Μια βαριέμαι, μια συγχύζομαι. Με τα ίδια πράγματα. Ρωτούσαν πάλι οι τηλεκάφροι τους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ στα κυριακάτικα πρωινά πάνελ : «Κι αν δεν πετύχει αυτό που λέτε, ποιο είναι το plan B;» Και συνηγορούσαν τα τσακάλια, οι εκπρόσωποι της συγκυβέρνησης: «Μα αυτό πρέπει να καταλάβει...
ο κόσμος, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει plan B κι αυτό είναι καταστροφικό».
Στουρνάρας στο Bloomberg (5/8/2013): «Δεν υπάρχει plan B για την Ελλάδα»
Βενιζέλος στη ΔΕΘ (8/9/2013): «Δεν υπάρχει plan B για έξοδο από την κρίση»
Γιάννης Μανιάτης στον ΣΚΑΪ (4/9/2013): «Δεν υπάρχει plan B – πρέπει να προχωρήσουμε ώς το τέλος του δρόμου»
Μην το κουράσουμε άλλο. Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είχαν όντως plan A προεκλογικά και plan B μετεκλογικά. Φαίνεται ξεκάθαρα και στη φωτογραφία. Όταν ο Σαμαράς κέρδισε την εξουσία ως «διαπραγματευόμενος μνημονιακός» ομολόγησε χωρίς ντροπή ότι δεν υπήρχε άλλο plan B, αλλά μόνο αυτό της εξαπάτησης. Αυτό ακριβώς ζητάνε οι τηλεκάφροι και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το να απαιτείς από κάποιο κόμμα να σου παρουσιάσει το plan Β του, είναι σαν να του ζητάς να ομολογήσει εκ των προτέρων ότι θα κοροϊδέψει τους ψηφοφόρους. Ότι δηλαδή, σε σχέση με το Μνημόνιο, άλλο θα υποσχεθεί –plan A- και άλλο θα πράξει – plan B.
Η εξουσιοδότηση που δίνει το εκλογικό σώμα στο πρώτο κόμμα αφορά αποκλειστικά στις επίσημες προθέσεις του. Δε χωράνε διαζευκτικά «ή» στις επίσημες προθέσεις. Δηλαδή, αυτό που ζήσαμε με τη συγκυβέρνηση, η οποία υποσχόταν προεκλογικά σκληρή επαναδιαπραγμάτευση και μετεκλογικά δήλωσε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει σκληρή επαναδιαπραγμάτευση, ζητούν τώρα από τον ΣΥΡΙΖΑ να το καταθέσει ως επίσημη πρότασή του. Έχουμε λαλήσει εντελώς;
Τα πράγματα σε αυτούς τους καιρούς πρέπει να είναι εντελώς ξεκάθαρα και χωρίς εναλλακτικές διαδρομές, είτε κρυφές είτε φανερές. Το plan A, είναι αυτό που ζούμε εδώ και 4 –πάμε για 5ο- χρόνια. Το εφάρμοσε η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και το συνεχίζει η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου- Κουβέλη (είναι αργά για δάκρυα κυρ-Φώτη). Το ζήσαμε και το ζούμε. Αυτό θα ξαναπάρει ή όχι έγκριση στις επόμενες εκλογές.
Το plan B είναι του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό το mix από Σταθάκη μέχρι Λαφαζάνη που θα πρέπει να καταλήξει οριστικά το δυνατόν συντομότερα και να το περιγράψει υπεύθυνα ο Τσίπρας. Αυτό το σχέδιο θα κατατεθεί ως εναλλακτική πρόταση στο plan A της συγκυβέρνησης και με αυτό θα πάει ο ΣΥΡΙΖΑ να κριθεί στις εκλογές. Αλίμονο σε όλους αν ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανιστεί ως ταβερνάκι και αρχίσει τα «αν δε θέλετε κρέας έχουμε εναλλακτικά και ψαράκι». Αυτή θα είναι η καταστροφή της αξιοπιστίας του στα μάτια των πολιτών, διότι τι χειρότερο από το να ομολογείς ότι στην καλύτερη περίπτωση θα γίνεις ένας ακόμη Σαμαράς;
Το plan C ανήκει στο ΚΚΕ που είναι το ξεκαθαρισμένο εδώ και δεκαετίες. Έξω από την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ. Τέλος! Δηλαδή έχει ερωτηθεί ποτέ από δημοσιογράφο ο Γραμματέας του ΚΚΕ «ποιο είναι το εναλλακτικό σας σχέδιο σε περίπτωση που δεν καταφέρετε να βγάλετε τη χώρα από την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ;». Μα αν το ΚΚΕ πάρει κάποτε την εξουσία θα είναι επειδή ο λαός έδωσε την εντολή να βγάλει τη χώρα από την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ.
Γιατί, λοιπόν, ρωτάνε τον ΣΥΡΙΖΑ για το εναλλακτικό του σχέδιο; Αν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν κινηθεί σύμφωνα με το σχέδιο που θα έχει καταθέσει προεκλογικά, τότε η λογική και η δημοκρατία λέει ότι θα πρόκειται για απατεώνες και θα πρέπει να ξαναγίνουν εκλογές άμεσα. Δηλαδή με ποια λογική απολύονται όσοι δημόσιοι υπάλληλοι προσλήφθηκαν έχοντας καταθέσει πλαστά δικαιολογητικά, αλλά μένουν στην εξουσία κόμματα που κατέθεσαν πλαστά προγράμματα, σχέδια και υποσχέσεις;
Ναι, ο Σαμαράς σήμερα θα έπρεπε κανονικά να είχε απολυθεί. Όλα τα Ζάππεια ήταν πλαστά, όλες οι υποσχέσεις για επαναδιαπραγμάτευση ήταν πλαστές, όλα τα προγράμματα που κατέθεσε για μισθούς, συντάξεις, ανεργία και ύφεση ήταν πλαστά. Όμως δεν απολύεται ο Σαμαράς διότι έχει και το μαχαίρι και το πεπόνι. Είναι η δημοκρατία τους τέτοια, που σου βγάζει κοροϊδευτικά τη γλώσσα μόλις ψηφίσεις την απάτη τους.
Το ίδιο ακριβώς ζητάνε τώρα οι τηλεκάφροι από τον ΣΥΡΙΖΑ. Του λένε «σίγουρα προσπαθείς να εξαπατήσεις τους ψηφοφόρους, οπότε για πες μας πως θα τα μπαλώσεις όταν αποκαλυφτείς;». Το να παραδεχτεί κάποια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ ότι έχει plan B είναι σα να περνάει τη θηλιά στο λαιμό του. Και τότε, πραγματικά ο Σαμαράς δε θα έχει λόγο να πάει σε εκλογές. Θα τις έχει κερδίσει από τα αποδυτήρια με τη βοήθεια των τηλεκάφρων και την αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να πείσει ότι διαθέτει ένα και μοναδικό σχέδιο το οποίο θα ακολουθήσει πιστά. Διότι, άλλο πράγμα η ευελιξία στην προσπάθεια να κατακτήσεις τον στόχο σου και εντελώς άλλο η απατεωνιά τού να αλλάζεις στόχο στη διαδρομή.
Έγραψε ο ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ
Η εξουσιοδότηση που δίνει το εκλογικό σώμα στο πρώτο κόμμα αφορά αποκλειστικά στις επίσημες προθέσεις του. Δε χωράνε διαζευκτικά «ή» στις επίσημες προθέσεις. Δηλαδή, αυτό που ζήσαμε με τη συγκυβέρνηση, η οποία υποσχόταν προεκλογικά σκληρή επαναδιαπραγμάτευση και μετεκλογικά δήλωσε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει σκληρή επαναδιαπραγμάτευση, ζητούν τώρα από τον ΣΥΡΙΖΑ να το καταθέσει ως επίσημη πρότασή του. Έχουμε λαλήσει εντελώς;
Τα πράγματα σε αυτούς τους καιρούς πρέπει να είναι εντελώς ξεκάθαρα και χωρίς εναλλακτικές διαδρομές, είτε κρυφές είτε φανερές. Το plan A, είναι αυτό που ζούμε εδώ και 4 –πάμε για 5ο- χρόνια. Το εφάρμοσε η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και το συνεχίζει η συγκυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου- Κουβέλη (είναι αργά για δάκρυα κυρ-Φώτη). Το ζήσαμε και το ζούμε. Αυτό θα ξαναπάρει ή όχι έγκριση στις επόμενες εκλογές.
