Η ραγδαία εξέλιξη του μαλάκα

Όχι και να επαναστατεί η συνείδησή μας με τον Τομπούλογλου! Όχι και να επαναστατεί!! Όχι και να επαναστατεί!!! Με τον Τομπούλογλου, ή τον Κάντα, και τον κάθε Κάντα… Όχι και να μας θλίβουν ο Άκης, η Βίκυ, ο Γιάννος και η κυρία του! Όχι! Πάνε πάρα, πάρα πολλά χρόνια από τότε που «ηθικός και ακέραιος άνθρωπος» στη χώρα μας σημαίνει «μαλάκας». Έχω λάθος; Δεν έχω.

Ωστόσο, πολύ γρήγορα εξελίχθηκε αυτό το «μαλάκας». Βέβαια –τα πάντα ρει. Κι έτσι, πάνε ήδη πολλά χρόνια και από τότε που «μαλάκας» έπαψε πια να σημαίνει ότι δεν τα πήρε. Ναι, «μαλάκας» έγινε εκείνος που, μολονότι δεν ήταν τόσο μαλάκας ώστε να μην τα πάρει, ήτανε πάντως αρκετά μαλάκας. Τόσο μαλάκας που, ενώ τα πήρε, τον βρήκανε και τον τσιμπήσανε. Τον μαλάκα!..

Με την εξέλιξη της έννοιας «μαλάκας», άλλαξε και το θυμικό μας. Να, εκείνο το παλιό, το περίφημο «μωρέ, να’ μουνα εγώ Πρωθυπουργός» αντικαταστάθηκε σιγά-σιγά από το...

«εμένα σιγά να μη με βρίσκανε». Και δεν είναι αβάσιμο που άλλαξε. Διότι κρύβονται τα άτιμα, πιστέψτε με… Κι είναι μαλάκας όποιος τον τσιμπάνε. Που πας, ρε μαλάκα; Τα πήρες και δεν ξέρεις να τα κρύψεις; Ε, λοιπόν, καλά σου έκαναν και σε τσίμπησαν. Μαλάκα! (Για όποιον δεν με πιστεύει ότι κρύβονται κι έχει ανάγκη από αποδείξεις ή οδηγίες, δόξα τω Θεώ υπάρχει email στο κάτω μέρος της σελίδας, κι ευχαρίστως να του τις παράσχω –με το αζημίωτο, συμπληρώνω, μην τυχόν με πείτε κι εμένα μαλάκα…)

Κακώς άλλαξε βέβαια εκείνο το «να ‘μουνα Πρωθυπουργός». Διότι ως Πρωθυπουργός κρύβεσαι στα σίγουρα τελικά. Και δεν σε λένε μαλάκα. Τι Κάντας και Τομπούλογλου και μαλακίες… Άμα είσαι Πρωθυπουργός, την ώρα που ψοφάνε άνθρωποι στο δρόμο επειδή δεν υπάρχει ασθενοφόρο, στέλνεις εσύ δέκα κρατικά εκατομμύρια από τον Προϋπολογισμό στο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο όπου κάνει κουμάντο ο αδελφός σου. Καλό; Δεν στοιχειοθετείται και ότι τα πήρες κιόλας! Ή λες να δανείσει εκεί τον Ψυχάρη και τον Μπόμπολα η τράπεζα, που χωρίς δικό σου τηλεφώνημα δεν δίνει της μάνας της νερό. Καλύτερο; Πσς… Φυσάει! Ή δίνεις, ας πούμε, στον Σάλλα την Αγροτική Τράπεζα, στο κάτω-κάτω.   Τ η ν   Α γ ρ ο τ ι κ ή   Τ ρ ά π ε ζ α ,   ρ ε   μ α λ ά κ α   μ ο υ !   Πολιτική επιλογή για τη σωτηρία της χώρας, όχι μαλακίες. Σε ψηφίζει κιόλας ο μαλάκας για Πρωθυπουργό, και δεν νιώθει μαλάκας.

Υπάρχει βέβαια και η άλλη πλευρά του μαλάκα. Εκείνου που δεν τα πήρε μεν, μόνο και μόνο όμως επειδή απλώς δεν συνέβη να περάσουν από μπροστά του. Αλλά… Έλα, μωρέ τώρα! Ποιος ασχολείται με αυτόν… Μια ζωή μαλάκας! Τόσο, μα τόσο μαλάκας, που ακόμα επαναστατεί με τη συνείδησή του. Μέχρις εκεί, όμως. Όχι παραπέρα. Ο μαλάκας! O μεγάααλος μαλάκας.

Από τον Soto