Μη σκέφτεσαι, απλά ψήφιζε.

Έδώ και χιλιάδες χρόνια ο άνθρωπος έμαθε να φτιάχνει τοίχους γύρω του -θεωρητικούς και πρακτικούς- για προστασία από οποιονδήποτε κίνδυνο. Με το πέρασμα των χρόνων, αυτή η φυσική ανάγκη του ανθρώπου μελετήθηκε και αξιοποιήθηκε κατάλληλα ώστε όταν κάποιος του την παρέχει, να γνωρίζει αρκετά καλά και το πώς να τον διαχειριστεί.

Σου δίνουν μια ελεγχόμενη ελευθερία να δουλεύεις, να καταναλώνεις, να βλέπεις και να ακούς αυτά που θέλουν και φυσικά, να ψηφίζεις “ελεύθερα”. Αφού ψήφισες ή θα ψηφίσεις “ελεύθερα” -όπως θες να νομίζεις- αυτούς που θα σε σώσουν, κάποια στιγμή που θα αποφασίσουν θα έλθουν και θα σου πουν (χωρίς φυσικά να στο πουν) «Σου επιτρέψαμε να έχεις όλα τα καλά που είχαμε επιλέξει για εσένα, και δεν είπες ούτε ένα ευχαριστώ. Τώρα ήρθε η ώρα να μας το ανταποδώσεις».

Έτσι λοιπόν, αφού καλόμαθες σε αυτή την ελεγχόμενη ελευθερία που σου έδωσαν με...

όλα τα αγαθά της, τώρα θα σου παίρνουν πιο εύκολα χωρίς να σε ρωτήσουν και θα συνεχίσουν μέχρι να προσκυνήσεις. Τώρα νιώθεις απελπισία γιατί είσαι αδύναμος να αντιδράσεις. Τώρα θα φοβάσαι μη χάσεις και τα λίγα.

Σε εκπαίδευσαν να έχεις το δικό σου “τοίχο” και εκεί να ζεις, εκεί να πεθαίνεις. Δεν έχει σημασία αν ο “τοίχος” μένει πάντα εκεί ακλόνητος, εσύ μπορείς να συνεχίσεις να προχωράς κατά πάνω του. Η καθαρή σκέψη είναι κακό για την εξουσία και τα κόμματα γι’ αυτό, σε μεγάλο βαθμό στην έχουν αφαιρέσει. Α, μη ξεχάσεις κάτι σημαντικό, δεν πρέπει να βγεις από τον “τοίχο” σου γιατί θα σε φάει “ο Λύκος”. Το αποτέλεσμα; χωρίς να το καταλαβαίνεις… υπακούς.

Δυστυχώς πτωχεύσαμε οικονομικά αλλά περισσότερο ηθικά. Αυτή την εποχή, το σάπιο θα παραμείνει σάπιο μέχρι να αλλάξει, όχι η πολιτική κατάσταση, αλλά η ηθική μας.

Από Ούτε λόγος