Το plan B είναι του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό το mix από Σταθάκη μέχρι Λαφαζάνη που θα πρέπει να καταλήξει οριστικά το δυνατόν συντομότερα και να το περιγράψει υπεύθυνα ο Τσίπρας. Αυτό το σχέδιο θα κατατεθεί ως εναλλακτική πρόταση στο plan A της συγκυβέρνησης και με αυτό θα πάει ο ΣΥΡΙΖΑ να κριθεί στις εκλογές. Αλίμονο σε όλους αν ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανιστεί ως ταβερνάκι και αρχίσει τα «αν δε θέλετε κρέας έχουμε εναλλακτικά και ψαράκι». Αυτή θα είναι η καταστροφή της αξιοπιστίας του στα μάτια των πολιτών, διότι τι χειρότερο από το να ομολογείς ότι στην καλύτερη περίπτωση θα γίνεις ένας ακόμη Σαμαράς;
Το plan C ανήκει στο ΚΚΕ που είναι το ξεκαθαρισμένο εδώ και δεκαετίες. Έξω από την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ. Τέλος! Δηλαδή έχει ερωτηθεί ποτέ από δημοσιογράφο ο Γραμματέας του ΚΚΕ «ποιο είναι το εναλλακτικό σας σχέδιο σε περίπτωση που δεν καταφέρετε να βγάλετε τη χώρα από την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ;». Μα αν το ΚΚΕ πάρει κάποτε την εξουσία θα είναι επειδή ο λαός έδωσε την εντολή να βγάλει τη χώρα από την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ.
Γιατί, λοιπόν, ρωτάνε τον ΣΥΡΙΖΑ για το εναλλακτικό του σχέδιο; Αν γίνει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν κινηθεί σύμφωνα με το σχέδιο που θα έχει καταθέσει προεκλογικά, τότε η λογική και η δημοκρατία λέει ότι θα πρόκειται για απατεώνες και θα πρέπει να ξαναγίνουν εκλογές άμεσα. Δηλαδή με ποια λογική απολύονται όσοι δημόσιοι υπάλληλοι προσλήφθηκαν έχοντας καταθέσει πλαστά δικαιολογητικά, αλλά μένουν στην εξουσία κόμματα που κατέθεσαν πλαστά προγράμματα, σχέδια και υποσχέσεις;
Ναι, ο Σαμαράς σήμερα θα έπρεπε κανονικά να είχε απολυθεί. Όλα τα Ζάππεια ήταν πλαστά, όλες οι υποσχέσεις για επαναδιαπραγμάτευση ήταν πλαστές, όλα τα προγράμματα που κατέθεσε για μισθούς, συντάξεις, ανεργία και ύφεση ήταν πλαστά. Όμως δεν απολύεται ο Σαμαράς διότι έχει και το μαχαίρι και το πεπόνι. Είναι η δημοκρατία τους τέτοια, που σου βγάζει κοροϊδευτικά τη γλώσσα μόλις ψηφίσεις την απάτη τους.
Το ίδιο ακριβώς ζητάνε τώρα οι τηλεκάφροι από τον ΣΥΡΙΖΑ. Του λένε «σίγουρα προσπαθείς να εξαπατήσεις τους ψηφοφόρους, οπότε για πες μας πως θα τα μπαλώσεις όταν αποκαλυφτείς;». Το να παραδεχτεί κάποια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ ότι έχει plan B είναι σα να περνάει τη θηλιά στο λαιμό του. Και τότε, πραγματικά ο Σαμαράς δε θα έχει λόγο να πάει σε εκλογές. Θα τις έχει κερδίσει από τα αποδυτήρια με τη βοήθεια των τηλεκάφρων και την αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να πείσει ότι διαθέτει ένα και μοναδικό σχέδιο το οποίο θα ακολουθήσει πιστά. Διότι, άλλο πράγμα η ευελιξία στην προσπάθεια να κατακτήσεις τον στόχο σου και εντελώς άλλο η απατεωνιά τού να αλλάζεις στόχο στη διαδρομή.
Έγραψε ο ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.