλώνει κάποιου είδους μεταμέλεια. Απλώς την υποβαθμίζει και περνά στην αντεπίθεση. Τον φαντάζομαι να λέει στον ρεπόρτερ του enikos, έλα μωρέ, πώς κάνετε έτσι, δεν έγινε και τίποτα. Διότι αυτό είπε ουσιαστικά, έστω κι αν ο γραπτός λόγος δεν αποτυπώνει το ύφος του: «24.000 ευρώ είναι η παράβαση. Αν είναι, να την πληρώσουμε, αν έχει κάνει λάθος ο αδερφός μου. Η παράβαση είναι πλημμέλημα. Αυτό το σόου, το δελτίο τύπου και όλα αυτά που επιδιώκουν θα τα βρουν μπροστά τους».
Ο κ. Γιακουμάτος όχι μόνο δεν απολογείται αλλά απειλεί. Θα τα βρουν μπροστά τους, μας λέει, όσοι τόλμησαν να συλλάβουν τους δικούς του ανθρώπους για φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή. Γιατί; Γιατί είναι μικροποσό, ποιος ασχολείται;
Αυτό που δεν καταλαβαίνει ο κ. Γιακουμάτος με τη ραγιάδικη συμπεριφορά είναι ότι το ακριβές ύψος της οικονομικής παράβασης αφορά μόνο τις αρχές και το ελληνικό κράτος που ζημιώθηκε οικονομικά. Το κοινό και το εκλογικό σώμα δεν το αφορά το ακριβές ποσό της παράβασης, το αφορά -ή τουλάχιστον πρέπει να το αφορά- η ποιότητα του χαρακτήρα του εκλεγμένου ως εκπροσώπου του ελληνικού λαού Γ. Γιακουμάτου, όπως αυτή αποτυπώνεται τόσο στην ίδια την παράβαση όσο και στον τρόπο που την αντιμετωπίζει. Δεν είναι ποσοτικό το θέμα για έναν εν ενεργεία βουλευτή. Είναι ποιοτικό, γιατί δείχνει την ποιότητα των πολιτευτών αυτής της χώρας.
Ο κ. Γιακουμάτος επιλέγει να υποβαθμίζει το θέμα γιατί το ποσό είναι –κατά τη γνώμη του– μικρό. Καταρχάς, για ποιον είναι μικρό το ποσό; Πώς τολμάει να το λέει αυτό ένας βουλευτής, όταν η κυβέρνηση του κόμματός του έχει καταντήσει αμέτρητες οικογένειες να ζουν ολόκληρο χρόνο με πολύ λιγότερα από αυτό το «μικροποσό»;
Λαϊκιστής, ξερόλας, καφενειακός και δήθεν βαρύμαγκας, ο Γ. Γιακουμάτος δεν είναι «μεμονωμένο περιστατικό». Είναι ένας καθρέφτης. Στο πρόσωπό του αχνοφαίνονται όλοι οι ραγιάδες που έμαθαν τόσα χρόνια ότι είναι υπεράνω νόμου. Στην περίπτωσή του μπορεί να δει κανείς πολλές περιπτώσεις συναδέλφων του που πιστεύουν ότι δεν είναι «σαν κι εμάς». Ότι μπορούν να κλέβουν ανενόχλητοι το κράτος, ότι μπορούν να δηλώνουν το όνομά τους και να μην σταματούν σε αστυνομικούς ελέγχους, ότι μπορούν να χρησιμοποιούν πλαστές πινακίδες στα αυτοκίνητά τους, ότι μπορούν να στήνουν ως υπουργοί πάρτι εκατομμυρίων στις πλάτες του έλληνα φορολογούμενου. Ατιμώρητοι;
ΥΓ Είμαι σίγουρος ότι αρκετοί έχουν ξεχάσει ότι ο κ. Γιακουμάτος είχε προτείνει τα εξής: «Αντί να κοπεί ο μισθός και η σύνταξη, καλύτερα να ενοικιάσει η Πολιτεία την Ακρόπολη και όχι μόνο. Να ενοικιάσει όλους τους αρχαιολογικούς χώρους». Όχι μόνο βαρύμαγκας. Αλλά και γάτος. Με σοβαρές οικονομικές προτάσεις να βγούμε από την οικονομική κρίση.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου