Διαβάζω πως «το μενού του γεύματος που παρέθεσε ο Αντώνης Σαμαράς στους Ευρωπαίους αξιωματούχους έφερε την σφραγίδα του Ντομινίκ Περό και ήταν εμπνευσμένο τόσο από την τέχνη του γάλλου σεφ όσο και από την ελληνική κουζίνα.
Για πρώτο πιάτο οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι απήλαυσαν ριζότο α λα γαλλικά ενώ το κύριο πιάτο ήταν φαγκρί με γαρνιτούρα λαχανικών. Το γεύμα συνοδευόταν από λευκό και κόκκινο κρασί SEMELI. Το επιδόρπιο «μύριζε» σοκολάτα με μυστικά του Γάλλου δημιουργού ενώ...
είχε και άρωμα Ελλάδας καθώς ο σεφ προσέφερε και γλυκό του κουταλιού, σταφύλι, αλλά και παστέλι. Το γεύμα έκλεισε με φρέσκο παγωτό με γεύση γιαούρτι».
Και μόνο που το διαβάζω, σημαίνει ότι κάποιος το διέρρευσε, κάποιος το θεώρησε σημαντικό για να εμφανιστεί ως είδηση και ότι κάποιοι ενδιαφέρθηκαν να το μάθουν. Και για να συμβαίνουν αυτά, σημαίνει ότι δεν είναι μόνο ο καπιταλισμός ηλίθιε. Είναι, κυρίως, η ανοχή μας, ηλίθιοι. Είναι αυτή η ανοχή στα γεύματα των αριστοκρατών της Γερμανικής Αυτοκρατορίας. Είναι η ανοχή μας στο ότι ανεχόμαστε να μας τρώνε τα συκώτια. Είναι η ανοχή μας στην Ευρώπη των αυτοκρατόρων. Η ανοχή μας στην ηλιθιότητα.
Είναι η ανοχή μας στον Άδωνη Γεωργιάδη που δηλώνει ότι η κρίση θα περάσει και η Ελλάδα θα μπορέσει να ζήσει με όσα βγάζει. Λες και υπάρχει χώρα στον κόσμο που ζει με όσα βγάζει. Λες και υπάρχει χώρα στον κόσμο που δε δανείζεται και δεν κάνει εισαγωγές. Λες και το πρόβλημα είναι ότι η Ελλάδα δε μπορεί να ζήσει με όσα βγάζει και όχι ότι η Ελλάδα απλώς δε μπορεί να δανειστεί από τις αγορές με χαμηλά επιτόκια. Όταν έχεις για υπουργό κάποιον ο οποίος είτε δεν έχει αντιληφθεί το πρόβλημα, είτε δε μπορεί να το εκφράσει, είτε λέει όποια μ@λακία του έρθει στο κεφάλι επειδή σ’ έχει γραμμένο στ’ @ρχίƍι@ του, τότε ναι, φταίει η ανοχή μας ηλίθιοι.
Όταν ανεχόμαστε αδιαμαρτύρητα να γίνεται όλο αυτό το παιχνίδι με το 25ευρω στα νοσοκομεία και ύστερα ανακουφισμένοι να αποδεχόμαστε ένα νέο φόρο στα τσιγάρα, ίδιο με έναν φόρο που είχε μπει στα τσιγάρα υπέρ ΕΣΥ από την εποχή Γεννηματά χωρίς να ξέρει κανείς που πηγαίνουν μέχρι σήμερα εκείνα τα έσοδα κι έναν άλλο ίδιο φόρο που είχε μπει στη βενζίνη υπέρ περιβάλλοντος από τον Στέφανο Μάνο επίσης δίχως να γνωρίζουμε που πηγαίνουν εκείνα τα έσοδα και την πληρώνουν τα τζάκια, τότε πάνω απ’ όλα φταίει η ηλιθιότητά μας.
Όταν οι ίδιες οι αγορές δηλώνουν ότι ακόμη κι αν βγει η Ελλάδα να δανειστεί δε θα βρεθεί κανείς να τη δανείσει κι όταν όλοι οι σοβαροί αναλυτές παγκοσμίως δηλώνουν ότι ετοιμάζεται ακόμη ένα μνημόνιο για την Ελλάδα και παρ’ όλα αυτά υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν τον Σαμαρά και τον Στουρνάρα, ε δεν είναι μόνο ο καπιταλισμός ηλίθιε. Είσαι κι εσύ πρόβλημα, ηλίθιε.
Όταν αυτή η κυβέρνηση πουλάει «σωτηρία για την πατρίδα» και την ίδια στιγμή κάνει τα πάντα για να μην έρθει στην Ελλάδα η άτυπη εξεταστική επιτροπή της Ευρωβουλής που εξετάζει το ρόλο και τη δράση της τρόικας κι ο πατριώτης ψηφοφόρος βλέπει πίσω από αυτό μόνο μία «άσχετη σύμπτωση» τότε η ηλιθιότητά του είναι η καλύτερη απόδειξη ότι ούτε σωτηρία υπάρχει, ούτε την αξίζει τη σωτηρία.
Όταν μαθαίνουμε κάθε μέρα πως τα λεφτά τα έφαγαν οι ίδιοι και οι ίδιοι πολιτικοί, οι ίδιοι και οι ίδιοι τραπεζίτες, οι ίδιοι και οι ίδιοι επιχειρηματίες κι όμως ακόμη ακούς ανθρώπους να λένε ότι ζούσαμε σπάταλα ως κοινωνία, ότι όλοι φταίμε, ότι πληρώνουμε τις εξαλλοσύνες μας, ότι κακώς αγοράσαμε ηλεκτρικό ψυγείο κι έπρεπε να έχουμε κρατήσει το παλιό με τον πάγο, ε δε φταίει μόνο ο καπιταλισμός αλλά και η μαλακία μας που μας δέρνει αλύπητα. Από τη στιγμή που συνεχίζουμε, λοιπόν, να ανεχόμαστε αυτά και άλλα τόσα, τότε αύριο στο γεύμα τους οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι θα έχουν και φιλέτα παπαρδέλας, μόνο που η παπαρδέλα θα είμαστε εμείς.
Έγραψε ο ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου